พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 377

เวลาที่เขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับจะเปิดขึ้นก็ใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ แต่หลิงตู้ฉิงและคนของเขาก็ยังคงอยู่ในเมืองหยูหลันโดยที่ยังไม่มีท่าทีว่าจะเคลื่อนไหวใด ๆ

ทุกวันเขาจะอยู่อย่างสันโดษในเรือนของเขา บ่มเพาะอย่างเงียบ ๆ เพื่อเตรียมเข้าสู่เขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับ

ในขณะนี้มี่ไล หลิวเฟ่ยเฟ่ย เย่ชิงเฉิงและหลิงเทียนหยุน กำลังฝึกฝนทักษะเจตจำนงแปลงสรรพสิ่ง ด้วยความตั้งใจทั้งหมดของพวกเขาที่มีเพื่อหวังว่าพวกเขาจะสามารถฝึกฝนมันจนถึงจุดที่พวกเขาจะสามารถเข้าไปด้านในเขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับได้โดยไม่ต้องใช้กุญแจ

ส่วนอี้ลั่วเอ๋อก็พยายามฝึกวิชาผีเสื้อยมโลกเริงระบำอย่างเต็มที่ เพื่อรอให้เขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับเปิดขึ้นเช่นกัน

แน่นอนว่านอกจากการฝึกฝนแล้ว อี้ลั่วเอ๋อยังมีงานอดิเรกอีกอย่างหนึ่งนั่นคือการถามผู้หญิงทุกคนที่อยู่รอบตัวนางเกี่ยวกับวิธีทำให้ร่างกายใหญ่ขึ้น เพราะการกระทำของหลิงตู้ฉิงทำให้นางหมดความมั่นใจในรูปร่างของตัวนางเอง

ในขณะที่ทุกคนกำลังรอให้เขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับเปิดอย่างใจจดใจจ่อ มรสุมแห่งความวุ่นวายก็กำลังก่อตัวขึ้นภายในทะเลชางหมาง

เดิมทีสถานการณ์ภายในทะเลชางหมางก็สับสนวุ่นวายมากอยู่แล้ว ซึ่งผู้คนมากมายจากหลากหลายอำนาจต่างแอบฟังข่าวภายในอยู่ด้านนอกอย่างเงียบ ๆ และพยายามค้นหาความลับของทะเลชางหมางไปพร้อม ๆ กัน

และเนื่องจากผนึกแห่งสมดุลของทะเลชางหมางได้ถูกยกระดับขึ้น ขณะนี้ผู้เชี่ยวชาญที่อยู่ด้านในทะเลชางหมางต่างก็พากันทะลวงขอบเขตไปยังขอบเขตสวรรค์กันเป็นจำนวนไม่น้อย

ซึ่งมันก็เป็นเรื่องธรรมดาที่จะต้องเกิดขึ้น เนื่องจากผู้คนในทะเลชางหมางนี้ถูกปิดผนึกมาเป็นเวลานานแล้ว

และด้วยการเพิ่มขึ้นของจำนวนผู้เชี่ยวชาญขอบเขตสวรรค์ สถานการณ์ภายในของทะเลชางหมางจึงรุนแรงและสับสนวุ่นวายมากขึ้น

ในหลาย ๆ พื้นที่ของทะเลชางหมางนั้นมีการต่อสู้ที่รุนแรงเกิดขึ้นทุกวัน

ประการหนึ่งคือการแย่งชิงสมบัติต่าง ๆ ที่พวกเขาค้นพบ หรืออีกประการหนึ่งก็คือการควบคุมพื้นที่อิทธิพลของตนเพื่อให้ตนเองได้รับทรัพยากรและข้อมูลเกี่ยวกับความลับมากขึ้น

และภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ อาณาจักรที่ดึงดูดความสนใจได้มากที่สุดก็คืออาณาจักรจันทรา

ขณะนี้บนเกาะหยกขาว มีหลายคนกำลังพูดคุยเรื่องราวเกี่ยวกับอาณาจักรจันทรา

“พวกมันกำลังใกล้เข้ามาเต็มที ไม่มีใครสามารถหยุดพวกมันได้เลย!” หนึ่งในกลุ่มคนกำลังคร่ำครวญ “ข้าอยากจะรู้จริง ๆ ว่าเป็นขุมกำลังใดกันที่หนุนหลังอาณาจักรจันทราบ้านี่อยู่และสั่งให้มันมาบุกพวกเรา ตอนนี้พวกมันก็ได้ยึดเกาะไปสิบกว่าเกาะแล้วแถมมันยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดขยายพื้นที่ลงเลยด้วยซ้ำ!”

“จะมีใครได้อีกล่ะ? แค่ดูจากสัญลักษณ์กองทัพของพวกมันก็รู้แล้วว่าต้องเป็นพวกตำหนักมังกรแน่นอน!” ใครบางคนพูดขึ้นด้วยอารมณ์โกรธแค้น

“ถ้าจะบอกว่ามันคือ ตำหนักมังกร มันก็ดูไม่เหมือนซะทีเดียว นอกเหนือจากการที่กองทัพของพวกมันสามารถแปลงร่างเป็นมังกรตัวใหญ่ได้แล้ว พวกเราก็ไม่เห็นว่าจะมีคนของเผ่ามังกรอยู่ในกองทัพของพวกมันเลย”

หลายคนงงงวยกับคำถามเหล่านี้ ซึ่งแน่นอนว่าผู้ที่จะสามารถตอบคำถามเหล่านี้ได้ย่อมต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน

“นอกจากกองทัพนั่นที่เรียกว่ากองทัพมังกรแล้ว ข้าได้ยินมาว่าตอนนี้มีกองทัพที่สองได้ปรากฏตัวในอาณาจักรจันทราและกองทัพที่สองนี้ยิ่งดูแปลกมากกว่าซะอีก โดยเฉพาะความสามารถของผู้คนที่อยู่ในกองทัพนั้นช่างแปลกประหลาดสุดแสนจะบรรยาย พวกเขาบางคนสามารถใช้ค่ายกลได้ บางคนก็ใช้ภาพวาดเพื่อสังหารศัตรู บางคนใช้พิษได้และศัตรูของพวกเขาบางคนก็ถูกสังหารอย่างลึกลับเมื่อนอนหลับไป”

“ข่าวของพวกเจ้านั้นช้าเกินไปแล้ว เมื่อไม่นานมานี้ข้าได้ยินว่าพวกอาณาจักรจันทราได้เลี้ยงมนุษย์ที่สามารถกินสิ่งมีชีวิตได้ทุกประเภท ไม่เว้นแม้กระทั่งมนุษย์ด้วยกันมันก็ยังกิน! ข้าไม่รู้จริง ๆ ว่าไอ้พวกอาณาจักรจันทรามันคิดอะไรอยู่ มันถึงได้กล้าเลี้ยงปีศาจที่น่ากลัวมากมายเอาไว้ในอาณาจักรแบบนี้”

“ใจเย็นก่อน ตอนนี้ข้าได้ยินมาว่าอาณาจักรใหญ่ ๆ หลายอาณาจักรก็กำลังหารือเกี่ยวกับเรื่องการจัดการกับอาณาจักรจันทรากันอยู่!”

จากนั้นบางคนที่อยู่ในกลุ่มก็ขัดจังหวะและพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงหยิ่งผยอง “แม้ว่าอาณาจักรจันทราจะครอบครองเกาะมากกว่าสิบเกาะ แต่อาณาจักรหลงซานของเราก็ไม่มีอะไรที่ด้อยไปกว่า ไม่เพียงแต่อาณาจักรหลงซานของเราครอบครองพื้นที่ใหญ่ที่สุดของเกาะน้ำเต้าที่ความแข็งแกร่งเพียงเกาะเดียวก็สามารถประชันกับเกาะอื่นได้ถึงห้าเกาะแล้ว อาณาจักรหลงซานของเราก็ยังมีเกาะอื่น ๆ อีก 7 เกาะที่อยู่ภายใต้อาณัติ แถมอาณาจักรหลงซานของเรายังได้รับการสนับสนุนอย่างเต็มที่จากผู้คนของตำหนักมังกร”

เมื่อผู้คนที่อยู่ที่รอบ ๆ ได้ยินว่าคนที่พูดผู้นี้เป็นคนที่มาจากอาณาจักรหลงซาน พวกเขาก็เอ่ยทักทายด้วยความนอบน้อมทันที

เนื่องจากในทะเลชางหมางอาณาจักรหลงซานนับว่าเป็นอาณาจักรที่แข็งแกร่งที่สุดก็ว่าได้ และเมื่อไหร่ที่พวกเขาออกรบ มันจะต้องมีคนจากเผ่ามังกรคอยเป็นกองหน้ารุกรานเกาะอื่น ๆ โดยการใช้ประโยชน์จากทะเล ซึ่งวิธีการที่พวกเขาใช้นั้นก็ช่างเรียบง่ายและมีประสิทธิภาพ และวิธีการนั้นก็คือการสร้างคลื่นขนาดยักษ์เข้าถล่มเกาะทั้งเกาะให้เกิดน้ำท่วมใหญ่ ก่อนที่ฝั่งตรงข้ามจะได้ทันจัดทัพซะด้วยซ้ำ

เมื่อเห็นวิธีการเช่นนี้ บรรดาขุมกำลังต่าง ๆ ก็เข้าใจได้ทันทีว่าการเติบโตของอาณาจักรหลงซานนั้นเป็นผลพวงมาจากขุมกำลังที่อยู่ภายนอก