พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 788

หลังจากถล่มสำนักเขาขจีและสำนักเจ็ดสมบัติจนย่อยยับ กลุ่มของหลิงตู้ฉิงก็มุ่งหน้าตรงไปที่ป่าภูตนางฟ้า

แต่ระหว่างทางหากหลิงตู้ฉิงได้ยินว่ามีสำนักไหนหรืออาณาจักรใดที่อยู่ในเส้นทางผ่านและมีภูตนางฟ้าอยู่ในครอบครอง หลิงตู้ฉิงจะแวะ ณ สถานที่เหล่านั้นและถล่มขุมกำลังเหล่านั้นโดยใช้กฎการฆ่าเดิมก็คือ

ผู้ใดที่ต่อต้าน ตาย!

ผู้ใดที่เคยทำทารุณเหล่าภูตนางฟ้า ตาย!

ผู้ใดผูกใจอาฆาต ตาย!

แต่ก็ยังมีอาณาจักรหนึ่งที่หลิงตู้ฉิงช่วยเหล่าภูตนางฟ้าได้มากที่สุดคือ 70 ตน และอาณาจักรนั้นก็เป็นอาณาจักรเดียวที่หลิงตู้ฉิงเลือกที่จะฆ่าล้างคนทั้งอาณาจักรจนไม่เหลือรอด

เหตุผลเพราะจักรพรรดิของอาณาจักรนั้นไม่ยินยอมและให้ประชาชนรวมถึงทหารของเขาทุกคนสาบานว่าจะสู้ตายกับหลิงตู้ฉิง

เมื่อเห็นเช่นนี้ หลิงตู้ฉิงจึงไม่รีรอใด ๆ และใช้หุ่นอาชูร่าโลหิตบวกกับทะเลเลือดกวาดล้างทั้งอาณาจักรจนกลายเป็นอาณาจักรร้างในทันที

ท้ายที่สุดหลังจากถล่มสำนักและอาณาจักรไปหลายแห่ง หลิงตู้ฉิงก็ได้ช่วยเหล่าภูตนางฟ้ามาได้หลายร้อยตนและที่สำคัญไปกว่านั้น สีของจอกโลหิตศักดิ์สิทธิ์ในตอนนี้ได้กลายเป็นสีแดงดำไปเรียบร้อย และกลิ่นของเลือดที่ตอนแรกจอกยังสามารถกักเก็บเอาไว้ได้เวลานี้มันกลับส่งกลิ่นเหม็นคละคลุ้งออกมาอย่างไม่สามารถยับยั้งได้อีกต่อไป

โม่หยูถังเมื่อเห็นการสังหารอย่างบ้าคลั่งแบบนี้ เขาก็เริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไมเหล่าผู้คนสมัยก่อนถึงไม่กล้าแม้แต่จะเอ่ยถึงนามของหลิงตู้ฉิง

ส่วนบรรดาคนอื่น ๆ รวมไปถึงเหล่าภูตดินที่เห็นว่าหลิงตู้ฉิงเป็นเหมือนพระเจ้าของพวกเขาก็มองไปที่หลิงตู้ฉิงด้วยแววตาหวาดกลัวเป็นอย่างมากเช่นกัน

ในทางกลับกัน ถึงแม้ว่าคนอื่น ๆ จะหวาดกลัวแต่กับพวกภูตนางฟ้าที่ถูกช่วยเหลือมานั้นแววตาของพวกนางมีแต่ความยินดีและสะใจ พวกนางไม่หวังอะไรอย่างอื่นนอกซะจากอยากให้หลิงตู้ฉิงฆ่าพวกสารเลวเหล่านั้นที่รุมรังแกพวกนางให้ตาย ๆ ไปซะให้หมด รวมไปถึงพวกที่ไม่ต่อต้านและไม่เกี่ยวข้องที่หลิงตู้ฉิงละเว้นชีวิตเอาไว้ พวกนางก็อยากให้คนเหล่านั้นตาย!

แต่ถึงแม้พวกนางจะคิดเช่นนั้น พวกนางก็ไม่กล้าที่จะเอ่ยขอร้องให้หลิงตู้ฉิงทำตามใจพวกนาง

ทางด้านความรู้สึกของอี้ลั่วเอ๋อก็ไม่ต่างอะไรกับเหล่าภูตนางฟ้าที่เพิ่งถูกช่วยเหลือมา นางเองก็อยากจะให้หลิงตู้ฉิงฆ่าล้างคนเหล่านั้นไปซะให้หมดไม่ต้องเว้นชีวิตใครเอาไว้ทั้งนั้น

ส่วนหลิงตู้ฉิงในเวลานี้อารมณ์ของเขาเองก็ปั่นป่วนเป็นอย่างมาก เนื่องจากยิ่งเขาฆ่าเยอะมากเท่าไหร่ จิตสังหารที่เขาพยายามข่มไว้มันก็เพิ่มพูนมากขึ้นเท่านั้น แต่โชคยังดีที่เขามีสัญลักษณ์หยินหยางอยู่ในร่าง มันจึงช่วยทำให้เขาไม่สติหลุดเหมือนตอนเหตุการณ์ที่สันเขาทรราช

แต่ถึงแม้ว่าอารมณ์ของเขาจะปั่นป่วนจากการที่เขาฆ่าคนเยอะขนาดนี้ มันก็มีข้อดีเพราะมันทำให้เต๋าอารมณ์ของเขาทำงานอย่างหนัก ซึ่งส่งผลดีต่อระดับการบ่มเพาะของเขาที่เพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็วจนในตอนนี้เขาได้ก้าวมาอยู่ที่ขอบเขตนภาระดับ 12 เรียบร้อยแล้ว

“นายท่าน เผ่าของข้ายังคงไม่เป็นอะไรใช่ไหม?” อี้ลั่วเอ๋อหันไปถามหลิงตู้ฉิงด้วยสีหน้าเป็นกังวล เพราะในตอนนี้พวกเขาได้เดินถึงชายแดนป่าภูตนางฟ้าเรียบร้อยแล้ว “ไม่ใช่ว่าตลอดทางมีแต่คนบอกว่าป่าภูตนางฟ้ากำลังถูกล้อมอยู่งั้นเหรอ? ทำไมตอนนี้ข้าถึงไม่รู้สึกถึงความผันผวนของพลังวิญญาณที่มันจะต้องเกิดจากการต่อสู้เลย? มันคงไม่ใช่ว่าป่าภูตนางฟ้าของข้าถูกกวาดล้างไปหมดแล้วใช่ไหม?”

หลิงตู้ฉิงตอบกลับด้วยสีหน้าเหนื่อยใจ “เจ้าเป็นกังวลตอนนี้ไปมันก็ไม่ทำให้อะไรดีขึ้นมา เอาไว้เราไปถึงเมืองของเจ้า เจ้าก็จะเห็นเองว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้างนั่นแหละ”

“ถ้างั้นพวกเรารีบมากกว่านี้ได้ไหมนายท่าน!” อี้ลั่วเอ๋ออดไม่ได้ที่จะเร่งเร้าหลิงตู้ฉิง

“ก็ได้ ๆ” หลิงตู้ฉิงพยักหน้า

แต่ก่อนที่หลิงตู้ฉิงจะได้ทันได้สั่งให้หลงเฉินเร่งความเร็วให้ไวกว่าเดิม หลิงตู้ฉิงและคนอื่น ๆ ต่างก็สัมผัสได้ถึงคลื่นความผันผวนของพลังวิญญาณที่จู่ ๆ ก็ปะทุขึ้นจากใจกลางป่าภูตนางฟ้า

อี้ลั่วเอ๋อรีบตะโกนขึ้นทันทีเมื่อสัมผัสได้ถึงคลื่นพลังวิญญาณที่ผันผวน “นายท่าน เผ่าของข้ายังไม่ถูกทำลายพวกเขากำลังสู้อยู่! ข้าขอร้องนายท่านโปรดรีบไปช่วยเผ่าของข้าที!”

หลิงตู้ฉิงยิ้มและพูดว่า “ไม่ต้องห่วง พวกเราไปทันอยู่แล้ว”