พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 457

ภายในรถม้า สีเป่ยเซียะมองคู่พ่อลูกด้วยความประหลาดใจ นางอดไม่ได้ที่จะเตือนหลิงตู้ฉิงว่า “นี่เจ้ารู้ตัวอยู่ใช่ไหม ว่าลูกของเจ้ากำลังจะออกไปเผชิญกับผู้เชี่ยวชาญระดับเหนือล้ำ แถมยังไม่รวมกับกองทัพที่เขาพามาอีกนับหมื่น?”

*ผู้เชี่ยวชาญระดับเหนือล้ำ คือ ระดับ3ของขอบเขตสวรรค์

ตามรายงานข่าวของอาณาจักรอี้จิ๋นที่นางเคยอ่านผ่าน ๆ สีเป่ยเซียะจึงเดาได้ว่ากองทัพของฝ่ายตรงข้ามน่าจะเป็นกองทัพเต่าดำของอาณาจักรมังกรทะยาน กองทัพเต่าดำ คือหนึ่งในกองทัพที่มีชื่อเสียงเป็นอย่างมากในอาณาจักรมังกรทะยาน และด้วยกำลังรบขนาดนี้ที่ฝั่งตรงข้ามขนมา มันจะไม่น่าจะเป็นไปได้ที่กองทัพของลูกชายหลิงตู้ฉิงจะรับมือไหว

หลิงตู้ฉิงโต้กลับ “เจ้ารู้จักค่ายกลรบขนาดไหน?”

“คิดจะลองภูมิข้างั้นเหรอ?” สีเป่ยเซียะหน้ามุ่ย “มันก็ไม่ใช่ว่าเป็นวิธีการประสานพลังกันของผู้คนจำนวนมากให้เป็นหนึ่งเดียว เพื่อสำแดงอำนาจที่เหนือกว่าตัวพวกเขาเองไม่ใช่รึไง?”

หลิงตู้ฉิงพูดเบา ๆ ว่า “ผลของค่ายกลรบก็คือการให้โอกาสผู้ที่อ่อนแอจำนวนมากสามารถสู้กับผู้ที่แข็งแกร่งกว่าได้ และความแข็งแกร่งของค่ายกลรบนั้นผลของมันไม่ใช่แค่เอาความแข็งแกร่งของผู้คนในค่ายกลมาทำการ1+1ให้กลายเป็น 2 แต่ ค่ายกลรบที่ทรงพลังสามารถทำให้ 1+1 กลายเป็นมากกว่า 3 หรือมากกว่า 4 ได้ ซึ่งค่ายกลรบที่ลูกชายของข้าใช้นั้นไม่ใช่แค่ค่ายกลรบธรรมดา ๆ!”

ค่ายกลรบของหลิงว่านจุนนั้นพัฒนามาจากวิชามังกรศักดิ์สิทธิ์จำแลงกายของเขา

ซึ่งเมื่อนำมันมารวมกัน มันจึงกลายเป็นค่ายกลรบที่สมบูรณ์แบบ!

สีเป่ยเซียะส่ายหัวและพูดว่า “ยังไงก็ไร้ประโยชน์! แม้ว่าพวกเขาจะรวมตัวกันและใช้พลังที่แข็งแกร่งกว่านี้ร้อยเท่า แต่พวกเขาก็คงไม่สามารถทะลุผ่านอาณาเขตสวรรค์ที่ผู้เชี่ยวชาญระดับเหนือล้ำเป็นผู้สร้างได้อยู่ดี นอกจากนี้จากการคาดการณ์ของข้า กองทัพเต่าดำเองก็คงสามารถปลดปล่อยความแข็งแกร่งของผู้เชี่ยวชาญระดับเหนือล้ำได้เช่นกัน”

“ก็เพราะว่าเป็นเช่นนั้นไงข้าถึงให้อีกกองทัพหนึ่งทำหน้าที่เป็นกองกำลังจู่โจมของพวกเขา!” หลิงตู้ฉิงยิ้ม

การสนทนาระหว่างทั้งสองไม่ได้ส่งผลกระทบต่อความสนใจของคนอื่น ๆ เนื่องจากตอนนี้ทุกคนต่างก็จดจ่อกับผลการรบกองทัพของพวกเขาด้วยความเป็นห่วง เพราะทุกคนต่างรู้ดีว่ากองทัพของฝั่งตรงข้ามนั้นแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก

หลิงยี่เทียนพูดกับลั่วหยุน “ผู้อาวุโสลั่ว โปรดคอยระวังให้พี่สี่ของข้าด้วย หากมีอะไรผิดพลาดเกิดขึ้นกับพวกเขา ข้าขอให้ผู้อาวุโสโปรดเข้าไปช่วยพวกเขาทีและสังหารฝั่งตรงข้ามให้หมด”

ลั่วหยุนยิ้มอย่างขมขื่นและพยักหน้าเล็กน้อย

ในทางกลับกัน หลิงตู้ฉิงที่กำลังคุยกับสีเป่ยเซียะหันกลับมา และพูดกับหลิงยี่เทียนหลังจากได้ยินคำพูดของเขา “พลังของเจตจำนงแห่งการสังหารในสนามรบนั้นจะต้องเกิดมาจากการรบที่อาจหาญ หากเจ้าสั่งให้ลั่วหยุนลงมือเช่นนี้ เจ้าจะทำลายสมดุลของสนามรบไปทั้งหมด ซึ่งเจ้าจะไม่สามารถควบแน่นพลังที่ลั่วหยุนจะสามารถนำมาใช้ในการเพิ่มระดับการบ่มเพาะของเขาได้”

หลิงยี่เทียนยิ้มและพูดว่า “ท่านพ่อ ข้าคิดว่าในอนาคตข้ายังมีโอกาสอีกมากมายที่จะรวบรวมพลังเหล่านั้นในสนามรบ ฉะนั้นสำหรับในตอนนี้ข้าเห็นว่าความปลอดภัยของพี่สี่นั้นสำคัญกว่าอะไรทั้งหมด ถ้ามีอะไรไม่ถูกต้องขึ้นมา เราจะต้องตัดปัญหาทุกอย่างโดยการฆ่าพวกมันทั้งหมด!”

เมื่อสัมผัสได้ถึงความแน่วแน่ของลูกชายตนเองเช่นนี้ หลิงตู้ฉิงก็พยักหน้าเล็กน้อยและไม่พูดอะไรอีก

ในเวลานี้ หลิงว่านจุนและกองทัพมังกรกว่าห้าหมื่น ซึ่งอยู่ข้างนอกได้ประสานค่ายกลกลายร่างเป็นมังกรยักษ์ที่มีความยาวกว่า 300 เมตรเรียบร้อยแล้ว

จากนั้นด้วยความไม่ประมาท หลิงว่านจุนจึงโคจรพลังของค่ายกลจนถึงจุดสูงสุด ซึ่งพวกเขาก็ได้ประจักษ์ว่าอันที่จริงแล้วความแข็งแกร่งของพวกเขานั้นคือระดับหลุดพ้นสามัญขั้นสูงสุด

ยังไงซะนี่เป็นเพียงพลังของกองทัพมังกรเท่านั้น ซึ่งยังไม่รวมกับความแข็งแกร่งของกองทัพของหลิงฉุยฟง ที่ในขณะนี้ได้หายตัวเข้าไปอยู่ในร่างของมังกรยักษ์เรียบร้อยแล้ว

จากนั้นร่างของหลิงว่านจุนก็ปรากฏขึ้นบนหัวของมังกรยักษ์ และเขาพูดกับปู้ไป่เต๋า “ข้าคือจอมทัพหลิงว่านจุน ผู้นำกองทัพมังกรจากอาณาจักรจันทรา!”

ปู้ไป่เต๋ามองไปที่หลิงว่านจุนและพูดด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย “น่าสนใจดีจริง ๆ! ถ้าพวกเจ้าต้องการเล่นงั้นข้าก็จะเล่นกับพวกเจ้า!”