โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 97

ซาบริน่าพูดไม่ออก

เธอไม่รู้จะอธิบายเรื่องนี้กับเซบาสเตียนอย่างไร เธอตระหนักได้ว่าสถานการณ์นี้ถูกจัดฉากขึ้น ซึ่งเป็นกับดักของตระกูลลินน์ และเธอเองก็กระโดดใส่กับดักนี้อย่างจัง

เธอไร้ข้อโต้แย้งใด ๆ

ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าเธอจะอธิบายไป เซบาสเตียนก็คงไม่เชื่อเธอ

ซาบริน่านิ่งอึ้ง พูดอะไรไม่ออก

“ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเซลีนหรือครอบครัวลินน์ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฉันจะไม่เเคร์หรอกนะว่าฉันจะต้องฆ่าใครด้วยมือของฉันเอง ฉันจะทำให้แน่ใจเลยล่ะว่าเธอได้ตายอย่างเจ็บปวดที่สุด” น้ำเสียงของเซบาสเตียนแข็งกร้าวและไม่แสดงอารมณ์ขณะพูดกับซาบริน่า หลังจากนั้นเขาก็จากไปพร้อมกับเซลีน

ความคิดของซาบริน่าสับสนไปหมด

เธอรู้ว่าคำเหล่านั้นไม่ได้พูดขึ้นมาเฉย ๆ

เธอเห็นด้วยตาของตัวเองแล้วว่าเขาจัดการกับศัตรูของเขาอย่างไร เขาเป็นคนที่อ่อนโยนที่สุด แต่เขาก็อาจจะโหดร้ายเหมือนกับการตกนรกเลยแหละ

เขาจะทำในสิ่งที่เขาพูด และหัวใจของเขาไม่เคยอ่อนข้อลงเลย

ซาบริน่ามองไปที่เซบาสเตียน เขาโอบกอดเซลีนขณะเดินไปหาเฮนรี่

ศีรษะของเธอแนบไปกับไหล่ของเขา เซลีนหันกลับมามองที่ซาบริน่าด้วยท่าทางแห่งชัยชนะอย่างแท้จริง

รอยยิ้มนั้นหลอกลวงอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

ก่อนจะหันกลับไปเผชิญหน้ากับเฮนรี่ เธอกลับแสดงท่าทีที่น่าสงสารและร้องไห้ออกมา “ท่านผู้อาวุโสฟอร์ด สวัสดีค่ะ”

“คุณปู่ นี่คือคู่หมั้นของผม เซลีนครับ” น้ำเสียงของเซบาสเตียนสงบ

เขาพูดด้วยท่าทางจริงจังจนครอบครัวฟอร์ดต่างตระหนักได้ว่าการพาเซลีนมาเจอเฮนรี่นั้นไม่ได้เพื่อขอความเห็นชอบจากท่านผู้อาวุโส แต่ต้องการทำให้ท่านผู้อาวุโสรับรู้ว่าเขานั้นมีคู่หมั้นอยู่แล้ว