พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 512

ระดับการบ่มเพาะของหลินฉางยู่ ในตอนนี้นั้นอยู่ในระดับนภาคราม แต่เมื่อเขาได้เห็นป้ายคำสั่งของบรรพบุรุษเขา เขาก็รีบคุกเข่าลงโดยไม่สนใจศักดิ์ศรีของเขาแม้แต่น้อย

ซึ่งแน่นอนว่าสิ่งที่ทำให้เขายอมคุกเข่าให้นั้นไม่ใช่หลิงตู้ฉิง แต่เป็นป้ายคำสั่งเทพกระบี่ที่อยู่ในมือของหลิงตู้ฉิง เนื่องจากเมื่อเห็นป้ายคำสั่งมันก็เหมือนกับเทพกระบี่มาที่นี่ด้วยตนเอง

หลิงตู้ฉิงเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าเรียบเฉย “ข้ามาที่นี่เพราะได้รับคำสั่งมาจากเทพกระบี่ เพื่อนำบางสิ่งบางอย่างมาให้กับลูกหลานของเขา แต่แน่นอนว่าก่อนที่ข้าจะมอบของให้กับพวกเจ้านั้น ข้าจำเป็นที่จะต้องทดสอบพวกเจ้าให้แน่ใจเสียก่อนว่าพวกเจ้านั้นสืบสายเลือดมาจากเทพกระบี่จริง”

หลินฉางยู่ เมื่อเห็นว่าหลิงตู้ฉิงไม่ได้เอ่ยให้เขาลุกขึ้น เขาจึงลุกขึ้นยืนด้วยตัวเอง

นี่เป็นเพราะเขาได้ทำความเคารพบรรพบุรุษของเขาไปเรียบร้อยแล้วและได้รับสารที่หลิงตู้ฉิงมาส่งแล้วเช่นกัน ดังนั้นมันจึงไม่มีเหตุผลอะไรที่เขาจะนั่งคุกเข่าต่อให้หลิงตู้ฉิงยืนค้ำหัวอยู่แบบนี้

“ไม่นานมานี้ข้าก็พึ่งเจอกับท่านบรรพบุรุษ ข้าไม่เห็นว่าท่านบรรพบุรุษจะเอ่ยอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย” หลินฉางยู่พูดกับหลิงตู้ฉิง

อันที่จริงความหมายในคำพูดของเขาคือ ‘เจ้าไปเอาป้ายคำสั่งนี้มาจากที่ไหน?’

หลิงตู้ฉิงมองเข้าไปในดวงตาของหลินฉางยู่ และพูดว่า “ภารกิจของข้านั้นได้รับมอบหมายมาตั้งแต่ตอนที่เทพกระบี่ยังคงมีชีวิต!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ผู้คนที่อยู่รอบ ๆ บริเวณหน้าประตูตระกูลหลินต่างก็พากันตื่นตกใจ คนผู้นี้เคยพบกับเทพกระบี่เมื่อหลายหมื่นงั้นเหรอ?

ในตอนนี้เทพกระบี่ได้กลับชาติมาเกิดแล้ว คนผู้นี้ก็เป็นอีกคนหนึ่งที่กลับชาติมาเกิดตั้งแต่ยุคนั้นเหรอไง?

ในทางกลับกันสิ่งที่หลินฉางยู่สงสัยก็คือ สิ่งใดที่บรรพบุรุษของเขามอบให้คนผู้นี้นำมามอบให้กับเขา สมบัติวิเศษระดับสูง? เคล็ดวิชาระดับสูงหรือโอสถระดับสูง?

“ขอบคุณผู้อาวุโสที่ลำบากมาพบเราถึงที่นี่!” หลินฉางยู่โค้งตัวขอบคุณให้กับหลิงตู้ฉิงอย่างสุภาพ

หลิงตู้ฉิงไม่ได้ใส่ใจกับการแสดงออกของหลินฉางยู่ เขาพูดต่อว่า “ในเมื่อข้าบอกไปแล้วว่าข้ามาที่นี่เพื่อมอบบางอย่างอย่างให้กับเจ้า ดังนั้นตอนนี้เจ้าก็ควรที่จะพิสูจน์ว่าเจ้าคือลูกหลานที่แท้จริงของเทพกระบี่”

“ข้าอยากทราบว่าผู้อาวุโสจะให้ข้าพิสูจน์อย่างไร?” หลินฉางยู่ถามขึ้น “แต่ข้าคิดว่าเอาแบบนี้ไหม ในเมื่อผู้อาวุโสต้องการให้ข้าพิสูจน์อย่างไร ข้าเองก็ไม่ขัดข้องอยู่แล้ว ผู้อาวุโสเข้ามาด้านในคฤหาสน์ของผู้น้อยก่อนจะดีไหมเพื่อความสะดวกมากกว่า”

หลิงตู้ฉิงพยักหน้าตกลงทันทีโดยไม่มีอาการหวั่นเกรง จากนั้นเขาก็เดินนำหมิงยู่เข้าไปด้านในตระกูลหลิน

ถึงแม้ว่าตอนนี้เขาจะไม่ได้นำค่ายกลกระบี่เหินเมฆามา แต่เขาก็ยังมีอำนาจของผนึกที่นำมาจากสำนักวิญญาณโลหิตติดตัวมาด้วย ดังนั้นหากใครคิดจะเล่นตลกกับเขา มันก็คงเป็นเรื่องที่สิ้นคิดสิ้นดี

ต่อให้ตอนนี้เขาจะไม่เหมือนเมื่อก่อนที่สามารถฆ่าใครก็ได้ตามใจนึก แต่ถ้าหากเขาถูกบีบให้จนมุมจริง ๆ เขาก็จะแสดงให้โลกได้เห็นว่าความน่ากลัวที่แท้จริงของเขาเป็นอย่างไร

หลังจากที่เห็นว่าหลิงตู้ฉิงและหมิงยู่เดินเข้าไปด้านในแล้ว หลินฉางยู่ก็หันกลับไปบอกกับผู้คนที่ต่อแถวรอเขาอยู่หน้าประตูว่า “อย่างที่ทุกท่านเห็น ในเวลานี้ข้าคงไม่ว่างรับแขกใด ๆ หากพวกท่านมีธุระไว้วันหน้าพวกท่านค่อยกลับมาพบกับข้าใหม่ก็แล้วกัน”

ในตอนนี้เขารู้สึกพึ่งพอใจเป็นอย่างมากที่หลิงตู้ฉิงมาที่นี่พร้อมกับแสดงป้ายคำสั่งเทพกระบี่ให้กับเขาและคนเหล่านี้เห็น ไม่ว่าวันนี้เขาจะได้รับอะไรจากหลิงตู้ฉิง แค่ภาพเหตุการณ์ของวันนี้ถูกร่ำลือออกไป ชื่อเสียงของตระกูลเขาก็จะยิ่งโด่งดังและน่าเกรงขามมากขึ้นนับสิบเท่า

และที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้น หากเขาได้รับสมบัติวิเศษระดับสูงจากบรรพบุรุษของเขาจริง ๆ มันจะยิ่งทำให้ตระกูลของเขายิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นกว่าเดิมไปอีก

ทางด้านของผู้คนที่ต่อแถวรออยู่ เมื่อพวกเขาได้เห้นสีหน้าอันภาคภูมิใจของหลินฉางยู่เช่นนี้ สีหน้าของพวกเขาก็กลายเป็นเคร่งเครียดมากยิ่งขึ้น

เนื่องจากไม่ใช่แค่เพียงตระกูลหลินจะได้รับการยอมรับจากเทพกระบี่ที่กลับชาติมาเกิดใหม่ แต่พวกเขากำลังจะได้รับมรดกของเทพกระบี่จากบุคคลที่ได้รับความไว้วางใจจากเทพกระบี่ในอดีตอีกต่างหาก

ผู้คนที่ต่อแถวอยู่ต่างรีบกลับไปตระกูลของตนเองในทันทีพร้อมกับเตรียมของล้ำค่าให้มากยิ่งขึ้นเพื่อที่ในครั้งหน้าที่พวกเขาไปขอเข้าพบกับตระกูลหลิน พวกเขาจะได้มีสิ่งจูงใจหลินฉางยู่ได้มากยิ่งขึ้น

ทางด้านของหลินฉางยู่ ในตอนนี้เขาเดินกลับเข้ามาในห้องใหญ่ของตระกูลด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ เขายิ้มให้กับหลิงตู้ฉิงที่รออยู่แล้วและพูดว่า “ท่านผู้อาวุโส ข้าสงสัยว่าท่านต้องการให้ผู้เยาว์ยืนยันตัวตนแบบใดกับท่านดี?”