โทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น นิยาย บท 21

สิ่งนี้ทำให้นางถานไม่พอใจเป็นอย่างมาก

ทว่าในจังหวะนี้เองฉีจื่อฟู่ก็เอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าเย็นยะเยือก “จือจือ ท่านแม่ถูกเจ้ายั่วโมโหจนร้องไห้ แต่เจ้ากลับไม่สำนึกผิดเลยสักนิด คุณธรรมกับความกตัญญูของเจ้าล่ะ?”

ครั้นหรงจือจือได้ยินคำพูดกลับขาวเป็นดำของคนในตระกูลเขา ก็รู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก แต่ไม่คิดว่าในใจของนางจะสงบลงแล้ว

นางเพียงทอดตามองเขาชืด ๆ ทีหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยเตือนว่า “ท่านพี่กล่าวเรื่องตลกแล้ว ผู้ที่ถูกสามีลดขั้นให้เป็นอนุเช่นข้าจะมีคุณธรรมอะไรกัน?”

“แทนที่ท่านพี่จะมาถามหาความกตัญญูจากข้า ไม่สู้ถามตัวท่านเองเถิด? หากไม่ใช่เพราะท่านคบชู้ร่วมประเวณีโดยมิชอบ และประกาศว่าจะลดตำแหน่งภรรยาเอกเป็นอนุในงานเลี้ยงละก็ เรื่องการแต่งงานของอวี่เยียนจะพลอยถูกท่านทำให้ติดร่างแหไปด้วยหรือ?”

“ท่านแม่เอาแต่โทษข้า แต่ผู้ที่มีปัญญาก็รู้กันทั้งนั้นว่า อันที่จริงแล้วเรื่องมันเกิดมาจากท่านทั้งนั้น ฉะนั้นผู้ที่ทำให้ท่านแม่ต้องเดือดดาลจนเป็นเช่นนี้ไม่ใช่ข้า แต่เป็นผู้ที่เริ่มต้นเรื่องราวทั้งหมดอย่างท่านต่างหาก!”

ฉีจื่อฟู่จ้องมองนางด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความผิดหวัง “จือจือ เจ้าดูสภาพของเจ้าตอนนี้สิ ข้าพูดคำเดียว แต่เจ้าเถียงเป็นสิบคำ เจ้ายังมีคุณธรรมที่สตรีสูงส่งพึงมีเสียที่ไหน?”

หรงจือจือยังคงนิ่งสงบ ตอบกลับอย่างราบเรียบ “ตอนที่ข้ามีคุณธรรมอย่าที่สตรีสูงส่งพึงมี ได้รับการยกย่องจากผู้คนในใต้หล้าก่อนหน้านี้ ก็ไม่เห็นมีจุดจบที่ดีอะไรในจวนแห่งนี้ กระทั่งตำแหน่งภรรยาเอกยังรักษาเอาไว้ไม่ได้ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ข้าจะยังต้องการสิ่งที่ไร้ประโยชน์พวกนั้นไปอีกทำไม?”

ฉีจื่อฟู่ถึงขั้นสำลัก

นางถานมองหรงจือจือ พลางเอ่ยขึ้นด้วยความชิงชัง “ดูเจ้าพูดจาถากถางเข้าสิ! ลูกชายข้าก็แค่ให้เจ้าเป็นอนุเท่านั้น นี่มันจะเรื่องใหญ่แค่ไหนกันเชียว?”

“ลูกชายข้ารักเจ้า ไม่ใช่ว่าสำคัญกว่าสิ่งอื่นใดหรอกหรือ? เอาชื่อตำแหน่งภรรยาเอกจอมปลอมนั่นไปจะมีประโยชน์อันใด?”