โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 302

ซาบริน่าเงยหน้าขึ้นและเหลือบมองผู้หญิงคนนั้นก่อนจะพูดอย่างใจเย็นว่า “ขอโทษนะคะคุณ ฉันไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร!”

"แก!" มินดี้สำลักคำพูดของเธอ “แกตาบอดเหรอ? แกจะไม่รู้จักฉันได้ยังไง!”

ซาบริน่าไม่อยากยุ่งกับผู้หญิงอย่างเธอ

เธอเพิ่งกลับมาที่เซ้าท์ ซิตี้ เพราะถูกเซบาสเตียนจับตัวมา ย้อนกลับไปในตอนนั้น เธอสร้างความวุ่นวายให้ผู้คนที่นี่ไว้มากมายและสุดท้ายแล้วทุกคนต่างชังน้ำหน้าเธอ เมื่อไม่กี่วันก่อน เธอเพิ่งจะทำตัวหยาบคายดูหมิ่นดาราภาพยนตร์ชื่อดังในขณะที่อยู่ในห้องที่เซบาสเตียนจองไว้ให้เธอ

พอคิดถึงจุดนี้แล้ว ซาบริน่าก็ไม่สามารถนับจำนวนคนที่โกรธเคืองเธอได้เลย

เธอตัดสินใจที่จะไม่สนใจเรื่องนี้

ราวกับเธอแบกรับภาระหนี้อันหนักอึ้งไว้มากมายจนไม่จำเป็นต้องให้ความสำคัญอะไรมากอีกต่อไป ไม่ว่าเหาจะกระโดดขึ้นไปบนร่างกายของเธออีกกี่ตัว มันก็ยังคงคันเหมือนเดิมอยู่ดี

อย่างไรก็ตาม เซบาสเตียนและตระกูลฟอร์ดยอมรับไอโนะ ตราบใดที่มีคนคอยดูแลไอโนะและคอยดูแลเธอให้ปลอดภัยจากปัญหา ซาบริน่าก็ไม่ต้องกังวลว่าจะต้องทำร้ายใครในเซ้าท์ ซิตี้อีก

ซาบริน่าไม่ได้มองมินดี้เลยแม้แต่น้อย เธอพูดอย่างไร้อารมณ์ “คุณคะ คุณพูดพล่ามอะไรไร้สาระอยู่มิทราบ! คุณเองก็เป็นคนหยาบคายเหมือนกันนั้นแหละ ถ้าฉันบอกว่าฉันไม่รู้จักคุณ ก็แสดงว่าฉันไม่รู้จักคุณ คุณเป็นดาราภาพยนตร์อะไรทำนองนี้เหรอคะ? ฉันขอโทษนะคะ ที่จริงเมื่อสองวันก่อนฉันเคยเจอคนดังที่มีชื่อเสียงมาแล้ว แต่ฉันก็ไม่รู้จักเธอเหมือนกันค่ะ”

“นั่นเป็นเพราะว่าฉันไม่ได้สนใจดาราภาพยนตร์พวกนี้เลย”

“ตอนนี้ช่วยหลีกทางให้ฉันได้รึยังคะ ฉันต้องขึ้นลิฟต์!”

มินดี้โกรธมากจนแทบจะกระอักเป็นเลือดออกมา “ซาบริน่า แกจะเสแสร้งไปเพื่ออะไร?!”

หลังจากพูดจบ เธอก็หันกลับมามองไนเจลที่ยืนอยู่ตรงมุมห้องโดยไม่ได้พูดอะไรสักคำ “ไนเจล ปากน่ะอมพะนำอะไรอยู่? ทำไมไม่บอกแฟนเก่าคุณไปล่ะว่าฉันเป็นใคร! คุณกลัวอะไรอย่างนั้นเหรอ?!"