การที่สามารถนำสุดยอดทักษะของเผ่าตัวเองทั้งสองอย่างกลับมาได้ ทั้งชิวเจี้ยนปิงและเหล่าผู้คนของเผ่าปีศาจสมุทรก็ยอมทำตามที่หลิงตู้ฉิงต้องการทันที
แม้แต่ผู้อาวุโสเผ่าปีศาจสมุทรยังมองไปที่หลิงตู้ฉิงด้วยแววตาเปล่งประกาย และพูดว่า “คุณชาย หรือเอาแบบนี้ดีไหม ให้ข้าเป็นนักร้องให้ท่านแทนก็ได้ แค่โปรดถ่ายทอดทักษะวิญญาณก้องกังวาลและท่วงทำนองทัณฑ์ศักดิ์สิทธิ์ให้กับเผ่าของข้า ข้าจะยอมทำทุกอย่างที่ท่านต้องการ!”
หลิงตู้ฉิงเบะปากและมองไปที่ผู้อาวุโสเผ่าปีศาจสมุทรและพูดว่า “ไม่เอาล่ะ เจ้าแก่เกินไปข้าไม่อยากให้คนแก่อย่างเจ้ามาอยู่ข้างกายข้า มันทำให้ข้าเสียหน้า! ส่วนเรื่องของทักษะวิญญาณก้องกังวาล และ ท่วงทำนองทัณฑ์ศักดิ์สิทธิ์จะถูกส่งต่อให้กับเผ่าของเจ้าหรือไม่นั้น มันก็ขึ้นอยู่กับปลาน้อยนางนี้ว่าจะทำผลงานให้กับข้าจนข้าพึงพอใจมากพอรึเปล่า!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ผู้อาวุโสเผ่าปีศาจสมุทรรีบโทรจิตบอกชิวเจี้ยนปิงทันที ให้นางทำทุกอย่างให้หลิงตู้ฉิงพอใจให้ได้
ชิวเจี้ยนปิงรีบพยักหน้าและพูดกับหลิงตู้ฉิงด้วยสีหน้ากระตือรือร้นว่า “ไม่ว่านายท่านจะให้ข้าทำอะไร ข้าจะยอมทำให้นายท่านพึงพอใจทุกอย่าง!”
หลิงตู้ฉิงส่ายหัว “เจ้าอย่าเพิ่งขึ้นไปไกล ข้าไม่ได้คิดเรื่องแบบนั้นกับเจ้า เจ้าแค่เป็นนักร้องส่วนตัวให้ข้า และร้องเพลงให้ข้าฟังทุกวันก็พอ”
ชิวเจี้ยนปิงก้มหน้าด้วยความอับอายและพูดว่า “ทราบแล้ว ข้าจะทำตามที่นายท่านบอกทุกประการ ว่าแต่นายท่านต้องการให้ข้าร้องเพลงให้ข้าฟังตอนนี้เลยไหม?”
ในตอนแรกนางเตรียมใจพร้อมที่จะเป็นของหลิงตู้ฉิงด้วยความเต็มใจ แต่แล้วมันกลับเป็นนางฝ่ายเดียวที่เข้าใจผิดคิดว่าหลิงตู้ฉิงต้องการตัวนางเพราะเรื่องอย่างว่า
“ถ้าเจ้าอยากจะร้องตอนนี้ก็ตามใจ” หลิงตู้ฉิงพูดกับชิวเจี้ยนปิง จากนั้นเขาหันไปหาเหล่าคนของสำนักเงามายาและพูดว่า “อุลบาจะบ่มเพาะอยู่ข้างกายข้าไปก่อนช่วงนี้จนกว่าความสามารถของเขาจะแกร่งพอจนข้าพอใจ จากนั้นข้าถึงจะอนุญาตให้เขากลับไปเยี่ยมพวกเจ้าที่สำนักได้ แต่ถ้าหากพวกเจ้ามีเรื่องด่วนอยากจะเจอเขาก่อน พวกเจ้าสามารถไปตามหาเขาได้ที่อาณาจักรจันทรา ซึ่งอยู่ในอาณาเขตนภา เอาล่ะข้ามีเรื่องจะพูดแค่นี้ ข้าไปก่อนล่ะ!”
เมื่อพูดจบ หลิงตู้ฉิงจึงเดินไปขึ้นรถมังกรพร้อมกับส่งสัญญาณให้คนของเขาทุกคนรวมถึงอุลบาเดินตามเขาขึ้นไปบนรถ
เมื่อเห็นว่าทุกคนขึ้นมาบนรถครบแล้ว หลิงตู้ฉิงหันไปพูดกับอี้ลั่วเอ๋อว่า “เจ้าจงนำทางพวกเราไปที่ป่าภูตนางฟ้าของเจ้าได้เลย อ๋อ แต่ถ้าหากระหว่างทางมีที่ไหนที่มีมหาวิถีเต๋าแห่งดิน เจ้าก็พาข้าไปแวะที่นั่นก่อน”
อี้ลั่วเอ๋อพยักหน้ารับทราบทันที และหันไปพูดกับหลงเฉินว่า “หลงเฉิน บินไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ!”
เมื่อได้ยินคำสั่ง หลงเฉินก็รีบออกตัวบินด้วยความเร็วสูงสุดเท่าที่เขาจะทำได้ในทันที เนื่องจากในตอนนี้อุปลักษณะนิสัยของเจ้านายเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก ดังนั้นเขาจึงตั้งใจบินมากกว่าเดิมเพื่อไม่ให้เจ้านายของเขาที่กำลังทำตัวแปลก ๆ อยู่ตอนนี้รู้สึกขัดใจในตัวเขา
ส่วนเสี่ยวเยว่เฟิงที่บินคู่กับหลงเฉินก็คอยทำหน้าที่ปรับกระแสลมที่เกิดขึ้นจากการกระพือปีกของหลงเฉินให้ไม่เข้าไปปะทะกับตัวรถมังกร
ทางด้านของคนอื่น ๆ ก็ไม่มีใครกล้าส่งเสียงพูดอะไร โดยเฉพาะโม่หยูถังและอี้ลั่วเอ๋อ ซึ่งทั้งคู่ต่างก็รู้ว่าแท้จริงแล้วหลิงตู้ฉิงเป็นใคร พวกเขาจึงรู้สึกหวาดกลัวหลิงตู้ฉิงมากกว่าคนอื่น ๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸)