พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 207
บทที่ 207 ทำลายตำหนัก
“นายท่านในตอนที่ข้าปลดปล่อยพลัง ข้าสัมผัสได้ว่ามีผู้เชี่ยวชาญไม่ต่ำกว่า 7 คนกำลังจับตาดูเราอยู่” โม่หยูถังพูดกับหลิงตู้ฉิง
“อืม” หลิงตู้ฉิงตอบกลับด้วยสีหน้าเรียบเฉย
ทั้งคู่คุยกันโดยไม่สนใจว่าจางหมิงและเหลียงซานจะได้ยินหรือไม่
เหลียงซานและจางหมิงมองมายังพวกเขาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
ถ้าหากมีคนจับตาดูอยู่ถึง 7 คน แล้วหลิงตู้ฉิงมันไม่เกรงกลัวเลยรึไง?
ทำไมมันถึงดูมั่นใจได้ขนาดนี้?
“เมื่อครู่ หลูซ่างเก๋อโดนทั้งพลังวิญญาณเทพอสูรและหอกของข้าเข้าไป ด้วยอาการบาดเจ็บสาหัสขนาดนั้น ซือโถวเหวินหยวนน่าจะใช้เวลาไม่นานในการจัดการเขาได้” โม่หยูถังกล่าวพลางเผยรอยยิ้มโหดเหี้ยมบนในหน้า
“อืม” หลิงตู้ฉิงพยักหน้า
ในขณะนี้หลูซ่างเก๋อที่กำลังบินอยู่บนฟ้า เขาทั้งตกตะลึงและโมโห
เขาตระหนักสถานการณ์ของตัวเองได้ดีว่ามันย่ำแย่สุดขีด เขาที่โดนพลังของโม่หยูถังเข้าไปจนบาดเจ็บสาหัส เขารู้ตัวดีว่าเขาไม่สามารถรับมือกับซือโถวเหวินหยวนได้แน่นอน
โดยเฉพาะปัญหาหลักของเขาตอนนี้คือพลังวิญญาณอสูรของโม่หยูถังที่ไหลเวียนอยู่ในกายเขา มันกำลังสูบพลังชีวิตของเขาออกไปเรื่อย ๆ
ถ้าหากเขามีเวลาได้นั่งพักและโคจรพลังวิญญาณของตัวเองสักครู่ เขาคงจะสามารถขับพลังวิญญาณของโม่หยูถังให้ออกไปได้ แต่น่าเสียดายที่ตอนนี้ซือโถวเหวินหยวนกำลังเตรียมที่จะจู่โจมเขาอยู่
ในขณะนี้ กระแสพลังวิญญาณสีเขียวคล้ำที่เกาะอยู่ตามร่างกายของหลูซ่างเก๋อกำลังค่อย ๆ ซึมเข้าสู่ผิวหนังของเขาอย่างต่อเนื่อง ซึ่งมันยังทำให้การโคจรพลังวิญญาณของเขาติดขัดและยังทำให้มีเลือดไหลซึมออกมาทางผิวหนังที่พลังวิญญาณเหล่านี้ซึมเข้าไป
“พวกเจ้ากำลังรออะไรกันอยู่ ทำไมถึงยังไม่ลงมืออีก?” หลูซ่างเก๋อตะโกนขึ้นด้วยความเดือดดาล “เหลียงซาน เจ้าไม่เห็นหรือไงว่าโม่หยูถังสามารถโจมตีได้แค่ครั้งเดียว พวกเจ้ากำลังลังเลอะไรอยู่อีก แล้วเจ้า หลีเทียนหยู ทำไมเจ้าถึงไม่โจมตีพวกมันสักที!?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ บรรดาผู้เชี่ยวชาญที่คอยจับตาดูสถานการณ์รอบ ๆ วังหลวงต่างมองไปยังหลิงตู้ฉิงด้วยสีหน้าลังเล
ในขณะที่ทุกคนกำลังลังเล ซือโถวเหวินหยวนก็จบศึกเรียบร้อย เขาหิ้วร่างอันสะบักสะบอมของหลูซ่างเก๋อมาหาหลิงตู้ฉิงทันที
“ข้าเป็นคนของสันเขาหมื่นอสูร และนายของข้าคือท่านโอรสสวรรค์ บุตรขององค์เหนือหัวคุนเป๋ง ถ้าหากเจ้ากล้าฆ่าข้า ท่านโอรสสวรรค์จะต้องไม่ปล่อยพวกเจ้าเอาไว้แน่!” หลูซ่างเก๋อตะโกนใส่หน้าหลิงตู้ฉิงด้วยเสียงดังกังวาล
“สันเขาหมื่นอสูร? ฮ่าฮ่าฮ่า!” หลิงตู้ฉิงหัวเราะจนตัวงอ
ในเวลาเดียวกัน ชายชราผู้หนึ่งก็ได้ร่อนลงมาจากท้องฟ้าและหยุดอยู่ตรงหน้าหลิงตู้ฉิง และพูดกับเขาว่า “ท่านหลิง ข้าอยากจะขอท่านสักครั้ง โปรดท่านมอบเขาคืนมาให้ข้าได้ไหม? ข้าสัญญาว่าเขาจะไม่มีวันมาสร้างความรำคาญให้กับท่านอีกเป็นครั้งที่สอง”
หลิงตู้ฉิงไม่สนใจในคำพูดของชายชราผู้นั้น เขาหันไปพูดกับซือโถวเหวินหยวน “ไม่ใช่ว่าข้าสั่งเจ้าให้ฆ่าเขาไม่ใช่เหรอ? นี่มันคือกวางวิเศษขอบเขตนภาที่อยู่ในระดับสูงสุดเชียวนะ เจ้าไม่อยากกินเนื้อของมันรึไง?”
ซือโถวเหวินหยวนก้มหน้าลงอย่างกระอักกระอ่วน “เอ่อ ข้า…”
จริง ๆ แล้ว ซือโถวเหวินหยวนอยากจะบอกว่า คนผู้นี้มันมาจากสันเขาหมื่นอสูรเชียวนะ หากมันเป็นการต่อสู้และฆ่ากันตามปกติมันคงจะไม่มีปัญหาอะไรมากแต่ถ้าหากเปลี่ยนเป็นการกินแล้วล่ะก็มันจะต้องเกิดปัญหาใหญ่อย่างแน่นอน แถมสันเขาหมื่นอสูรเคยออกประกาศไว้เมื่อนานแสนนานแล้วว่าหากมีผู้ใดที่กล้ากินสัตว์วิเศษหรืออสูรที่มาจากสันเขาหมื่นอสูร คนผู้นั้นจะถูกตราหน้าว่าเป็นศัตรูไปตลอดกาลกับพวกเขา
ถ้าท่านอยากจะกินเขาจริง ๆ ท่านก็ควรพาเขาไปกินในที่ลับตาคนหรือไม่ให้ใครรู้มันจะดีกว่าไหม ทำไมต้องประกาศออกมาโต้ง ๆ แบบนี้ด้วย!? นี่เขายังกลัวว่าชีวิตของเขาตอนนี้มันจะมีปัญหาไม่มากพอรึยังไง?
หลิงตู้ฉิงตอนนี้เริ่มขมวดคิ้วและพูดขึ้นอีกครั้ง “นี่เจ้ายังรออะไรอยู่อีก เจ้ากำลังทำให้ข้าเสียเวลาอยู่เจ้าเข้าใจไหม! ถ้าหากเจ้าไม่ลงมือในตอนนี้ หลังจากจบเรื่องข้าคงจะต้องพิจารณาการให้เจ้าอยู่กับข้าใหม่อีกรอบ!”
ซือโถวเหวินหยวนเมื่อได้ยินเช่นนี้ ใจของเขาหายวาบทันที เขาหันหน้าไปยังหลูซ่างเก๋อและง้างมือเตรียมสังหาร
หลีเทียนหยูที่เห็นภาพเช่นนั้นเขารีบตะโกนขึ้นทันที “ช้าก่อน!”
หลิงตู้ฉิงกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ถ้าเจ้ายังไม่อยากตายก็จงดูอยู่เฉย ๆ!”
“เจ้ากล้างั้นเหรอไอ้…” หลูซ่างเก๋อตะโกนขึ้น
แต่ก่อนที่หลูซ่างเก๋อจะได้พูดจบ ฝ่ามือของซือโถวเหวินหยวนก็ลอยเข้ามาปะทะหัวของเขาเรียบร้อย ส่งวิญญาณของเขาให้หลุดออกจากร่างทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸)