**ในบทนี้การจัดบรรทัดจะแปลกไป เนื่องจากมีปัญหาทางเทคนิค หากทางเราสามารถแก้ไขได้แล้วจะกลับมาแก้ไขให้นะคะ ต้องขออภัยด้วยค่ะ**
บทที่ 21 ประตูประหลาด[รีไรท์]
หลังจากมี่ไลจากไป หลิงตู้ฉิงได้นำแหวนมิติที่มี่ไลมอบให้ขึ้นมาตรวจดูสิ่งของภายในนั้น และทำการย้ายเหรียญทองส่วนใหญ่ลงในแหวนอันเก่าที่เขาซื้อมาก่อนหน้านี้
เมื่อหลิงตู้ฉิงย้ายเหรียญทองลงในแหวนวงเก่าเสร็จ เขาเรียกโม่หยูถังให้เข้ามาหาและส่งแหวนต่อไปให้ที่พ่อบ้านโม่ “นี่สำหรับเจ้า เจ้าจงนำเงินเหล่านี้ไปจ้างคนงานมาปรับปรุงทุกอย่างภายในเรือนให้เหมือนใหม่ทั้งหมด ส่วนเหรียญที่เหลือเจ้าจงเก็บพวกมันไว้เป็นค่าใช้จ่ายของเรือนเราในอนาคต”
ตลอดหลายปีที่ผ่านมาชีวิตความเป็นอยู่ของคนในเรือนหลิงค่อนข้างยากจนข้นแค้น ไม่ว่าจะเป็นกำแพง สวนหย่อม ลานกลางเรือน หรืออื่น ๆ ต่างชำรุดทรุดโทรมไปหมด
ตอนนี้เมื่อหลิงตู้ฉิงมีเงิน เขาจึงต้องการเปลี่ยนสภาพแวดล้อมของที่อยู่อาศัยทั้งหมด
“ข้าจะทำตามที่ท่านสั่งเดี๋ยวนี้ นายท่าน” โม่หยูถังรับแหวนมาด้วยความเบิกบานใจ
โม่หยูถังไม่ได้ถามหลิงตู้ฉิงเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลมี่ เขาไม่ได้ถามว่าเงินทองของเหล่านี้มาจากไหน เพราะถ้าหากคนที่ไม่สามารถบ่มเพาะได้มานานกว่า 20 ปีจู่ ๆ กลับบ่มเพาะขึ้นมาได้อย่างกะทันหัน เรื่องอื่น ๆ จึงไม่มีอะไรที่น่าแปลกใจได้อีกต่อไป
“ถ้าพวกเจ้ามีอะไรที่ต้องการ พวกเจ้าสามารถบอกพ่อบ้านโม่ให้ซื้อมาให้พวกเจ้าได้เลย” หลิงตู้ฉิงพูดกับลูก ๆ ของเขา
นอกจากหลิงยู่ชานและหลิงไช่หยุนที่กำลังฝึกฝนอยู่ เด็ก ๆ ที่เหลือเมื่อพวกเขารู้ว่าตอนนี้ครอบครัวของพวกเขามีเงินถึง 1 ล้านเหรียญทอง พวกเขาจึงรีบบอกสิ่งที่พวกเขาอยากได้กับโม่หยูถังทันที
โม่หยูถังมองไปยังเหล่าเด็ก ๆ ที่กำลังตื่นเต้นและยิ้มอย่างมีความสุข ในขณะที่เขากำลังจดบันทึกคำขอทั้งหมด
ทางด้านของหลิงตู้ฉิง ตอนนี้เขากำลังเริ่มเลือกสิ่งของที่มี่ไลพึ่งนำมาให้ออกจากแหวนมิติ
เมื่อเลือกของทุกอย่างเสร็จ เขาจึงเริ่มวาดค่ายกลที่ลานกลางเรือน
หลังจากวาดเสร็จ หลิงตู้ฉิงจึงเริ่มเปิดใช้งานค่ายกลที่วาดไว้ ส่งผลให้บริเวณค่ายกลบังเกิดเปลวเพลิงลุกท่วมขึ้นอย่างรุนแรง
แม้ว่าเปลวเพลิงของค่ายกลจะดูรุนแรง แต่ไม่มีใครในบริเวณใกล้เคียงรู้สึกถึงไอความร้อนที่แพร่ออกมาจากค่ายกล
เมื่อเห็นว่าทุกอย่างพร้อมแล้ว หลิงตู้ฉิงจึงโยนแท่งเหล็กสีดำไปยังค่ายกล ส่งผลให้มันละลายกลายเป็นลูกบอลหลอมเหลวลอยอยู่เหนือค่ายกลทันที
เด็ก ๆ ที่อยู่รอบ ๆ ไม่ได้ตระหนักถึงอำนาจของค่ายกล พวกเขาแค่เห็นว่ามันเป็นของที่น่าสนใจ
มีเพียงโม่หยูถังเท่านั้นที่สูดหายใจลึกและถามหลิงตู้ฉิงด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “นายท่าน เพลิงนี่สามารถหลอมละลายเหล็กทมิฬได้เร็วมาก มันคือเพลิงระดับนภาใช่ไหม นายท่าน?”
หลิงตู้ฉิงเงยหน้าขึ้น มองไปที่โม่หยูถังและพูดว่า “สายตาเจ้าเยี่ยมมาก! แต่น่าเสียดายที่ในตอนนี้ระดับการบ่มเพาะของข้ายังไม่สูงพอไม่เช่นนั้นเพลิงที่เจ้าเห็นอยู่มันจะไม่ใช่แค่ระดับนภาแน่นอน และข้าคงจะสามารถสร้างอะไรต่อมิอะไรดี ๆ ได้เพิ่มขึ้นอีกหลายอย่าง”
ระหว่างที่เขาอธิบายให้โม่หยูถังเข้าใจ มือของเขาก็ยังไม่หยุดเคลื่อนไหว
หลิงตู้ฉิงยังคงโยนแท่งเหล็กเข้าไปอย่างต่อเนื่อง ตอนนี้ก้อนเหล็กหลอมที่อยู่ด้านในค่ายกลจึงเริ่มขยายใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ
เมื่อหลิงตู้ฉิงเห็นว่าวัสดุที่โยนเข้าไปทุกอย่างหลอมรวมกันเสร็จเรียบร้อย เขาจึงเริ่มควบคุมค่ายกลเพื่อเปลี่ยนก้อนเหล็กหลอมเหลวนั้นให้ค่อย ๆ ก่อตัวเป็นกรอบประตู กว้าง 1 เมตรและสูง 2 เมตร
กรอบประตูที่สร้างขึ้นนี้มีลวดลายลึกลับมากมายที่สลักอยู่บนมัน
หลังสร้างเสร็จหลิงตู้ฉิงจึงควบคุมกรอบประตูให้ลอยอยู่เหนือค่ายกลและโยนสิ่งของเข้าไปหลอมรวมกับมันต่อ
เมื่อหลิงตู้ฉิงโยนวัสดุนานาชนิดเข้าไปหลอมรวมกับประตูประหลาดนี้จนครบ ในบริเวณขอบบนด้านในของกรอบประตูนั้นค่อย ๆ ปรากฏเส้นใยหนา ๆ เรืองแสงสีขาว คล้ายหนวดของสัตว์ประหลาดโผล่ออกมา แต่ถึงแม้เส้นใยเหล่านี้จะดูเหมือนจริงมาก แต่ถ้ามีใครได้ลองสัมผัสพวกมันก็จะพบว่ามันเป็นเพียงแค่ภาพลวงตา
เมื่อเส้นใยดังกล่าวปรากฏขึ้น หลิงตู้ฉิง โบกมือให้กับหลิงฟ่างหัวเดินเข้ามาหาและพูดว่า “ฟ่างหัวมาตรงนี้และนำเลือดเจ้ามาให้พ่อ”
หลิงฟ่างหัวซึ่งมีอายุ 5 ขวบแล้วนางไม่เหมือนกับหลิงใช่หยุนที่ไม่รู้ประสีประสา
นางรีบวิ่งไปหยิบมีดจากในครัวและกรีดนิ้วของนาง และส่งเลือดหยดหนึ่งให้หลิงตู้ฉิง จากนั้นนางมองหลิงตู้ฉิงด้วยความสงสัย เนื่องจากไม่รู้ว่าพ่อของนางกำลังจะทำอะไร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸)