พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 268

อู่เวิ่นเงียบไปหลังจากได้ยินสิ่งที่หลิงตู้ฉิงพูด

หลังจากนั้นไม่นานเขาก็พูดขึ้น “หอการค้ายู่หลานของเรามียันต์ผิวหยกอยู่ 2 แผ่น แต่มูลค่าของยันต์ผิวหยกนั้นสูงกว่าโอสถวิญญาณบริสุทธิ์เล็กน้อย ข้าไม่รู้ว่าโอสถวิญญาณบริสุทธิ์ของท่านอยู่ในระดับใด ไม่แน่ว่าท่านอาจต้องจ่ายส่วนต่างเพิ่มเติม”

หลิงตู้ฉิงหยิบโอสถวิญญาณบริสุทธิ์ออกมา และยื่นให้อู่เวิ่น

อู่เวิ่นพูดอย่างตื่นเต้น “หืม โอสถวิญญาณบริสุทธิ์ นี่มีกลิ่นอายศักดิ์สิทธิ์ด้วยงั้นเหรอ? ถ้าเป็นเช่นนี้ด้วยมูลค่าของมันข้าจะให้ท่านแลกโอสถวิญญาณบริสุทธิ์ 1 เม็ดสำหรับ ยันต์ผิวหยก 1 แผ่น”

หลิงตู้ฉิงยิ้มและพูดว่า “นั่นไม่พอหรอก! เจ้าควรจะรู้โอสถวิญญาณบริสุทธิ์ระดับนี้ หากผู้เชี่ยวชาญที่อายุขัยใกล้จะหมดคนไหนได้มาเจอมันเข้า เจ้าคงจะทำกำไรจากมันได้อย่างเป็นกอบเป็นกำ ดังนั้นถ้าให้แลกกับแค่ยันต์ผิวหยก 1 แผ่นมันไม่พอ!”

อู่เวิ่นยิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า “งั้นเอาอย่างนี้ ข้าจะเพิ่มเหรียญคริสตัลระดับสวรรค์ให้ท่านอีก 2 เหรียญเป็นไง?”

เมื่อเขาเข้าใจว่าหลิงตู้ฉิงนั่นเข้าใจมูลค่าของโอสถนี้เป็นอย่างดี เขาจึงเลิกคิดตุกติกทันที

ด้วยสรรพคุณของโอสถชนิดนี้ แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตสวรรค์ หากใช้มันพวกเขาก็สามารถยืดอายุได้หลายสิบปี และตราบใดที่มันเป็นสิ่งที่เกี่ยวข้องกับการยืดอายุให้ยืนยาวมันจะเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดอย่างแน่นอน ดังนั้นคำขอของหลิงตู้ฉิงจึงเป็นเรื่องปกติ

หลิงตู้ฉิงส่ายหัวและพูดว่า “ข้าไม่ต้องการให้เจ้าเพิ่มเหรียญคริสตัลระดับสวรรค์ให้ข้า แค่เจ้าแบ่งเส้นด้ายสายรุ้งมาให้ข้าบ้างก็พอแล้ว”

อู่เวิ่น เมื่อได้ยินสิ่งที่หลิงตู้ฉิงต้องการเขาก็อดไม่ได้ที่จะถามขึ้นว่า “ดูเหมือนว่าแขกผู้มีเกียรติจะเป็นผู้เชี่ยวชาญอักขระเวทย์สินะ? ท่านต้องการรับพู่กันด้วยไหม?”

หลิงตู้ฉิงไม่ได้ตอบตรง ๆ เขาแค่ส่ายหัว

ไม่นานต่อมาก็มีคนนำกล่องปักลวดลายงดงามเข้ามา และพูดกับหลิงตู้ฉิง “นี่คือ ยันต์ผิวหยกและเส้นด้ายสายรุ้งสำหรับท่านแขกผู้มีเกียรติของเรา!”

หลิงตู้ฉิงหันกลับมาและเก็บยันต์ผิวหยกและสิ่งของอื่น ๆ จากนั้นเขาก็มอบ โอสถวิญญาณบริสุทธิ์ 2 เม็ดให้อู่เวิ่น

จากนั้นหลิงตู้ฉิงก็ยังไม่ได้จากไป แต่เขายังคงเดินดูสินค้าอื่น ๆ ในหอการค้า

หลังจากมองไปสักพัก เขาก็พูดกับอู่เวิ่น “เจ้ารู้ไหมว่าที่ไหนที่มียันต์ผิวหยกขายอีกบ้าง?”

อู่เวิ่นยิ้มและพูดว่า “ของอย่างยันต์ผิวหยก ปกติแล้วจะขายอยู่ในสถานที่ที่ขายของให้สำหรับเหล่าผู้เชี่ยวชาญอักขระเวทย์เท่านั้น และภายในเมืองเจินไห่ มีเพียงหมู่ตึกหยูอี่เท่านั้นที่มียันต์ผิวหยกขายอยู่เป็นจำนวนมากกว่านี้ อันที่จริงพวกเขาไม่เพียงมีแต่ยันต์ผิวหยก แต่พวกเขายังมียันต์สั่งสวรรค์ด้วย”

หลิงตู้ฉิงเลิกคิ้วและถาม “มีแม้แต่ยันต์สั่งสวรรค์?”

อู่เวิ่นพยักหน้า

“ข้าเข้าใจแล้ว” หลิงตู้ฉิงยิ้ม “เมื่อครู่ข้ารู้สึกสบายใจอะไรบางอย่าง อย่างบอกไม่ถูก ฉะนั้นข้าจะขายสมบัติวิเศษระดับราชวงศ์ให้ท่านอีกชิ้นก็แล้วกัน เดี๋ยวท่านก็ลองคำนวณราคามาให้ข้าหน่อยนะ!”

อู่เวิ่นมองไปที่หลิงตู้ฉิงอย่างประหลาดใจ ทำไมชายคนนี้ถึงมีสมบัติวิเศษติดตัวอยู่มากมายได้ขนาดนี้? แถมยังมีโอสถวิญญาณบริสุทธิ์ที่มีระดับคุณภาพอยู่ในระดับสูงอีกต่างหาก?

อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้พูดอะไร เขาทำเพียงแค่นำสมบัติที่หลิงตู้ฉิงกำลังจะขายให้เขามาตรวจสอบและจ่ายเงินเพื่อซื้อมัน

ไม่นานหลังจากนั้น หลิงตู้ฉิงก็ได้เลือกซื้อของต่าง ๆ มากมาย บางส่วนเป็นวัตถุดิบระดับนภาและบางส่วนก็เป็นวัตถุดิบระดับวิญญาณ

หลังจากเลือกซื้อของเสร็จ หลิงตู้ฉิงและซือโถวเหวินหยวนก็เดินออกจากหอการค้ายู่หลาน

อู่เวิ่นจ้องไปที่หลิงตู้ฉิงด้วยสายตาครุ่นคิด จนกระทั่งหลิงตู้ฉิงเดินออกไปจากหอการค้า

เขารู้ระดับการบ่มเพาะของหลิงตู้ฉิงได้อย่างรวดเร็วด้วยการมองเพียวปราดเดียวว่าหลิงตู้ฉิงยังอยู่ในขอบเขตประสานทะเลปราณ

ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตประสานทะเลปราณที่ครอบครองสิ่งของล้ำค่าต่าง ๆ มากมายได้ขนาดนี้มันถือว่าเป็นเรื่องที่แปลก ๆ อยู่แล้ว แต่มันก็ยังไม่แปลกเท่าว่าเหตุใดเขาจึงต้องซื้อของที่พิเศษเช่น ยันต์ผิวหยก ด้วย?

นอกจากจะต้องเผชิญกับผู้คนมากมายที่ต้องการแย่งกุญแจไปจากมือแล้ว เขายังต้องเผชิญกับบรรดาผู้เชี่ยวชาญขอบเขตสวรรค์ที่คอยขัดขวางผู้คนอื่น ๆ ไม่ให้เข้าไปด้านในเขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับเพื่อไปแย่งสมบัติกับเหล่าบุตรหลานของตัวเอง

เพราะแม้ว่าพวกผู้คนเหล่านี้จะเข้าไปไม่ได้ แต่ลูกหลานของพวกเขาก็สามารถทำได้

พูดอีกนัยหนึ่งแม้ว่าสวรรค์จะมอบโอกาสอันดีงามนี้ให้กับคนที่มีกุญแจ แต่ก็ไม่แน่ว่าคนผู้นั้นจะสามารถคว้าโอกาสเอาไว้ได้หรือเปล่า?

เหตุผลที่หลิงตู้ฉิงตั้งใจจะอยู่ที่เมืองเจิ่นไห่ นั่นก็เพราะเขาต้องการเตรียมการเพื่อเข้าสู่เขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับเอาไว้ก่อน

ตอนนี้เขาไม่มีทั้งหลิงจู้หรือรถม้า ดังนั้นพลังอำนาจที่เขาสามารถแสดงออกมาได้มันจึงถูกลดน้อยลง นอกจากนี้ถึงแม้เขาจะมีหลิงจู้และรถม้าก็ตาม แต่มันก็คงยังไม่เพียงพอที่จะต่อต้านเหล่าผู้เชี่ยวชาญขอบเขตสวรรค์จำนวนมากได้อยู่ดีเช่นกัน

ดังนั้นเขาต้องเตรียมการล่วงหน้า

และเนื่องจากที่นี่มีวัสดุมากมายที่ไม่มีในทะเลชางหมาง ยกตัวอย่างเช่น ยันต์สั่งสวรรค์ หรือ ยันต์ผิวหยก

ซึ่งในตอนนี้เขามียันต์ผิวหยกและเส้นด้ายสายรุ้งแล้ว ด้วยพวกมันเขาจึงพอจะมีพลังในการปกป้องตัวเองมากขึ้นหลังจากปรับแต่งพวกมันเสร็จเรียบร้อย

เมื่อกลับไปที่สวนอี้หลาน หลิงตู้ฉิงเปิดใช้ค่ายกลควบแน่นวิญญาณเพลิงทันทีเพื่อหลอมโลหะทมิฬและส่วนผสมอื่น ๆ เข้าด้วยกัน

ในขณะเดียวกัน เขาก็นำเส้นด้ายสายรุ้งมาทอขึ้นให้กลายเป็นผืนธงขนาดเท่ากับ 1 ตารางฟุต จากนั้นเขาก็ใช้โลหะทมิฬที่พึ่งถูกหลอมให้ขึ้นรูปเป็นด้ามธงและนำพวกมันเข้ามารวมกันจนกลายเป็นธงที่สมบูรณแบบ

หลังจากนั้นเขาก็วาดอักขระและรูปสลักต่าง ๆ ลงบนธงจนเสร็จสมบูรณ์

หลังจากปักธงค่ายกลที่เสร็จสมบูรณ์ลงในสวนอี้หลานแล้ว ทั้งสวนอี้หลานก็เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้น โดยมีการปรากฎของเมฆจาง ๆ ลอยอยู่เหนือสวนอี้หลาน

หลังจากเสร็จเรื่องธงแล้ว หลิงตู้ฉิงก็หยิบยันต์ผิวหยกออกมาและเตรียมที่จะใช้มัน