หรงจือจือได้ยินดังนั้นก็แทบจะหลุดขำออกมา นางถานทำดีกับนาง?
เห็น ๆ กันอยู่ว่าเป็นยายเฒ่าเจ้าเล่ห์ปากหวานก้นเปรี้ยว อยู่ข้างนอกแสร้งทำเป็นชอบพอในตัวนาง ทว่าเมื่อกลับถึงจวนกลับเปลี่ยนลูกไม้ใช้ให้ตนไปปรนนิบัติ ตั้งกฎเกณฑ์ให้นาง ราวกับหากได้บดขยี้นางแล้ว ยายเฒ่าเจ้าเล่ห์ก็จะได้อยู่สูงกว่าผู้อื่น
เนื่องจากแม่แท้ ๆ ของหรงจือจือเองก็ไม่เคยทำดีกับนาง ฉะนั้นนางจึงไม่เคยเรียกร้องอะไรมากมายกับนางถานเช่นกัน คิดเพียงแค่ว่าใช้ชีวิตผ่านไปได้ก็พอแล้ว
ไม่รู้เลยว่า ฉีจื่อฟู่พูดเช่นนี้ออกมาได้อย่างไร?
นางเองก็คร้านจะพูดมาก จึงได้แต่มองฉีจื่อฟู่แล้วเอ่ยว่า “ท่านพี่ไม่ต้องมาชี้หน้าข้าพูดเรื่องกฎเกณฑ์ด้วยโทสะหรอก ข้าอยู่เรือนไม่รู้จักกฎเกณฑ์เป็นเรื่องเล็ก แต่ท่านพี่อยู่ในราชสำนักไม่รู้จักกฎมณเฑียรบาลเป็นเรื่องใหญ่”
“เดี๋ยวข้าจะให้คนเอากฎมณเทียณบาลของราชสำนักเรามาให้ท่านพี่เช่นกัน ท่านพี่ก็ศึกษาอยู่ในห้องหนังสือดี ๆ ล่ะ”
“หวังว่าหลังจากนี้ท่านพี่จะไม่ไปโวยวายพูดเรื่องกบฏฝ่าฝืนกฎมณเฑียรบาล ลดภรรยาเอกเป็นอนุต่อหน้าธารกำนัล จนถูกผู้ตรวจการจางชี้หน้า บอกว่าควรสั่งเฆี่ยนท่านพี่เท่าไรอีก”
“หากมีอีกครา อย่าว่าแต่เป็นเรื่องการแต่งงานของอวี่เยียนเลย ต่อไปจะมีตระกูลดี ๆ ที่ไหนกล้ายกลูกสาวให้แต่งงานกับน้องเล็กง่าย ๆ อีก? ท่านพี่สนใจแต่ว่าตัวเองพอใจแล้ว เหตุใดจึงไม่สนใจความเป็นตายของน้องเล็กเลยล่ะ?”
ครั้นฉีจื่อฟู่ได้ยินดังนั้น บนใบหน้าของเขาก็คล้ำดำเขียวระลอกหนึ่งซีดเซียวระลอกหนึ่ง
ท่านพ่อเองก็เคยด่าเขาเรื่องนี้เช่นกัน เขานึกย้อนกลับไปอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะรู้สึกเช่นกันว่านับเป็นเรื่องที่น่าขายหน้าที่สุดในชีวิตของตนเรื่องหนึ่ง ทว่าวันนี้หรงจือจือเป็นอะไรไปกันแน่?
เหตุใดจึงพยายามเหยียบย่ำจุดเจ็บปวดของคนนัก?
เหยียบท่านแม่เสร็จยังไม่พอ ยังจะมาเหยียบย่ำตนอีก
หรงจือจือที่เหยียบย่ำเขาเสร็จ ก็หันมาจ้องนางถานแล้วเอ่ยขึ้นอีกว่า “ท่านแม่ดูสิเจ้าคะ ท่านพี่เห็นแก่ตัวเช่นนี้ ท่านต้องดุเขาหนัก ๆ นะเจ้าคะ! หากไม่มีเรื่องอะไรแล้ว ข้าต้องขอตัวก่อน”
ไหนเลยนางถานจะไม่รู้ เป็นเพราะเมื่อครู่ตนว่าหรงจือจือเห็นแก่ตัว นางผูกใจเจ็บถึงได้หันกลับมาระเบิดอารมณ์ใส่ตน
นางเดือดเป็นฟืนเป็นไฟจนเจ็บแปลบในหัวใจ “เจ้าหยุดนะ! จะไปไหน! มีสตรีที่ไหนด่าทอแม่สามีกับสามีเช่นเจ้า? หากแพร่งพรายออกไป ชื่อเสียงของเจ้ายังจะเอาอีกหรือไม่?”
หรงจือจืออยากจะหัวเราะ ตอนนี้ตัวนางมีชื่อเสียงอะไรไม่ทราบ?

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: โทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น