พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 553

บทที่ 553 คลานเข่ามาหาข้า!

เย่ฉิงเสี่ยว คือผู้เชี่ยวชาญของเขตจักรพรรดิ ต่อให้เขาจะไม่ใช้ความแข็งแกร่งเต็ม 10 ส่วน พลังของเขาก็ยังคงน่าสะพรึงอยู่ดี

หลิงตู้ฉิงจ้องไปที่เย่ฉิงเสี่ยวด้วยสายตาเย็นชา ส่วนหมิงยู่ก็เคลื่อนที่มายืนอยู่ข้าง ๆ หลิงตู้ฉิงเพื่อเตรียมพร้อม

หากมีอะไรเกิดขึ้น นางก็พร้อมที่จะผสานร่างกับหลิงตู้ฉิ เพื่อเพิ่มระดับการบ่มเพาะของเขาในทันที

แต่แล้วในที่สุด หลิงตู้ฉิงก็ไม่ได้ลงมือทำอะไร เนื่องจากมู่หลงหยานปรากฏตัวขึ้นขวางพวกเขาเอาไว้พอดี นางจ้องไปที่เย่ฉิงเสี่ยวและพูดว่า “ฉิงเสี่ยว นี่เจ้ากำลังจะทำอะไร?”

“นายหญิง ไอ้หนุ่มคนนี้มันไม่รู้จักมารยาท ข้าเพียงแค่ต้องการสั่งสอนเขาเท่านั้น!” เย่ฉิงเสี่ยวรีบตอบกลับทันที

มู่หลงหยานพ่นลมออกจมูก “เจ้าไม่รู้หรือยังไงว่าเขาคือสามีของชิงเฉิง และมีฐานะเป็นลูกเขยของข้า เจ้ากล้าดียังไงถึงบังอาจมาสั่งสอนลูกเขยของข้ากัน?”

เย่ฉิงเสี่ยวพูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง “นายหญิง ท่านคิดดีแล้วเหรอที่จะทำตัวขัดแย้งกับการตัดสินใจของทุกคน? ไม่ว่าจะยังไงเมื่อถึงเวลา ชิงเฉิงก็ต้องแต่งงานกับเล้งหวงอยู่ดี และไอ้เจ้าหนุ่มคนนี้มันก็ไม่มีค่าอะไรให้เราพูดถึง ดังนั้นเพื่อเป็นการไม่ให้เขารู้เรื่องของเรามากไปกว่านี้ เราก็ควรไล่เขาออกไปให้พ้นจากสำนักโดยเร็วที่สุด”

สำนักอักขระศักดิ์สิทธิ์ก็เป็นเหมือนเช่นสำนักอื่น ๆ ที่ห่วงชื่อเสียงของตนเอง ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่พวกเขาจะไม่ต้องการให้คนนอกรู้ถึงปัญหาภายในสำนักมากเกินไป

“ก่อนที่เฉินจี้ซีจะช่วยสามีของข้าได้ ตามที่ทุกคนคุยกันไว้ในห้องโถงใหญ่ หลิงตู้ฉิงจะยังคงเป็นลูกเขยของข้าอยู่!” มู่หลงหยานตอบกลับ

เย่ฉิงเสี่ยวมองไปที่มู่หลงหยานอยู่สักพัก จากนั้นเขาก็พูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม “ในเมื่อท่านยังดึงดันเช่นนี้อยู่ก็ไม่เป็นไร งั้นไว้เราค่อยมาคุยเรื่องจัดการกับเขายังไงกันใหม่ก็ได้! แต่ไม่ว่าจะยังไง ชิงเฉิงก็ไม่ได้รับอนุญาตให้ออกจากสำนักของเราเด็ดขาด เมื่อครู่ เฟิงหลิวกำลังจะพาทั้งสองหนีไป ซึ่งต่อให้ท่านจะไม่สนใจช่วยสามีกับพ่อของท่าน แต่ข้ายังต้องการที่จะช่วยพ่อของข้าออกมาจากหมอกนั่นอยู่!”

มู่หลงหยานหันกลับไปมองหลิงตู้ฉิงและเย่ชิงเฉิง จากนั้นนางพูดขึ้นว่า “ถอนจิตสำนึกของเจ้าเก็บไปซะ ข้าจะสาบานแทนพวกเขาเอง! ข้าขอสาบานต่อเต๋าแห่งสวรรค์ ก่อนที่สามีของข้าจะถูกช่วยเหลือ หากพวกเขาหนีไปจากสำนักก็ขอให้สวรรค์ส่งทัณฑ์สวรรค์มาสังหารข้าได้เลย!”

“ท่านแม่!” เย่เฟิงหลิวอุทานขึ้นด้วยความตกใจทันที

ทำไมท่านแม่ของเขายอมสาบานง่ายขนาดนั้น? ที่สำคัญหลังจากสาบานแบบนี้ไปแล้วน้องสาวของเขาจะหนีไปได้ยังไง?

ในทางกลับกัน เย่ชิงเฉิงกลับไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ เลย สิ่งที่นางทำก็เพียงแค่เหลือบมองไปที่หลิงตู้ฉิงเท่านั้น

เมื่อเห็นว่ามู่หลงหยานถึงกับสบายต่อกฎสวรรค์ เย่ฉิงเสี่ยวพยักหน้า และพูดว่า “ในเมื่อนายหญิงทำเช่นนี้แล้ว ข้าก็คงทำได้แต่เคารพการตัดสินใจของท่าน”

เมื่อพูดจบเขาดึงจิตสำนึกของตนเองกลับ และเตรียมตัวจะจากไปทันที

แต่ก่อนที่เขาจะได้จากไป หลิงตู้ฉิงก็ถามขึ้นว่า “พ่อของเจ้าอยู่ในเขตแดนหมอกนั่นด้วยงั้นเหรอ?”

เย่ฉิงเสี่ยวเหล่มองไปที่หลิงตู้ฉิง แต่ก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับ แต่ถ้าหากดูจากสีหน้าของเขา มันก็สามารถบ่งบอกถึงคำตอบได้อย่างชัดเจน

หลิงตู้ฉิงพูดขึ้นต่อด้วยสีหน้าเรียบเฉย “ในอนาคต หากเจ้าต้องการขอให้ข้าช่วยพ่อของเจ้า จงอย่าลืมว่าเจ้าจะต้องคลานเข้ามาหมอบแทบเท้าของข้าก่อนที่จะขอร้องข้า”