พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 431

หลิงตู้ฉิง เมื่อมาถึงเรือนของหลิงยู่ชาน เขาก็ได้พบว่าในเรือนนั้นนอกจากหลิงยู่ชานและภรรยาของเขาแล้ว หมิงซิ่วพี่ชายของหมิงจู้ก็อยู่ด้วย

หลังจากที่ทั้งสามแสดงความเคารพต่อหลิงตู้ฉิง หลิงยู่ชานก็ถามขึ้นว่า “ท่านพ่อ ท่านมาที่นี่มีเรื่องอะไรงั้นเหรอ?”

หลิงตู้ฉิงหัวเราะ “ตอนที่พ่อกำลังบรรยาย พ่อสัมผัสได้ว่าเจ้าได้ตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่างแล้ว และดูเหมือนว่าเจ้าเหลืออีกเพียงก้าวเดียวก็จะบรรลุมันได้ ดังนั้นพ่อจึงมาหาเพื่อดูเจ้าสักหน่อย”

หลิงยู่ชานหัวเราะ “ข้าแค่ตระหนักรู้ถึงอะไรบางอย่างได้เล็กน้อยเท่านั้นเองท่านพ่อ แต่ข้าคิดว่าข้าคงยังไม่สามารถเข้าใจมันได้ในเร็ว ๆ นี้แน่นอน”

“นั่นคือเหตุผลที่พ่อมาที่นี่!” หลิงตู้ฉิงลุกขึ้นยืนและพูดกับหลิงยู่ชาน “ตามพ่อไปที่สนามซ้อม พ่อจะสู้กับเจ้าเอง”

หลิงตู้ฉิงรู้ว่าหลิงยู่ชานกำลังเผชิญกับปัญหาอะไร ซึ่งสิ่งนั้นก็คือการขาดแรงกดดัน ดังนั้นหลิงยู่ชานจึงไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่เขาตระหนักรู้มาได้อย่างเต็มที่ สิ่งที่เขาต้องทำคือใช้กำปั้นของเขาเพื่อช่วยชี้แนะให้หลิงยู่ชาน

เมื่อมาถึงสนามฝึกซ้อม หลิงตู้ฉิงพูดกับหลิงยู่ชานว่า “ยู่ชาน เจ้าต้องเตรียมตัวให้พร้อมพ่อจะไม่ยั้งมือนะ และเมื่อเจ้าพร้อมแล้วจงตะโกนขึ้น จากนั้นพ่อจะเริ่มทันที”

หลิงยู่ชานที่รู้สึกกดดันหน่อย ๆ เริ่มปรับการหายใจ จากนั้นเขาพยักหน้าให้หลิงตู้ฉิงแล้วพูดว่า “ท่านพ่อข้าพร้อมแล้ว!”

แต่แล้วในวินาทีที่หลิงยู่ชานเอ่ยคำว่าพร้อมจบ ร่างของหลิงตู้ฉิงก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า และวิ่งวนไปรอบกายเขาพร้อมกับปล่อยพายุหมัดอย่างน้อย 17 หรือ 18 ครั้ง พุ่งเข้าใส่ร่างของหลิงยู่ชาน

การโจมตีด้วยหมัดทุกครั้งถูกสร้างขึ้นด้วยพลังขอบเขตประสานทะเลปราณระดับ 12

หลิงตู้ฉิงไม่ออมพลังไว้เลย เพราะเขารู้ดีว่าในตอนนี้หลิงยู่ชานต้องการอะไรมากที่สุด

หลิงยู่ชานพยายามปัดป้องอย่างสุดความสามารถพร้อมกับพยายามจับความเคลื่อนไหวของหลิงตู้ฉิงที่แว่บไปแว่บมารอบกายเขา เพื่อพยายามหาจังหวะตอบโต้

แต่ยิ่งหลิงตู้ฉิงเคลื่อนที่นานขึ้นมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งเคลื่อนไหวเร็วขึ้นมากเท่านั้น และหมัดที่ประทับลงบนร่างของหลิงยู่ชานก็มีจำนวนมากขึ้นตามไปด้วย

หมัดเหล่านี้ที่หลิงตู้ฉิงได้ปล่อยออกไป เขาไม่ได้ใส่เจตจำนงแห่งหมัดของเขาเองลงไปแม้แต่น้อย เขาใช้เพียงแค่พลังงานวิญญาณของเขาเพียงเท่านั้นในการออกหมัด

เนื่องจากเขากลัวว่าหากเขาใช้เจตจำนงแห่งหมัดในการโจมตี หลิงยู่ชานจะจดจำมันไป และนำมันไปหลอมรวมเข้ากับเจตจำนงแห่งหมัดของตัวเอง ซึ่งมันไม่ใช่สิ่งที่เขาหวังเอาไว้

สิ่งที่หลิงตู้ฉิงคาดหวังเอาไว้ก็คือเขาต้องการให้หลิงยู่ชานสามารถเดินไปตามเส้นทางของตัวเอง และไม่เดินซ้ำเส้นทางของเขาในชาติที่แล้ว

นี่เป็นสาเหตุที่เขาไม่ค่อยให้คำแนะนำแก่ลูก ๆ ของเขา หลังจากที่เขาถ่ายทอดเคล็ดวิชาต่าง ๆ ให้ไปแล้ว เนื่องจากความคิดของคนทุกคนย่อมแตกต่างกัน ซึ่งมันส่งผลให้เส้นทางที่เหมาะสมกับตนเองที่ทุกคนต้องเดินไปย่อมแตกต่างกัน

เมื่อเผชิญกับการโจมตีเช่นนี้ หลิงยู่ชานก็ตกตะลึง เนื่องจากเขารู้แล้วว่าแม้พวกเขาจะมีขอบเขตการบ่มเพาะอยู่ในขอบเขตเดียวกัน แต่ความแข็งแกร่งของเขาก็ไม่ได้แข็งแกร่งที่สุด

ในอดีต ต่อให้เขาจะเผชิญหน้ากับผู้เชี่ยวชาญที่อยู่ในขอบเขตรวมแสงดาราหรือแม้แต่ผู้ที่อยู่ในขอบเขตนภา เขายังสามารถเอาชนะได้ด้วยหมัดของเขาอย่างไม่ยากเย็น

แต่พอมาตอนนี้ที่เขาต้องเผชิญกับพ่อของเขา เขาก็ได้รู้ซึ้งว่าความแข็งแกร่งที่แท้จริงมันเป็นอย่างไร

อย่างไรก็ตาม โชคของเขายังค่อนข้างดีที่ประสบการณ์ที่ผ่านมาของเขาที่อยู่ในตำแหน่งแนวหน้าสุดของหลิงว่านจุนมาตลอดในช่วง 2-3 ปีที่ผ่านมา และผ่านการต่อสู้มาหลายร้อยครั้ง

เมื่อเวลาผ่านไป เขาจึงเริ่มสงบลงและเริ่มคิดหาวิธีที่จะต่อต้านหมัดของพ่อของเขา

อย่างไรก็ตามเขาก็ยังไม่สามารถหยุดมันได้

ในความเป็นจริงเขาก็เริ่มตระหนักได้ว่ายิ่งเขามองมันหรือยิ่งคิดมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งปกป้องตัวเองได้ยากมากขึ้นเท่านั้น

จากนั้นเขาก็ล้มเลิกที่จะคิดหาวิธีจัดการกับมันและเลิกที่จะมองรูปแบบหมัดเหล่านั้นที่พุ่งเข้ามา แต่เขากลับเลือกที่จะทำตามสัญชาตญาณในใจของเขาเพื่อรับมือกับหลิงตู้ฉิง

เมื่อเขาเริ่มใช้สัญชาตญาณ เขาก็เริ่มสามารถต้านทานมันได้เล็กน้อย ในบรรดาหมัด 10 ครั้งที่พุ่งเข้ามาหาเขา เขาสามารถสกัดกั้นพวกมันได้ 3 ครั้งเป็นอย่างน้อย

อย่างไรก็ตามสิ่งนี้ยังห่างไกลจากความเพียงพอ