พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 625

หลังจากที่จบธุระทั้งหมดกับครอบครัวของเขา หลิงตู้ฉิงก็เปิดประตูคฤหาสน์สราญรมย์ออกหลังจากที่ประตูคฤหาสน์แห่งนี้ปิดสนิทมาเป็นเวลาเกือบ 10 ปี

เมื่อประตูคฤหาสน์เปิดออก หลิงตู้ฉิงก็เดินออกมาและพูดกับบรรดาทาสรับใช้ของเขาทันที “พวกเจ้าทั้งหมดเข้ามาข้างใน!”

เล้งเจี้ยนชิว เย่จางเฟิง และคนอื่น ๆ ต่างก็รีบเดินเข้าไปในคฤหาสน์สราญรมย์ตามคำสั่งและเอ่ยถามกับหลิงตู้ฉิงด้วยท่าทีเคารพว่า “นายท่านมีคำสั่งใดให้พวกเราทำตามงั้นหรือ?”

หลังจากเหตุการณ์ที่สันเขาทรราช ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่ถูกล้างสมองให้กลายเป็นทาสรับใช้ พวกเขาก็คงไม่กล้าปฏิเสธคำสั่งของหลิงตู้ฉิงอยู่ดี

หลิงตู้ฉิงตอบกลับ “ต่อจากนี้ข้าจะให้บรรดาลูก ๆ ของข้าเลือกพวกเจ้า ไม่ว่าจะเป็นลูกของข้าคนไหนที่เลือกพวกเจ้า พวกเจ้าจะต้องติดตามพวกเขาทำตามคำสั่งพวกเขาและปกป้องพวกเขาด้วยชีวิต!”

“รับทราบ!” บรรดาทาสรับใช้ตอบรับทันที

จากนั้นหลิงตู้ฉิงก็เรียกลูก ๆ ทุกคนของเขาออกมาและให้เลือกทาสรับใช้ไปคนละ 1 คน

แน่นอนว่าหลิงยู่ชาน ซึ่งเป็นพี่คนโตสุดได้เลือกเป็นคนแรกและเขาเลือก เล้งเจี้ยนชิว ส่วนหลิงว่านถิงนั้นไม่ได้เลือกเพราะนางได้รับทาสรับใช้ไปแล้วตั้งแต่อยู่ที่สำนักเต๋าสวรรค์ ยี่เทียนเลือกเย่ฉิงเสี่ยว ว่านจุนเลือกเย่จางเฟิง ฟ่างหัวเลือกหยูเจิ้นไห่ และเมื่อมาถึงคราวของหลิงเทียนหยุน ตัวเลือกมันก็เหลือแค่หยูคงหมิง ซึ่งเมื่อเลือกกันเสร็จ หลิงไช่หยุนก็ถึงกับอ้าปากค้างด้วยอาการตกตะลึง

“หมดแล้ว?” หลิงไช่หยุนอุทาน “ท่านพ่อ! ทำไมพอมาถึงตาข้าเลือกมันถึงหมดแล้วล่ะ!?”

หลิงตู้ฉิงกลั้นขำและตอบกลับว่า “ก็เพราะว่าพ่อมีทาสรับใช้แค่เพียง 6 คนน่ะสิ และเจ้าก็เป็นน้องคนเล็กสุด เจ้าจึงต้องเป็นผู้เสียสละยังไงล่ะ!”

หลิงไช่หยุนไม่ยินยอมทันที “ท่านพ่อ ท่านลำเอียง! หากท่านไม่มอบทาสรับใช้ให้ข้า ข้าไม่ยอมท่านแน่ ๆ!”

หลิงตู้ฉิงไม่สนใจสีหน้าของนางและถามส่วนกลับไปว่า “งั้นพ่อขอถามเจ้าหน่อย ในตอนนี้ระดับการบ่มเพาะของเจ้าอยู่ระดับไหนแล้ว?”

หลิงไช่หยุนพ่นลมออกจมูก “ก่อนหน้านี้ข้าฝึกหนักจนแทบบ้า จนในตอนนี้ระดับการบ่มเพาะของข้าได้ก้าวมาอยู่ที่ขอบเขตนภาระดับ 5 แล้ว! ดังนั้นท่านต้องให้รางวัลกับความพยายามของข้าด้วยท่านพ่อ! ข้าต้องการทาสรับใช้ขอบเขตจักรพรรดิ 1 คน แต่ถ้าท่านไม่มีทาสรับใช้อีกแล้ว งั้นท่านก็ต้องออกไปจับมาให้ข้าเพิ่ม!”

อันที่จริงสำหรับหลิงไช่หยุนเรื่องทาสรับใช้มันเรื่องเล็ก แต่สิ่งที่เป็นเรื่องใหญ่สำหรับนางก็คือด้วยการคุ้มครองของทาสรับใช้ที่แข็งแกร่ง มันจะสามารถทำให้นางออกไปท่องเที่ยวโลกภายนอกได้โดยที่ไม่มีใครห้าม

“มันไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ สักหน่อยที่จับผู้เชี่ยวชาญขอบเขตจักรพรรดิมาเป็นทาสรับใช้” หลิงตู้ฉิงยิ้ม “แต่ว่าพ่อเพิ่งจะมีแผนที่จะไปภูเขาฟีนิกซ์พอดี ซึ่งเจ้าเองก็บ่มเพาะมาจนถึงขอบเขตนภาระดับ 5 แล้ว พ่อคิดว่าเจ้ามีคุณสมบัติพอที่จะไปที่นั่นกับพ่อแล้วล่ะนะ”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลิงไช่หยุนถึงกับยืนอึ้งไปพักหนึ่ง จากนั้นนางหัวเราะออกมาทันทีและพูดว่า “ฮ่าฮ่าฮ่า ถ้างั้นก็ยอดเลยท่านพ่อ งั้นข้าไม่ต้องการทาสอะไรนั่นแล้วแค่ให้ข้าติดตามท่านไปที่ภูเขาฟีนิกซ์ก็พอ! คอยดูเถอะเมื่อข้าไปถึงที่นั่นเมื่อไหร่ ข้าจะวัดฝีมือกับหวงเซียะให้รู้ดำรู้แดงกันไปเลยว่าใครเหนือกว่ากัน!”

“เจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนางในตอนนี้หรอก!” หลิงตู้ฉิงส่ายหัว

“ถ้างั้นเดี๋ยวข้าขอตัวไปบ่มเพาะต่อก่อน เมื่อถึงเวลาท่านก็มาบอกข้าก็แล้วกันว่าจะเริ่มเดินทางไปเมื่อไหร่!” หลิงไช่หยุนรีบพูดขึ้น

“ไปเถอะ!” หลิงตู้ฉิงพยักหน้า

หลิงตู้ฉิงไม่คาดคิดเช่นกันว่าลูกของฟีนิกซ์เฒ่าตนนั้นจะกลายเป็นลูกของเขา ซึ่งในตอนนี้มันทำให้เขาได้เข้าใจแล้วว่า ทำไมหลิงไช่หยุนถึงสามารถปล่อยเพลิงฟีนิกซ์ระดับสูงออกมาได้

หลังจากที่หลิงตู้ฉิงจัดการเรื่องทาสรับใช้เสร็จ ซวนหยวนก็มาขอเข้าพบพอดีเช่นกัน

เมื่อทั้งคู่เจอหน้ากัน ซวนหยวนก็มองไปที่หลิงต็ฉิงด้วยสีหน้าซับซ้อนและพูดว่า “พวกเราพร้อมที่จะพาว่านถิงกลับไปที่สำนักเต๋าสวรรค์กับพวกเราแล้วครับ!”

ในตอนนี้ ซวนหยวนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหม่า เนื่องจากภาพเหตุการณ์ที่สันเขาทรราชยังคงตราตรึงอยู่ในหัวเขาอยู่เลย

เมื่อในอดีตตอนที่เขาเคยพบกับหลิงตู้ฉิง เขายังไม่เคยเห็นฉากการสำแดงเดชของหลิงตู้ฉิงมากเท่าไหร่ ดังนั้นเมื่อเขาได้เห็นเหตุการณ์ที่เกิดที่สันเขาทรราช เขาจึงได้รู้ว่าปีศาจตนนี้มันหฤโหดขนาดไหน

ภาพของพลังนั่นที่สามารถทำให้ทุกสิ่งอย่างสลายหายไปได้ทั้งหมดแม้แต่อาวุธระดับศักดิ์สิทธิ์ ภาพเช่นนั้นมันชวนทำให้รู้สึกสิ้นหวัง เนื่องจากมันไม่มีทางใดเลยที่จะต่อต้านได้และยิ่งเมื่อเขานึกถึงว่าถ้าหากเปลี่ยนไปเป็นสำนักของเขาที่ต้องเผชิญกับเหตุการณ์แบบนั้นแทน…

“ว่านถิงจะเดินทางไปที่สำนักของเจ้าแน่นอน” หลิงตู้ฉิงพยักหน้า “แต่ว่าก่อนนางจะไป นางต้องการที่จะกินเนื้อย่างก่อน”