พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 755

ในเมื่อตอนนี้สายเลือดทั้งหมดในร่างปรองดองกันได้อย่างสมบูรณ์แล้ว อุลบาจึงไม่รู้สึกว่าร่างกายของเขามีปัญหาตรงไหน

แต่แล้วเมื่อเขาก้มลงมองไปที่มือของเขาเอง สิ่งที่เขาเห็นมันแทบทำให้หัวใจของเขาหยุดเต้น เนื่องจากมือของเขามันหายไป!

“มือของข้า! นี่เจ้าเอามือของข้าไปไว้ที่ไหน?” อุลบาตะโกนร้องดังลั่น แต่ก่อนที่เขาจะได้รับคำตอบจากหลิงตู้ฉิง เขาก็พูดขึ้นมาอีกครั้งด้วยสีหน้างุนงง “ไม่ใช่สิ ทำไมข้ายังรู้สึกว่ามือของข้ามันยังอยู่ดีเหมือนเดิม แต่ทำไมข้าถึงไม่เห็นมันแบบนี้กัน? นี่เจ้าทำอะไรกับข้ากันแน่?”

หลิงตู้ฉิงตบไปที่หัวอุลบาด้วยความหมั่นไส้ และพูดว่า “เจ้านี่มันทึ่มจริง ๆ! ลองคิดดูให้ดีซะสิว่าถ้าหากตอนที่มีคนเอามีดแทงหัวของเจ้า แต่จู่ ๆ หัวของเจ้ากลับหายไปและมีดที่แทงเข้ามาก็พลาดเป้าได้แต่จ้วงไปที่อากาศ แค่นี้เจ้าก็ไม่จำเป็นต้องหลบใช่ไหม? หรือถ้ามีใครเอาดาบฟันเจ้าเพื่อหวังแยกร่างของเจ้าออกเป็นสองส่วน และเจ้าก็แกล้งเป็นร่างถูกแยกและจากนั้นเจ้าก็ใช้โอกาสที่ศัตรูกำลังได้ใจ โจมตีศัตรูคืนโดยที่มันกำลังเผลออยู่ แบบนี้เริ่มฟังดูเข้าท่าแล้วรึยัง?”

เมื่อได้ยินหลิงตู้ฉิงอธิบายแบบนี้ สีหน้าของอุลบาก็ค่อย ๆ ดีขึ้นเรื่อย ๆ เนื่องจากคำพูดของหลิงตู้ฉิงมันดูเข้าท่าจริง ๆ แต่ว่ามันติดอยู่อย่างหนึ่งตรงที่ไอ้การผลุบ ๆ โผล่ ๆ ของอวัยวะของเขานั้นมันเป็นการสุ่มเกิด ซึ่งเขาควบคุมมันไม่ได้

ในช่วงเวลาที่เขาต่อสู่ เขาคงจะมาลุ้นวัดดวงให้อวัยวะในส่วนที่คู่ต่อสู้ของเขาโจมตีใส่มันบังเอิญหายไปไม่ได้จริงไหม?

และที่สำคัญร่างกายของเขาในตอนนี้มันดูแปลกประหลาดเกินไป รวมไปถึงถ้าหากในอนาคตเขาต้องการที่จะมีทายาท แต่จู่ ๆ อวัยวะส่วนนั้นมันกลับล่องหนหายไปในช่วงเวลาเข้าด้ายเข้าเข็ม ผู้หญิงที่ไหนจะรับได้กัน?

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ สีหน้าของอุลบาก็กลายเป็นหดหู่เหมือนเดิม

หลิงตู้ฉิงหัวเราะ “จะหดหู่ไปทำไมกัน ด้วยร่างกายแบบนี้ถ้าหากเจ้าควบคุมมันได้ เจ้าลองคิดดูสิว่าจะมีคนสักกี่คนในโลกนี้ที่สู้เจ้าได้?”

“เจ้ามีวิธีการควบคุมมันงั้นเหรอ?” อุลบารีบถามขึ้นทันที “ไม่สิ เจ้าเป็นคนทำให้ข้าเป็นแบบนี้ ดังนั้นเจ้าต้องมีวิธีการควบคุมมันอยู่แล้วใช่ไหม?”

หลิงตู้ฉิงหัวเราะอย่างกระอักกระอ่วนและพูดว่า “สถานการณ์ของเจ้าในตอนนี้อันที่จริงมันเหนือความคาดหมายของข้าไปมาก ดังนั้นเคล็ดวิชาที่ข้าเตรียมเอาไว้ให้เจ้าบ่มเพาะก่อนหน้านี้มันจึงไม่เหมาะสมอีกแล้ว เดี๋ยวเอาไว้ให้ข้าคิดค้นวิชาใหม่ให้เจ้าจะดีกว่า แต่การคิดค้นวิชาใหม่นั้นเจ้าต้องให้เวลาข้าสักหน่อย ข้าคิดว่าสักเดือนหนึ่งก็น่าจะเพียงพอ”

ในเมื่อร่างกายของอุลบาประหลาดไม่เหมือนใครขนาดนี้ ดังนั้นวิชาที่เขาเคยรู้มาทั้งหมดมันจึงใช้กับอุลบาไม่ได้ หลิงตู้ฉิงจำเป็นต้องคิดค้นวิชาใหม่ให้กับอุลบาเท่านั้น

“ถ้าอย่างนั้นก็รีบ ๆ ช่วยข้าเร็ว ๆ ที ข้าไม่อยากอยู่อย่างตัวประหลาดแบบนี้ไปทั้งชีวิตหรอกนะ!” อุลบาพูดขึ้นด้วยสีหน้าวิงวอน

หลิงตู้ฉิงหัวเราะ “ข้าจะช่วยเจ้าก็ได้ แต่มีเงื่อนไขหนึ่งที่เจ้าต้องรับให้ได้ก็คือ เจ้าต้องกลายมาเป็นลูกศิษย์คนแรกในชีวิตนี้ของข้า!”

เมื่อเห็นร่างกายที่แปลกประหลาดไม่มีใครเหมือนแบบนี้ของอุลบา หลิงตู้ฉิงก็อดไม่ได้ที่จะอยากรับเขามาเป็นลูกศิษย์

ร่างกายของหนานกงหลิงที่ถือว่าแปลกประหลาดแล้ว ถ้าหากมาเทียบกับร่างกายของอุลบาแบบนี้มันถือว่าร่างกายของหนานกงหลิงนั้นไม่มีค่าให้พูดถึงอะไรเลย

หลิงตู้ฉิงแน่ใจว่าถ้าเขาเอาอุลบามาฝึกฝนดี ๆ ในอนาคตอุลบาจะต้องกลายเป็นผู้ติดตามที่แข็งแกร่งอันดับต้น ๆ ของเขาได้แน่นอน

“เอาล่ะ ตอนนี้เจ้าจงคำนับข้าเป็นอาจารย์ของเจ้าซะ ไม่งั้นข้าก็ไม่อยากจะเหนื่อยคิดค้นวิชาให้กับใครก็ไม่รู้ที่ไม่ใช่ลูกศิษย์ของข้าหรอก! และข้าบอกไว้เลยว่าถ้าไม่ใช่ข้ามันก็ไม่มีใครที่สามารถคิดค้นวิชาที่เหมาะสมให้กับเจ้าได้ ต่อให้พวกคนที่อยู่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ก็ตาม พวกเขาก็ช่วยเจ้าไม่ได้เหมือนกัน!” หลิงตู้ฉิงขู่เขาด้วยรอยยิ้ม