พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 724

“นายท่านเมื่อพวกเราผ่านอาณาเขตจันทราทมิฬข้างหน้า พวกเราก็จะเดินทางถึงอาณาเขตอเวจี ซึ่งสำนักเทพปีศาจเก้าอเวจีของข้าตั้งอยู่ที่นั่น” โม่หยูถังแนะนำเส้นทางให้กับหลิงตู้ฉิง

ยิ่งพวกเขาเดินทางเข้าใกล้สำนักเทพปีศาจเก้าอเวจีมากขึ้นเท่าไหร่ โม่หยูถังก็อดไม่ได้ที่จะตื่นเต้นมากขึ้นเท่านั้น เนื่องจากในตอนนี้เขามั่นใจว่าเขาได้นำโอกาสอันยิ่งใหญ่มาให้กับสำนักของตนเอง

หากอัจฉริยะ เช่น หลิงเทียนหยุน เข้าร่วมกับสำนักเทพปีศาจเก้าอเวจี โม่หยูถังแน่ใจว่าสำนักของเขาจะต้องรุ่งโรจน์ยิ่งกว่าเดิม แถมยังมีหลิงตู้ฉิงที่คอยสนับสนุนลูกชายของเขาอยู่อีก ดังนั้นต่อให้ในอนาคตสำนักของเขาจะเผชิญกับหายนะใด ๆ ด้วยความช่วยเหลือของหลิงตู้ฉิง สำนักของเขาจะต้องรอดพ้นจากหายนะแน่นอน

หลิงตู้ฉิงส่ายหัวด้วยความจนใจและพูดว่า “บรรพบุรุษของเจ้านี่ก็ช่างไม่รู้เรื่องเลยอะไรเลยจริง ๆ กล้าดียังไงถึงได้ตั้งชื่ออาณาเขตที่ตนเองอยู่ว่าอาณาเขตอเวจี ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมหายนะใหญ่กำลังจะมาเยือนสำนักของเจ้า ข้าแนะนำว่าถ้าเจ้ามีโอกาส เจ้าจงแนะนำบรรพบุรุษของเจ้าให้เร็วที่สุด ให้พวกเขาย้ายสำนักหนีออกไปอยู่อาณาเขตอื่นหรือไม่ก็เปลี่ยนชื่ออาณาเขตใหม่ซะ ไม่เช่นนั้นอีกไม่ช้าก็เร็วที่อาณาเขตของเจ้าจะได้กลายเป็นแดนอเวจีของจริง”

โม่หยูถังถามขึ้นทันทีด้วยสีหน้าตื่นตระหนก “นายท่าน มันจะเกิดเรื่องแบบนั้นจริง ๆ งั้นเหรอ? แต่ว่าชื่ออาณาเขตอเวจีนี้มันถูกตั้งมาตั้งแต่บรรพกาลแล้วนะนายท่าน!”

หลิงตู้ฉิงส่ายหัว “นี่เจ้าไม่รู้รึไงว่าแดนอเวจีมันเป็นแบบไหน? มันคือดินแดนที่มีแต่คนตายอาศัยอยู่! ดังนั้นอีกไม่นานหรอกด้วยชื่อที่เหมือนกัน อาณาเขตของเจ้าจะกลายเป็นแดนอเวจีของจริง”

“นายท่าน…” โม่หยูถังยิ้มอย่างขมขื่น แต่เขาก็ไม่กล้าที่จะพูดอะไรต่อ

การเปลี่ยนชื่ออาณาเขตนั้นโม่หยูถังรู้ดีว่ามันไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ ซึ่งเขาเองก็ไม่สามารถทำอะไรได้เหมือนกัน

นอกซะจากว่าวันหนึ่งในอนาคตสำนักของเขาจะมีผู้ที่สร้างวิถีเต๋าของตัวเองได้สำเร็จ และจากนั้นก็ต้องให้ผู้ที่สร้างวิถีเต๋าผู้นั้นเป็นคนเปลี่ยนแปลงให้

แน่นอนว่าคนที่มีคุณสมบัติพอในสายตาของโม่หยูถังในตอนนี้ก็มีแค่คนเดียวคือ หลิงเทียนหยุน

แต่เรื่องนี้มันยังคงเป็นเรื่องในอนาคตอีกไกล ดังนั้นโม่หยูถังจึงละความคิดเหล่านี้ไปก่อน และพูดกับหลิงตู้ฉิงว่า “นายท่าน หากท่านไม่รีบ ข้าอยากจะขออนุญาตแวะชำระหนี้แค้นของข้าในอาณาเขตจันทราทมิฬสักหน่อย ท่านคงจะรู้เหตุผลที่ข้าได้มาเจอกับพ่อและแม่ของท่านอยู่แล้วว่ามันเป็นเพราะข้าถูกนายน้อยของหมู่บ้านราตรีทมิฬทำร้าย ซึ่งข้าไม่เคยลืมความแค้นนี้ได้เลย ไม่ทราบว่าท่านจะอนุญาตหรือไม่?”

หลิงตู้ฉิงพยักหน้าและพูดว่า “ข้าจำได้และข้ายังจำได้ด้วยว่าเคยมีคนของหมู่บ้านราตรีทมิฬมาตามหาเจ้าที่คฤหาสน์สราญรมณ์ด้วย ถูกต้องไหม?”

“ใช่แล้วนายท่าน!” โม่หยูถังพยักหน้า “คนผู้นั้นที่มาตามหาข้ามันคือผู้ติดตามของ อันซุย!”

หลิงตู้ฉิงพยักหน้า “ถ้าอย่างนั้น ข้าจะพาเจ้าไปแก้แค้นก็แล้วกัน!”

โม่หยูถังพูดขึ้นด้วยสีหน้าซาบซึ้ง “นายท่านโปรดช่วยระวังหลังให้ข้าด้วย ครั้งที่แล้วที่ข้าบาดเจ็บก็เป็นเพราะในระหว่างที่ข้ากำลังประลองกับอันซุยแบบตัวต่อตัว ข้ากลับถูกลอบทำร้ายโดยผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์สามัญ ไม่เช่นนั้นข้ามั่นใจว่าข้าไม่มีทางแพ้มันอย่างแน่นอน!”

หลิงตู้ฉิงยิ้มและพูดว่า “ครั้งนี้ข้ารับประกันได้ว่าเจ้าจะได้ประลองกับอันซุยแค่ตัวต่อตัวอย่างแน่นอน”

“ขอบคุณนายท่านมาก!” โม่หยูถังตอบกลับด้วยสีหน้าดีใจ