ปะป๊าของผมเป็นมาเฟียครับ!!! นิยาย บท 20

หนูอินพาร์ท

ฟ่อๆๆ(เสียงงู)

แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่องูที่ตอนแรกเอาแต่ขู่ฟ่อๆก็เลื่อยลงมาออดอ้อนผมเสียเหมือนแมวสะงั้นจนป๊าและพี่กันต์ที่กำลังยื่นปืนออกมาจะยิงก็ต้องตะลึงไปตามๆกัน

“อ้ะ อย่าสิคุณงูผมจั้กจี้นะ”ผมร้องออกมาเมื่อเจ้างูขาวมันเอาแต่คลอเคลียเลียผมไปตามแก้ม

/งูขาวเจ้าเล่ห์/เป็นเสียงของอินที่ดังขึ้นในใจผมแต่นั้นก็เป็นแค่ประโยคสั้นๆประโยคเดียวแล้วอินก็หายไป

“งูตัวนั้น..ทำไมถึง..”ป๊าที่ตั้งสติกลับมาได้ก็พูดขึ้นทันทีก่อนที่จะพยายามเดินเข้ามาใกล้ผมและงูขาว แต่เพียงก้าวเข้ามางูขาวก็ขู่ฟ่อๆไม่ยอมให้ป๊าเข้าใกล้

“ป๊าอย่าพึ่งเข้ามาครับงูขาวอาจจะกลัวอยู่”ผมพูดบอกไปทันที

“ส่วนพวกพี่เอาปืนลงเลยนะ”ผมหันไปทำหน้ายู่ยี่ใส่พวกพี่กันต์ที่ยังเอาปืนมาจ่อที่งูขาวอยู่

“แต่ว่า..คุณหนู”

“ไม่มีแต่ครับพี่กันต์ อินสั่งต้องทำตามครับ!”ผมพูดด้วยเสียงหนักแน่นนี้คงเป็นครั้งแรกที่ผมตั้งใจออกคำสั่งกับพวกพี่กันต์

พี่กันต์และพี่ชุดดำที่เหลือยอมวางปืนลงทำให้งูที่กำลังขู่ฟ่อๆหยุดขู่แล้วเข้ามาเลื่อยพันคลอเคลียผมต่อ แต่จะพูดยังไงดีงูขาวตัวนี้มันใหญ่มากใหญ่กว่าตัวคนสะอีกแต่ทำไมถึงมาอ้อนผมแบบนี้ล่ะ ทั้งที่กับคนอื่นขู่เหมือนจะฆ่ากันอะไรแบบนั้น งูขาวเริ่มพันตัวเข้ามามากขึ้นแต่มันไม่ได้อึดอัดอะไรเพราะดูแล้วจะเว้นระยะห่างจากผมไว้อย่างดีจนตอนนี้ผมกำลังจ้องหน้ากับงูขาวตัวนั้น

“คุณงู มีอะไรให้น้องอินช่วยหรอครับ”ไม่รู้เพราะอะไรเพียงจ้องตาผมก็รับรู้ได้ว่างูตัวนี้กำลังต้องการความช่วยเหลือ แววตาเศร้าๆของมันทำให้ผมรู้สึกเจ็บในใจแปลกอีกทั้ง...สัญลักษณ์นักฆ่าของผมทำไมมันอยู่ที่ตาซ้ายของงูตัวนี้กัน

“อ้วน..”

“ป๊าลองเดินเข้ามาได้แล้วครับ”ผมตัดสินใจลองให้ป๊าเดินเข้ามาปรากฎว่าตอนนี้มันยอมให้ป๊าเข้าใกล้แล้วแต่ยังคงไม่ยอมให้ป๊าแตะตัวหรือเข้ามาสัมผัสผม

“ป๊าอินว่างูตัวนี้กำลังต้องการความช่วยเหลือ..”ผมพูดกับป๊าก่อนจะหันไปสบตากับงูขาวอีกครั้งคล้ายว่ามันจะเข้าใจที่ผมพูด มันเลื่อยออกจากตัวผมแต่ใช้หางมาพันรอบมือผมไว้

“หื้ม?”ผมได้แต่มองงงๆกับท่าทีของงูจนสุดท้ายมันเริ่มเลื่อยกลับเข้าไปตามถ้ำผมที่ถูกหางงูพันมือไว้ก็ต้องเดินตามไปด้วยเช่นเดียวกับป๊าที่เดินตามผมเข้ามาอีกที

“จะพาน้องอินไปไหนหรอคุณงู”ตอนนี้ผมเหมือนคนบ้า เพราะตอนนี้ผมกำลังคุยกับงูไงละใครบ้างจะมาบ้าจี้คุยกับงูแบบผมอีกทั้งยังเป็นเด็กแค่3ขวบโรงเรียนยังไม่ได้แตะเลย งูขาวพาผมมาจนถึงด้านในสุดที่ผมเห็นมันครั้งแรกก่อนที่จะถูกแรงของหางดึงให้เข้าไปใกล้กับที่ ที่คาดว่าน่าจะเป็นรังนอนของมันซึ่งสิ่งที่ผมเห็นมันคือไข่5ฟองที่อยู่ในรัง

“ไข่..ไข่งู”ผมพูดติดๆขัดๆก่อนที่จะหันไปสบตากับงูขาวและป๊า ยิ่งอยู่ใกล้กับไข่พวกนี้งูขาวยิ่งมีเวงตาที่เศร้าหมองลง

“ป๊าทำไมงูตัวนี้ถึง..”

“ถูกล่าสินะ..”ป๊าพูดขึ้นทำให้งูขาวที่กำลังคลอเคลียกับไข่กลับหันขึ้นมาพยักหัวทางป๊าทันที

“ถูกล่า..หมายความว่าไงหรอป๊า”

“อินรู้ใช่มั้ยเกี่ยวกับสัตว์คู่กายของกลุ่มมาเฟีย แล้วงูก็เป็นสัตว์ชนิดนึงที่มีคนต้องการแล้วยิ่งเป็นงูสีขาวสวนสง่าแบบนี้ยิ่งเป็นที่ต้องการ อีกทั้งคนนอกที่ต้องการหาไข่งูพวกนี้ไปขายหากได้ของงูขาวจะยิ่งเพิ่มราคาสูงขึ้น งูขาวของที่นี้มีเพียงสองตัวสุดท้ายแล้วแต่จากที่เห็นคง..”ป๊าชี้ไปทางด้านหลังของรังปรากฏให้เห็นโครงกระดูกงูขนาดใหญ่ที่อยู่ด้านหลังรัง

“ไม่จริง..เรื่องแบบนี้มัน”

“แล้วตอนนี้ที่แย่กว่า..งูขาวตัวนี้ก็ใกล้จะหมดลมแล้วสินะ”ป๊าพูดขึ้น

“หมายความว่าไงหรอป๊า!”

“งูขาวสองตัวนี้อยู่มาตั้งแต่สมัยปู่ของเรานะอินพวกมันชรามากแล้วนี้คงเป็นไข่ชุดสุดท้ายที่พวกมันต้องการรักษา”หลังจากป๊าพูดจบผมไม่รู้ว่าควรพูดอะไรต่อหรือควรทำยังไงแต่ผมยอมไม่ได้ยอมให้งูขาวพวกนี้ตายไปแบบนี้ไม่ได้อย่างน้อยไข่พวกนั้นต้องฟักออกมาเห็นหน้าแม่มันสักครั้งก็ยังดี

“ป๊าผมอยากช่วยงูตัวนี้”ผมหันไปพูดกับป๊าด้วยท่าทีหนักแน่น

“อันตรายนะจะสู้อยู่มั้ย”

“สู้ครับ ผมจะปกป้องคุณงูขาวแล้วก็ไข่ทั้ง5ฟองให้ได้”เพียงจบคำแววตาของงูขาวที่เศร้าหมองเริ่มมีประกายแห่งความสุขแต่สิ่งที่งูขาวทำจากนั้นทำให้ผมอึ้งๆเพราะมันกำลังพยายามดัดไข่งูลูกนึงซึ่งดูแล้วมันขนาดใหญ่กว่าปกติขึ้นมาใกล้ผมจนเกือบจะตกรัง พอเห็นเช่นนั้นผมจึงรีบรับไว้ทันที

“คุณงู!!!ทำอะไรเนี้ยมันเกือบตกลงไปแตกแล้วนะ!!”ผมหันไปดุงูขาวทันที ใช่พวกคุณฟังไม่ผิดผมดุงู..แต่ดูแล้วงูขาวจะสนใจไม่แต่กลับขึ้นไปนอนกกไข่ที่เหลือโดยไม่สนใจไข่ในมือผม

“นี้!!แล้วฟองนี้ล่ะ”ผมรีบพูดทักถามทันทีงูมันคงตอบผมหรอกจะบ้าตาย

“อ้วน..งูตัวนั้นคงคิดจะให้มันกับอ้วน”

“ให้?..ไข่นี้หรอ”

“ใช่ อ้วนอย่าลืมสิครับว่าอ้วนมาทำอะไรที่นี้”ป๊าพูดยิ้มๆออกมาก่อนที่จะมาอุ้มผมขึ้นจนงูที่ผมคิดว่าหลับไปแล้วหันมาขู่ฟ่อๆอีกครั้ง

“ให้หรอ”ผมหันไปทำหน้าดุๆใส่งูขาวแต่มันดันหันหน้าหนีผมนี้สิโอ้ยอินตามอารมณ์งูไม่ทันนน

/เก็บไว้ ดูแลดีๆแล้วอย่าลืมช่วยพวกมันด้วย/เป็นเสียงของอินที่พูดขึ้น

/งูตัวนั้นฝากมาพี่ก็ทำตามที่พูดด้วยล่ะ ที่สำคัญพยายามฟักไข่งูด้วยล่ะมันมีสองตัวในไข่นั้น/

/ห้ะ!!!!อะไรนะอิน/และตามเคยอินไม่ตอบกลับมาแต่เงียบหายไปเลย

“ป๊าช่วยไรอินหน่อยสิ”

“หื้มว่ามาสิ”

“พอออกจากถ้ำสั่งให้คนของเรามาเฝ้าถ้ำนี้ไว้ผลัดเปลี่ยนเวรยามห้ามขาดห้ามหายแม้แต่วิเดียวแล้วก็ส่งคนไปสอดส่องภายในป่าทุก1ชั่วโมงหากเจอใครผิดปกติให้จับกลับมาให้ผม”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ปะป๊าของผมเป็นมาเฟียครับ!!!