พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 57

บทที่ 57 ขิงแก่ปะทะขิงแก่[รีไรท์]

ณ คฤหาสน์ ตระกูลเจิ้นในเมืองหลวง

เจิ้นฟูเห่ามองจี้ชิงหยวนด้วยความโกรธ

เมื่อครู่ จี้ชิงหยวนเพิ่งส่งข่าวการเสียชีวิตลูกชายคนเล็กของเขา หลังจากที่ได้รับข่าวเขาโกรธแค้นเป็นอย่างมาก

“พวกเจ้านี่เป็นกลุ่มขยะจริง ๆ มีคนตั้งมากมายแต่ไม่สามารถปกป้องลูกข้าคนเดียวได้!” เจิ้นฟูเห่าตะโกน

จี้ชิงหยวนพูดด้วยน้ำเสียงสั่นกลัว “นายท่าน เราไม่สามารถทำอะไรได้เลย นอกจากนี้ภูมิหลังของบุคคลนั้นเป็นหลานชายของแม่ทัพหลิง ดังนั้นพวกเราจึงคิดว่าไม่ควรล้ำเส้นจนเกินไป เราจึงจ้างให้กลุ่มเสื้อคลุมโลหิตเพื่อช่วยจัดการมัน แต่ข้าไม่คาดว่านายน้อยจะหุนหันพลันแล่นนำผู้เชี่ยวชาญออกไปด้วยตนเอง จึงส่งผลให้เกิดโศกนาฏกรรมเช่นนี้”

“ล้ำเส้น?” เจิ้นฟูเห่าเย้ยหยัน “เพราะไอ้คำว่าล้ำเส้นของพวกเจ้าคำเดียว ทำให้ลูกของข้าถูกฆ่าตาย! ข้าจะไปหาไอ้แก่นั่นและหากมันไม่ชดใช้ให้กับข้าอย่างเหมาะสมแล้วล่ะก็…ฮึ่ม!”

หลังจากพูดจบแล้ว เจิ้นฟูเห่าก็รีบเหาะขึ้นไปบนท้องฟ้าและบินไปยังทิศที่ตั้งของคฤหาสน์ตระกูลหลิงที่อยู่ภายในเมืองหลวง

เจิ้นฟูเห่าลอยตัวในอากาศเหนือคฤหาสน์ตระกูลหลิงและตะโกนเสียงดัง “หลิงเจิ้งสง! เจ้าจะจัดการยังไงกับหลานชายของเจ้าที่กล้าฆ่าลูกชายของข้า!”

หลังจากสิ้นเสียงของเจิ้นฟูเห่า สักพักเสียงของชายชราผู้หนึ่งก็ดังสวนกลับออกมาจากคฤหาสน์ตระกูลหลิง “เข้ามาและอธิบายก่อนว่าหลานชายของข้าไปฆ่าลูกชายของเจ้าตอนไหน”

“ได้! แม้ว่าคฤหาสน์ตระกูลหลิงของเจ้าจะเป็นบ่อมังกรหรือถ้ำเสือ ข้าก็ยังอยากลองของ!” เจิ้นฟูเห่าพ่นลมจากจมูกแสดงอาการดูถูก จากนั้นเขาจึงร่อนลงในลานคฤหาสน์ตระกูลหลิง

ชายชราตระกูลหลิงเดินออกมายังลาน เขาขมวดคิ้วขณะที่มองไปยังเจิ้นฟูเห่า

“เมื่อเจ็ดวันที่แล้ว!” เจิ้นฟูเห่าพูดอย่างเย็นชา

ชายชราตะโกนออกไปข้างนอก “เรียกพวกเด็กเหลือขอทั้งหมดมาที่นี่!”

ชายชราคนนี้เป็นแม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่ของอาณาจักรจันทรา หลิงเจิ้งสง

เมื่อได้ยินเสียงของหลิงเจิ้งสงมีคนหนุ่มสาวจำนวนมากมาปรากฏตัวต่อหน้าคนทั้งสองและถามว่า “ท่านปู่ มีเรื่องอะไรงั้นเหรอ? เอ๊ะ ท่านผู้บัญชาการเจิ้นก็อยู่ด้วย พวกเราทักทายผู้บัญชาการเจิ้น”

ที่จริงแล้วด้วยเสียงดังของเจิ้นฟูเห่า พวกเขาพอจะเดาเรื่องคร่าว ๆ ได้แล้วว่าตอนนี้เกิดอะไรขึ้น

พวกเขาเองก็สงสัยเช่นกันว่าใครกันที่กล้าฆ่าลูกของชราผู้นี้

หลิงเจิ้งสงมองที่เจิ้นฟูเห่าแล้วพูดว่า “หลาน ๆ ข้าทั้งหมดอยู่ที่นี่แล้ว ใครที่เจ้าคิดว่าฆ่าลูกชายของเจ้า”

เจิ้นฟูเห่าตะโกนว่า “ตาเฒ่าหลิง เจ้าแน่ใจหรือว่าลูกหลานของเจ้าทั้งหมดอยู่ที่นี่ ข้าไม่ได้พูดถึงเด็กพวกนี้ แต่ข้าพูดถึงหลานชายของเจ้าที่เมืองฟีนิกซ์!”

“หืม?” หลิงเจิ้งสงสับสนอยู่ครู่หนึ่ง

“ฮ่า ฮ่า ดี เจ้าเริ่มนึกอะไรออกแล้วสินะ!” เจิ้นฟูเห่าพูดอย่างเย็นชา “ตอนนี้มันฆ่าลูกชายข้าแล้วเจ้าจะชดใช้อย่างไร?”

หลิงเจิ้งสงเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะพูดช้า ๆ ว่า “ผู้บัญชาการเจิ้น ตอนนี้ข้ายังไม่ทราบเรื่องราวที่มาที่ไปแน่ชัด ข้ายังไม่เข้าใจสถานการณ์สักเท่าไหร่ในตอนนี้ ข้าขอส่งคนไปเมืองฟีนิกซ์เพื่อตรวจสอบเรื่องราวก่อน ถ้าเป็นฝ่ายข้าที่ทำผิด ข้าจะชดใช้ให้แก่ท่านอย่างเหมาะสม”

เจิ้นฟูเห่ากระแทกเสียงด้วยสายตาเย้ยหยัน “ข้าจะรอดูว่าเจ้าจะชดใช้ให้ข้ายังไง!”

เจิ้นฟูเห่าหันหลังกลับและบินออกไป เนื่องจากหลิงเจิ้งสงให้เหตุผลที่สมควรแก่เขา เขาจึงไม่สามารถโจมตีหลิงเจิ้งสงได้

ยิ่งไปกว่านั้น หลิงเจิ้งสงดูเหมือนจะไม่รู้เรื่องนี้เลย