พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 579

เป็นเรื่องที่น่าแปลกเนื่องจากเมื่อกลุ่มของหลิงตู้ฉิงได้เข้ามาในห้องโถงนี้โดยไม่ได้ซ่อนตัวอะไร เหล่าทาสรับใช้ที่หลอมโอสถอยู่กลับไม่สนใจอะไรพวกเขาเลยแม้แต่น้อยราวกับว่าไม่เห็นพวกของหลิงตู้ฉิงมีตัวตนเลยด้วยซ้ำ

ในทางกลับกัน เหล่าคนของหลิงตู้ฉิงทุกคนกลับมองไปที่หลิงตู้ฉิงด้วยตาเป็นประกาย หวังว่าผู้นำกลุ่มของพวกเขาจะอนุญาตให้หยิบเหล่าโอสถจากในห้องโถงนี้ได้สักที

หลิงตู้ฉิงยิ้มและเอ่ยขึ้นว่า “ในเมื่อพวกเรามาถึงที่นี่แล้ว พวกเจ้าทุกคนก็จงแยกย้ายกันไปเลือกหยิบเอาขวดโอสถมาคนละขวดเถอะ แต่สำหรับโอสถอะไรที่พวกเจ้าจะได้รับนั้นมันจะขึ้นอยู่กับโชคของพวกเจ้าแต่ละคน หากโชคร้ายพวกเจ้าก็อย่าได้โทษคนอื่น”

เมื่อมู่หลงหยานได้ยินคำพูดของหลิงตู้ฉิงเช่นนี้ นางก็รีบพุ่งตัวไปไปคว้าเอาขวดโอสถที่อยู่บนชั้นวางใกล้ ๆ ทันที

อันที่จริงแล้ว นางแทบจะอดกลั้นความอยากของตัวเองไม่ไหวเช่นกัน การที่นางได้เดินผ่านกองสมบัติมากมายแต่ไม่สามารถหยิบอะไรมาครอบครองได้สักอย่างมันทำให้นางอยากจะคลั่ง

ด้วยความเชื่อใจที่นางมีต่อหลิงตู้ฉิง นางจึงอดกลั้นเอาไว้และไม่ยอมหยิบฉวยอะไรไปสักอย่าง

แต่แล้วในเมื่อตอนนี้หลิงตู้ฉิงกลับเอ่ยอนุญาตให้ทุกคนหยิบโอสถได้ นางเองก็ไม่รักษามารยาทอะไรอีกต่อไปแล้ว!

เมื่อคว้าขวดโอสถได้ มู่หลงหยานก็เปิดขวดดูโอสถที่อยู่ข้างในทันที จากนั้นนางก็อดสำรวมไม่ไหวและตะโกนขึ้นด้วยความดีใจ “ขวดของข้ามีโอสถสงบวิญญาณอยู่เต็มไปหมดเลย!!”

ในขวดที่นางถือมันมีโอสถสงบวิญญาณอยู่ราว ๆ 70-80 เม็ดด้วยกัน ซึ่งมันถือว่านางนั้นมีโชคดีเป็นอย่างมาก

หลิงตู้ฉิงส่ายหัวและพูดว่า “ข้าขอให้คำแนะนำอะไรเจ้าสักหน่อย หากมีใครให้อะไรกับเจ้ามากเกินไป เจ้าไม่ควรจะรับมันเด็ดขาด ไม่เช่นนั้นหากเจ้าเผชิญกับปัญหาที่จะเกิดในภายหลังตามมาเจ้าก็อย่าได้โทษคนอื่น”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ มู่หลงหยานก็ได้แต่ทำหน้างุนงงไม่เข้าใจในความหมายที่หลิงตู้ฉิงพูดขึ้น แต่ไม่ว่าจะยังไงนางก็ยังคงจดจำคำพูดนี้ของหลิงตู้ฉิงเอาไว้เช่นกัน

“สามีท่านช่วยดูให้หน่อยว่าโอสถที่ข้าได้มามันคืออะไร?” เย่ชิงเฉิงได้เลือกขวดโอสถมาแล้วแต่เมื่อนางเปิดดูโอสถข้างในนางกลับไม่คุ้นตากับมันเลย นางจึงเดินมาหาหลิงตู้ฉิงเพื่อถาม

หลิงตู้ฉิงยิ้มและตอบว่า “โอสถที่เจ้าได้รับมามันคือโอสถกำเนิดเต๋า”

ทุกคนที่ได้ยินเช่นนี้ต่างรู้สึกตกตะลึงทันทีและอดไม่ได้ที่จะถามขึ้น “มันคือโอสถกำเนิดเต๋าจริง ๆ งั้นเหรอ? มันใช่โอสถที่สามารถเพิ่มโอกาสในการสร้างมหาวิถีเต๋าของตนเองได้ใช่ไหม?”

หลิงตู้ฉิงพยักหน้ายืนยันข้อสงสัยของทุกคน

“นี่โชคของข้ามันจะดีเกินไปหน่อยไหม?” เย่ชิงเฉิงหัวเราะคิกคัก “ท่านแม่ข้าจะแบ่งมันให้กับท่านสักเม็ดสองเม็ดท่านจะเอาไหม? ในขวดนี้มันมีอยู่ตั้งเป็นสิบเม็ดแน่ะ!”

มู่หลงหยานเกือบที่จะตอบตกลงรับมันเอาไว้ แต่เมื่อนางนึกถึงคำพูดของหลิงตู้ฉิงที่เพิ่งเอ่ยกับนาง นางก็ฝืนยิ้มพลางส่ายหัวและตอบกลับไปว่า “เจ้าเก็บเอาไว้เถอะลูกแม่”

ถึงแม้ว่านางจะไม่รู้ว่านางจะต้องเจอกับปัญหาอะไรหากนางรับมันมา แต่ที่ผ่านมาหลิงตู้ฉิงก็ได้พิสูจน์ตัวเองไปมากมายแล้วว่าสิ่งที่เขาเอ่ยขึ้นแต่ละอย่างมันล้วนถูกต้อง ดังนั้นนางจึงจำเป็นต้องเชื่อในคำพูดของเขา หากนางไม่อยากสร้างปัญหาให้กับตัวเอง

เย่ชิงเฉิงเองก็จำคำพูดของหลิงตู้ฉิงได้เช่นกัน ดังนั้นเมื่อนางเห็นแม่ของนางปฏิเสธ นางจึงไม่รบเร้าอะไรเช่นกันและเก็บโอสถที่นางได้รับมาลงไปในแหวนมิติ

ในความคิดของนาง หากพ่อแม่ของนางต้องการใช้มันจริง ๆ นางก็คงสามารถให้โอสถเหล่านี้กับพ่อแม่ของนางได้ในอนาคตใช่ไหม?

หลังจากนั้นคนที่เหลือต่างก็เดินเข้ามาหาหลิงตู้ฉิง เพื่อให้ตรวจสอบดูว่าโอสถที่พวกเขาได้มามันคือโอสถอะไรกันบ้าง

น่าเสียดายที่โอสถที่คนอื่น ๆ ได้รับมานั้นไม่มีโอสถไหนที่มีมูลค่าเหนือกว่าโอสถกำเนิดเต๋า

“เอาล่ะ ในเมื่อพวกเจ้าทุกคนได้รับโอสถกันครบหมดแล้วก็ไปกันต่อเถอะ!” หลิงตู้ฉิงออกคำสั่ง

“นายท่าน แล้วท่านไม่คิดจะหยิบไปบ้างสักขวดเหรอ?” เปียนเฉียวเฉียวเอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัย

เมื่อครู่โชคของนางเองก็ดีมากเช่นกันเนื่องจากว่าโอสถที่นางได้รับมามันคือโอสถกำหนดเต๋า