พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 270

บทที่ 270 ไม่มีใครสามารถแย่งของที่ข้าต้องการได้[ฟรี]
บทที่ 270 ไม่มีใครสามารถแย่งของที่ข้าต้องการได้[ฟรี]

เมื่อขึ้นมาที่บนชั้นสาม ซือโถวเหวินหยวนอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจกับความจริงที่ว่า หอการค้าพิรุณทองคำ เป็นหอการค้าใหญ่สมชื่อเสียงจริง ๆ

ที่นี่มีแม้กระทั่งวัสดุระดับสวรรค์มากมายวางขาย และแน่นอนว่าสิ่งเหล่านี้ล้วนมีราคาอันน่าตกตะลึงตามคุณภาพ

เท่าที่สายตาของเขามองเห็นได้ที่ชั้นสามนี่ยังมีกำแพงวิญญาณอันทรงพลังที่คอยปกป้องสมบัติเหล่านี้ เพื่อป้องกันเหล่าคนไร้สมองที่จะฉกมันไป

และนอกเหนือจากกำแพงวิญญาณแล้ว ที่สำคัญที่สุดคือที่ชั้นนี้ยังมีผู้เชี่ยวชาญขอบเขตสวรรค์ 2 คนคอยดูแล

หลิงตู้ฉิงมองไปที่เหล่าวัสดุและสมบัติต่าง ๆ ทีละชิ้นจนเขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอาย มีหลายสิ่งที่ดึงดูดความสนใจของเขา แต่เขาไม่มีเงินมากขนาดนั้น ต่อให้เขาจะสามารถสร้างสมบัติวิเศษระดับราชวงศ์มาแลกพวกมันได้ แต่เขาจะต้องสร้างพวกมันอีกกี่ชิ้นกันถึงจะเพียงพอ?

หลังจากเดินดูสักพัก หลิงตู้ฉิงก็ชี้ไปที่ก้อนหินสีดำและถามว่า “นี่ราคาเท่าไหร่?”

ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตสวรรค์ชรากวาดสายตามองไปที่หลิงตู้ฉิงและคนอื่น ๆ จากนั้นก็พูดอย่างเฉยเมยว่า “ราคาของผลึกปฐพีเวหาอยู่ที่ 30 ล้านเหรียญคริสตัลระดับวิญญาณ”

หลิงตู้ฉิงเคยได้รับผลึกปฐพีเวหาจากจ้าวปาเทียนในอดีต แต่อันที่อยู่ตรงหน้าเขาใหญ่กว่าของจ้าวปาเทียนเล็กน้อย ในความเป็นจริงเมื่อตอนนั้นเขาเองก็รู้สึกประหลาดใจมากเมื่อได้รับผลึกปฐพีเวหาจากจ้าวปาเทียน

แน่นอนว่าถ้าจ้าวปาเทียนรู้ว่าราคาของผลึกปฐพีเวหาแพงถึงขนาดนี้ ไม่รู้ว่าเขาจะปวดใจแค่ไหน

หลิงตู้ฉิงลังเล เขาไม่รู้ว่าควรซื้อผลึกปฐพีเวหานี้หรือไม่

ผลึกปฐพีเวหา เป็นวัสดุระดับสวรรค์ที่มีกฎแห่งดินที่แข็งแกร่งและเป็นวัสดุชั้นยอดในการสร้างสมบัติวิเศษที่ทรงพลัง

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือสิ่งนี้สามารถใช้เป็นแหล่งพลังกฎแห่งสวรรค์ชั่วคราวสำหรับผู้เชี่ยวชาญขอบเขตสวรรค์แทนสมบัติสวรรค์ได้

แน่นอนว่าของสิ่งนี้ หลิงตู้ฉิงไม่ได้ต้องการนำมันมาใช้กับตัวของเขาเอง เนื่องจากเขายังอยู่ห่างจากขอบเขตสวรรค์มาก

อย่างไรก็ตามเขาจำเป็นต้องใช้มันเพื่อสร้างสมบัติวิเศษเฉพาะเพื่อเสริมความแข็งแกร่งแก่ร่างกายของเหลียงเฟ่ยเอ๋อ

แต่ที่เขายังลังเลอยู่ก็เพราะเขายังไม่แน่ใจเท่าไหร่ว่าเขาจะสามารถหาวัสดุล้ำค่ามากกว่านี้ได้หรือไม่จากเขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับ

เมื่อคิดอยู่สักพักเขาก็ตัดสินใจได้

แม้ว่าเขาจะหาสิ่งที่ดีกว่าผลึกปฐพีเวหาได้ แต่ถ้าหากเขาได้มันมาเขาก็ยังสามารถนำมันมาใช้ประโยชน์อย่างอื่นได้อีกมากมาย ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะซื้อมัน

“ข้าจะซื้อมัน!” หลิงตู้ฉิงพยักหน้า “แต่ข้าไม่มีเหรียญคริสตัลมากขนาดนั้น ข้าจะใช้ของอย่างอื่นมาแลกเปลี่ยน”

“ถ้าเจ้าไม่มีคริสตัลมากพอจะซื้อ เจ้าก็จงยืนดูอยู่เฉย ๆ อย่าสะเออะหวังสูงอยากได้มัน! ผู้จัดการหลิน ข้าจะซื้อผลึกปฐพีเวหานั่น” เสียงอันแหลมเล็กดังขึ้น “ผู้จัดการหลิน หอการค้าพิรุณทองคำของท่านยอมให้คนจน ๆ แบบนี้ขึ้นมาได้ตั้งแต่เมื่อไหร่?”

หลิงตู้ฉิงหันกลับมาและเห็นชายหนุ่มผมมันเป็นเงาและมีแก้มสีดั่งดอกกุหลาบ พร้อมกับข้างกายของเขายังมีผู้ติดตามชราอยู่ด้านข้างอีกคนหนึ่ง

ระดับบ่มเพาะของผู้ติดตามชราผู้นี้ไม่ได้อ่อนแอ แต่เป็นถึงผู้เชี่ยวชาญขอบเขตครึ่งสวรรค์

ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตสวรรค์ชราที่เป็นคนของหอการค้าพิรุณทองคำ หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้จัดการหลิน พยักหน้าและพูดว่า “โอ้ เป็นท่านนี่เอง นายน้อยจื่อหวง!”

“ผู้จัดการหลิน ข้าตามเก็บสะสมผลึกปฐพีเวหาพวกนี้มาเป็นเวลานานมากแล้ว และข้าแตกต่างจากคนจนที่น่าสงสารบางคน ตรงที่ข้ามีปัญญาซื้อผลึกปฐพีเวหาได้เป็นจำนวนมาก ดังนั้นท่านควรขายให้ข้าจะดีกว่า” จื่อหวงพูดกับผู้จัดการหลินโดยแสร้งทำเป็นมองข้ามหัวหลิงตู้ฉิง

ผู้จัดการหลินยิ้มและพูดว่า “ท่านจื่อ โปรดรอสักครู่ ท่านที่มาก่อนท่านนี้เขาเองก็ชื่นชอบผลึกปฐพีเวหาเช่นกัน ข้าสามารถขายให้ท่านได้หลังจากที่เขาตัดสินใจแล้วเท่านั้น”

จื่อหวงหันกลับมาและมองไปที่หลิงตู้ฉิงและพูดว่า “ข้าคือ จื่อหวง นายน้อยของตระกูลจื่อ และสิ่งนี้สำคัญมากสำหรับท่านปู่ของข้า เจ้าควรจะถอดใจจากมันซะและปล่อยให้ข้าซื้อมันจะเป็นการดีแก่ตัวเจ้ามากที่สุด”

หลิงตู้ฉิงมองไปที่จื่อหวง และพูดว่า “ข้าตัดสินใจซื้อมัน!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸)