โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 95

ด้านหลังของซาบริน่ามีสายตาของเซบาสเตียนจับจ้องมาที่เธอ

เมื่อเธอตบเซลีนไปเมื่อครู่นี้ คิงส์ตันก็รู้สึกเหงื่อตกแทนเธอ

ผู้หญิงคนนั้นจะโชคร้ายขนาดไหนกัน?

คิงส์ตันรู้สึกพอใจเล็กน้อยเมื่อเห็นซาบริน่าตบเซลีน แต่เขาก็รู้เช่นกันว่าในขณะนั้นซาบริน่าอาจจะต้องเจอกับ...

ใบหน้าของซาบริน่าเชิดขึ้น น้ำตาไหลขณะที่เธอระบายความในใจออกมาให้เซลีนได้ฟัง “เซลีน ฟังนะ! ฉันยังคงเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเซบาสเตียน! ป้าเกรซชอบฉันมากและเต็มใจที่ยอมรับว่าฉันเป็นลูกสะใภ้เพียงคนเดียวของเธอเท่านั้น! เธอ... สำหรับป้าเกรซแล้ว เธอไม่ได้มีค่าอะไรสำหรับป้าเกรซเลย! คอยดูตั้งแต่นี้ต่อไปเถอะ หากป้าเกรซจากไปแล้ว ฉันจะเอาเธอไปฆ่าทิ้งทั้งครอบครัว!

“ฉันจะทำอย่างที่พูดแน่!”

ซาบริน่าโกรธเซลีนมาก

เธอเกลียดครอบครัวลินน์มาโดยตลอด ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเขา เธอคงไม่ต้องใช้ชีวิตสองปีที่ผ่านมาในเรือนจำ และเธอก็ไม่ต้องมอบร่างกายของเธอให้ชายที่กำลังจะตายและลงเอยด้วยการตั้งท้องแบบนี้

ทั้งชีวิตของเธอ อนาคตของเธอ ล้วนถูกคนในตระกูลลินน์ทำลาย

ไม่เพียงเท่านั้น เมื่อแม่ของเธอเสียชีวิต เธอยังไม่สามารถกลับบ้านเกิดเพื่อไปเยี่ยมเธอได้ด้วยซ้ำ

ถึงอย่างนั้น ซาบริน่าก็ระงับความเกลียดชังนั้นไว้ลึก ๆ ภายในใจคนเดียว เพราะเธอรู้ว่าตัวเธอเองไม่สามารถสู้กลับไปได้ ด้วยสถานะในปัจจุบันของเธอ เธอทำให้แค่ดูแลตัวเอง และทำให้แน่ใจว่าเธอจะสามารถคลอดลูกของเธอออกมาได้อย่างปลอดภัย

นั่นคือเหตุผลว่าทำไม ตราบใดที่ครอบครัวลินน์ไม่สร้างปัญหา เธอก็ยินดีที่จะดูแลป้าเกรซเป็นเวลาหนึ่งเดือน หลังจากที่เธอจากไปแล้ว ซาบริน่าก็จะจากไปอย่างเงียบ ๆ เช่นกัน

อย่างไรก็ตาม ครอบครัวลินน์ไม่เคยปล่อยเธอไปเลย

บันทึกที่เซลีนโชว์ให้เธอดูนั้น เป็นกลุ่มพวกอันธพาลที่ถือพลั่วอยู่รอบหลุมศพแม่ของเธอ ราวกับว่าพวกเขาต้องการจะทำลายหลุมศพแม่ของเธอ

เธอจะอดทนอดกลั้นต่อไปได้อย่างไร?