โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 98

เซลีนเริ่มรู้สึกถึงความต่ำต้อย จึงถอยเข้าไปในอ้อมกอดของเซบาสเตียน เซบาสเตียนพูดขึ้น

“คุณปู่ครับ เซลีนกำลังท้องกำลังไส้อยู่นะครับ คุณปู่ช่วยหยุดทำแบบนั้นได้ไหม หากคุณปู่ยังคงตะเบ็งเสียงออกมาแบบนี้ต่อไป คุณปู่จะทำให้หลานทวดที่อยู่ในท้องของเซลีนตกใจก็เป็นได้นะครับ”

เฮนรี่พูดไม่ออก

“ผมพาเธอมาพบคุณปู่ที่นี่เพื่อให้คุณปู่ได้รู้จักและได้เตรียมตัว ผู้หญิงที่ผมอยากแต่งงานด้วยในชีวิตนี้คือเธอ เซลีน ลินน์!

“หลังจากที่แม่ของผมเสียชีวิตไปแล้ว ผมจะพาเธอไปที่คฤหาสน์หลังเก่าของตระกูลฟอร์ดเพื่อพบคุณปู่อย่างเป็นทางการ จากนี้ไปเราก็ไม่ต้องคุยเรื่องแต่งงานกันอีกต่อไปแล้ว”

คำพูดของเซบาสเตียนไม่มีพื้นที่ให้กับการโต้แย้ง

มันเป็นเพียงประโยคบอกเล่าเท่านั้น

เป็นอะไรที่เรียบง่าย

เซบาสเตียนโอบกอดเซลีนและเดินจากไปโดยไม่รอคำตอบจากท่านผู้อาวุโสฟอร์ด

เซลีนถามอย่างประหม่า “นายน้อยเซบาสเตียน ฉัน… ฉันหยาบคายมากเกินไปรึเปล่าคะ?”

“ไม่เลย” เซบาสเตียนตอบอย่างเรียบเฉย

“นายน้อยคะ… ”

“เรียกฉันว่าเซบาสเตียน”

“นายน้อย… เซบาสเตียน… ฉัน-ฉันไม่กล้าหรอกค่ะ”

“ฉันเป็นผู้ชายของเธอแล้วนะ!”

ขณะที่เธอหลบอยู่ภายในอ้อมกอดของเขา หัวใจของเซลีนก็อิ่มเอมใจ เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนหวานและมีเสน่ห์ “เซบาสเตียน… ”

ในจุดนั้น ซาบริน่าซึ่งยังคงตกตะลึงอยู่ เฝ้าดูปฏิกิริยาของพวกเขา เมื่อได้ยินว่าพวกเขานั้นทำตัวรักกันเพียงใด เธอก็พบว่าสถานการณ์นั้นน่าตลกอย่างไม่น่าเชื่อ