พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 169

บทที่ 169 สอนหมากล้อม

บทที่ 169 สอนหมากล้อม

วันรุ่งขึ้น หลียงเฟ่ยเอ๋อไปที่คฤหาสน์ตระกูลหลิงเพื่อพบกับหลิงเจิ้งสง ไม่นานหลังจากนั้นหลียงเฟ่ยเอ๋อก็ออกจากคฤหาสน์แม่ทัพและมุ่งหน้าไปยังตระกูลจ้าว

ส่วนหลิงเจิ้งสง เมื่อคุยกับเหลียงเฟ่ยเอ๋อเสร็จ เขารีบบินไปที่คฤหาสน์สราญรมย์และพบหลิงตู้ฉิง

“เจ้าตกลงที่จะเกี่ยวดองกับราชวงศ์แล้วงั้นเหรอ?” หลิงเจิ้งสงถาม

หลิงเจิ้งสงรู้สึกงุนงงกับการตัดสินใจของหลิงตู้ฉิงเป็นอย่างมาก เนื่องจากก่อนหน้านี้ที่จักรพรรดิเหลียงซานเคยพยายามเสนอให้หลิงตู้ฉิงแต่งงานกับหลานสาวของเขา หลิงตู้ฉิงปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใยและถึงขนาดบอกให้เขาเตรียมพร้อมที่จะเข้าสู่สงครามกับจักรพรรดิเลยด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้หลิงตู้ฉิงกลับต้องการแต่งงานกับราชวงศ์?

หลิงตู้ฉิงส่ายหัว “ไม่ใช่”

“หะ ถ้าอย่างงั้นแล้วทำไมเหลียงเฟ่ยเอ๋อถึงมาหาข้ากัน? นางบอกข้าด้วยตัวเองว่าเจ้ากำลังจะแต่งงานกับนาง และนางก็อยากให้ข้าจัดงานแต่งงานด้วย สรุปแล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้น?” หลิงเจิ้งสงถามอย่างสงสัย

หลิงตู้ฉิงยิ้มและพูดว่า “นางต้องการติดตามข้า และข้าเห็นประโยชน์ในตัวนางข้าจึงทำข้อตกลงกับนาง และข้าสัญญากับนางว่าจะละเว้นชีวิตคนในตระกูลนางที่ไม่เกี่ยวข้อง”

หลิงเจิ้งสงเมื่อได้ยินคำอธิบายเช่นนี้ เขาเอียงคอมองหน้าหลิงตู้ฉิงด้วยอารมณ์สับสน

ข้อตกลง? ผลประโยชน์? ถ้ามันเป็นแค่เรื่องผลประโยชน์แล้วทำไมถึงไม่ตกลงไปซะตั้งแต่ก่อนหน้านี้กับเหลียงเจี๋ย ทำไมถึงพึ่งจะมาตกลงกับเหลียงเฟ่ยเอ๋อ? ถ้าจะเกี่ยวกับเรื่องความงามก็คงไม่น่าใช่ ถึงแม้ว่าเหลียงเฟ่ยเอ๋อจะงดงามมากกว่า แต่เหลียงเจี๋ยเองก็งดงามไม่น้อยเช่นกัน สรุปแล้วนี่มันเรื่องข้อตกลงอะไรกันแน่?

“แต่เจ้าบอกว่าเจ้าต้องการยึดบัลลังค์ของเหลียงซานในอนาคตไม่ใช่เหรอ?” หลิงเจิ้งสงถามต่อ “แล้วตอนนี้เจ้ากลับดึงนางเข้ามาอยู่ข้างกาย เจ้าไม่กังวลว่าจะมีปัญหาในอนาคตหรือไง?”

หลิงตู้ฉิงส่ายหัว “นางก็คือนาง ราชวงศ์ของเหลียงซานก็คือราชวงศ์ของเหลียงซาน”

“ข้าไม่เข้าใจ!” หลิงเจิ้งสงยิ้มอย่างขมขื่น

“ให้ข้าอธิบายให้ท่านฟัง” หลิงตู้ฉิงยิ้มและพูดว่า “ก่อนอื่นนางมาด้วยความคิดที่จะสละชีวิตเพื่อราชวงศ์ ซึ่งความรู้สึกของนางที่มีต่อราชวงศ์นั้นทำให้ข้ารู้สึกชื่นชมมาก นางไม่ใช่ผู้ที่ได้รับการบ่มเพาะเต๋าดวงใจจักรพรรรดิ และนางก็ไม่ถูกครอบงำจากผู้ที่บ่มเพาะเต๋าดวงใจจักรพรรดิเช่นกัน นางเป็นคนดี นอกจากนี้นางยังครองกายาแก่นแท้ปฐพี ซึ่งผู้ที่ครองกายานี้ได้จะมีจิตใจที่ดีงามมีคุณธรรมและยอมที่จะเสียสละเพื่อคนที่นางห่วงใย พูดอีกนัยหนึ่งชะตาของนางเกิดมาเพื่อเป็นผู้คอยเกื้อหนุนคนรอบข้างนาง เมื่อมีคนเช่นนี้อยู่เคียงข้าง ไม่ว่าจะทำอะไรก็จะมีโอกาสประสบความสำเร็จมากขึ้น ดังนั้นเมื่อรวมสองเหตุผลเข้าด้วยกันข้าจึงมองเห็นประโยชน์ของนาง”

“นอกจากนี้ข้าได้อธิบายเรื่องราวต่าง ๆ กับนางอย่างชัดเจนแล้ว นางรู้แล้วว่าอนาคตของนางจะเป็นอย่างไร ดังนั้นไม่ว่าจะตอนนี้หรือในอนาคต ท่านไม่จำเป็นต้องกังวลอะไรกับเรื่องของนาง”

หลิงเจิ้งสงเริ่มสับสนมากขึ้น

กายาแก่นแท้ปฐพี? และผู้เกื้อหนุนอะไร? เขาไม่สามารถเข้าใจมันได้เลย

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาได้ยินคำยืนยันจากหลิงตู้ฉิงที่ได้ตัดสินใจจะเก็บหลียงเฟ่ยเอ๋อไว้รวมไปถึงประโยชน์มากมายที่จะได้รับและรวมไปถึงคำพูดว่าจะไม่มีปัญหาใด ๆ ตามมา เขาก็ทำได้เพียงแค่คล้อยตามการตัดสินใจของหลิงตู้ฉิง

“ถ้าอย่างนั้นข้าจะขอพระราชทานงานแต่งงานจากองค์จักรพรรดิ” หลิงเจิ้งสงพยักหน้าอย่างขมขื่น “เจ้ากำลังจะแต่งงานกับหญิงสาวตระกูลจ้าว และตอนนี้เจ้ากำลังจะขอจักรพรรดิพระราชทานงานแต่งให้อีก ข้าสงสัยว่าจักรพรรดิจะโกรธจนควันออกหูหรือเปล่า?”

“เขาจะต้องพอใจมากต่างหากล่ะ!” หลิงตู้ฉิงหัวเราะ

หลิงเจิ้งสงขมวดคิ้ว “แล้วก่อนหน้านี้ที่เจ้าพูดถึงเรื่องที่จะชิงบัลลังค์มาจากเหลียงซานเพื่อทำให้ลูกชายคนที่หกของเจ้าบ่มเพาะได้ แต่เจ้าบอกเองว่าคนที่บ่มเพาะเต๋าดวงใจจักรพรรดิจะมีปัญหาใช่ไหม? เช่นนั้นถ้าลูกชายคนที่หกของเจ้าจะเดินทางสายนี้…”

หลิงตู้ฉิงเข้าใจว่าหลิงเจิ้งสงหมายถึงอะไร เขาส่ายหัวและพูดว่า “ท่านปู่ ข้าไม่ได้จะให้ยี่เทียนบ่มเพาะเต๋าดวงใจจักรพรรดิเหมือนเหลียงซาน”