พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 795

หลังจากเผ่าภูตนางฟ้าผ่านพ้นจากหายนะ ต่อมาในเวลาไม่นานพวกเขาก็จัดงานรื่นเริงขึ้น ซึ่งก็คืองานแต่งระหว่างเผ่าภูตนางฟ้าและภูตดิน

ภูตนางฟ้าจำนวน 20 ตนที่ยินยอมพร้อมใจถูกส่งตัวให้แต่งงานกับภูตดินหนุ่ม 5 ตน

เหล่าภูตนางฟ้าสาวทั้ง 20 ตนต่างรู้ดีว่าภารกิจของพวกนางนั้นคือการให้กำเนิดทายาทของเหล่าภูตดินให้เร็วที่สุด ดังนั้นพวกนางจึงรู้งานและให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี

หลังจากผ่านไป 3 เดือน พวกนางทั้งหมดก็ตั้งครรภ์ ซึ่งทำให้เหล่าภูตดินดีใจกันจนแทบจะหลั่งน้ำตาออกมา

ก่อนหน้านี้กว่าพวกเขาจะให้กำเนิดทายาทได้แต่ละตนพวกเขาต้องใช้เวลานับพันปี แต่ตอนนี้แค่เพียงเวลาช่วงสั้น ๆ พวกเขากลับมีทายาทเพิ่มขึ้นแล้วหลายสิบ และถึงแม้ว่าทายาทเหล่านี้จะไม่ใช่สายเลือดบริสุทธิ์ พวกเขาก็ไม่สนใจเรื่องนั้นเท่าไหร่เพราะพวกเขาปรับความคิดของตัวเองแล้วว่าความอยู่รอดของเผ่าจะต้องมาก่อนเป็นอันดับแรก ส่วนเรื่องสายเลือดบริสุทธิ์อะไรนั่นเอาไว้ในอนาคตค่อยว่ากันอีกที

เมื่อเห็นสีหน้าของภูตดินที่สุดแสนจะตื่นเต้น เซียวเฟิงอู่จึงขอเข้าพบกับองค์จักรพรรดินีของเขาและพูดกับนางด้วยสีหน้าหนักใจ “ฝ่าบาท มีบางสิ่งบางอย่างที่กระหม่อมไม่แน่ใจว่าควรจะบอกพระองค์ดีหรือไม่”

“เรื่องอะไรกัน?” จักรพรรดินีภูตนางฟ้ายิ้ม และถามกลับ “เฒ่าเซียว พวกเราเพิ่งร่วมเป็นร่วมตายกันมา ดังนั้นท่านจะมาเกรงใจอะไรกับข้าอีก?”

หลังจากครุ่นคิดอยู่สักพัก เซียวเฟิงอู่จึงพูดว่า “บรรดาภูตนางฟ้าส่วนใหญ่ที่ถูกช่วยเหลือมา พวกนางได้มาหากระหม่อมและขอร้องให้กระหม่อมพิจารณาส่งพวกนางให้แต่งงานกับเหล่าภูตดิน เพื่อที่พวกนางจะได้มีส่วนช่วยให้เผ่าของเรามีสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นกับเหล่าภูตดินมากยิ่งขึ้น”

“ซึ่งกระหม่อมเองก็ไม่รู้ว่าจะตัดสินใจอย่างไรดี เพราะเป็นอย่างที่รู้กันอยู่ว่าพวกนางทั้งหมดนั้นเคยถูกทำร้ายมาอย่างสาหัส ถึงแม้ว่าพวกนางจะเป็นคนเอ่ยปากเอง แต่กระหม่อมก็ไม่แน่ใจว่าพวกนางจะพร้อมทำแบบนี้จริง ๆ หรือไม่ และยิ่งไปกว่านั้นในมุมมองของเหล่าภูตดิน กระหม่อมยิ่งไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะดูถูกคนของเรารึเปล่า ดังนั้นกระหม่อมจึงอยากให้ฝ่าบาทลองพิจารณาในเรื่องนี้ดู”

แน่นอนว่าถ้าเป็นในมุมมองของเผ่าเดียวกันเอง ภูตนางฟ้าเหล่านั้นที่ถูกช่วยเหลือมาไม่ได้ถูกคนในเผ่ามองอย่างหยามเหยียดแต่อย่างใด เพราะพวกเขาต่างเข้าใจดีว่าไม่มีผู้ใดเต็มใจที่จะไปเผชิญกับชะตากรรมแบบนั้น

แต่ในทางกลับกัน ถ้าเป็นเผ่าอื่น ๆ ที่รู้ประวัติพวกนางและรู้ว่าพวกนางเคยถูกทำอะไรมาบ้าง พวกเขาอาจจะรับไม่ได้กับมลทินที่อยู่บนร่างกายของพวกนาง

จักรพรรดินีภูตนางฟ้าคิดอยู่สักพัก จากนั้นนางพูดว่า “งั้นเดี๋ยวข้าจะลองเอาเรื่องนี้ไปปรึกษากับผู้มีพระคุณของพวกเราดูก่อนว่าเขาจะมีความเห็นว่ายังไง”

“ฝ่าบาท ท่านพอจะบอกกระหม่อมได้ไหมว่าชายผู้นั้นเป็นใครกันแน่?” เซียวเฟิงอู่ถามขึ้น “กระหม่อมไม่เคยเห็นพระองค์แสดงท่าทีนอบน้อมต่อผู้ใดขนาดนี้มาก่อนเลย ข้าขอเดาว่าท่านน่าจะรู้ว่าจริง ๆ แล้วชายผู้นั้นเป็นใครใช่ไหม?”

จักรพรรดินีภูตนางฟ้ายิ้มและตอบกลับ “เขาคือผู้ที่ช่วยให้เผ่าของเรารอดพ้นจากหายนะยังไงล่ะ แค่เหตุผลนี้มันไม่เพียงพอที่ข้าจะให้ความนับถือเขางั้นเหรอ? เอาเป็นว่าเฒ่าเซียวตอนนี้เจ้าก็อย่าเพิ่งถามอะไรให้มันมาเลย เดี๋ยวสักวันหนึ่งเจ้าก็จะรู้เองนั่นแหละว่าเขาเป็นใคร”

หลังจากคุยกับเซียวเฟิงอู่เสร็จ จักรพรรดินีภูตนางฟ้าก็เดินไปที่ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งเป็นสถานที่ที่หลิงตู้ฉิงใช้บ่มเพาะทันที

แต่แล้วเมื่อนางไปถึง นางก็ยังเห็นว่าหลิงตู้ฉิงกำลังนั่งหลับตาและเปล่งอำนาจของธาตุโลหะออกมาจากร่าง นางจึงรู้ว่าในเวลานี้หลิงตู้ฉิงยังคงบ่มเพาะไม่เสร็จ ดังนั้นนางจึงนั่งรออย่างเงียบ ๆ ไม่รบกวนเขา

หากเทียบเรื่องการบ่มเพาะของหลิงตู้ฉิงแล้ว นางรู้ดีกว่าปัญหาเรื่องการแต่งงานอะไรนั่นมันเป็นเรื่องเล็กและไม่ควรเอามาพูดในเวลานี้

จักรพรรดินีภูตนางฟ้ารออย่างใจเย็นถึง 2 ปี จนในที่สุดหลิงตู้ฉิงก็ลืมตาขึ้นและเมื่อเขาเห็นว่าจักรพรรินีภูตนางฟ้ากำลังจ้องเขาอยู่ เขาจึงถามว่า “เจ้ามีเรื่องอะไร?”

เขาสัมผัสได้นานแล้วว่านางมานั่งรอเขาอยู่หลายปี ดังนั้นเมื่อเขาลืมตาขึ้น เขาจึงถามเข้าประเด็นทันที

จักรพรรดินีภูตนางฟ้ายิ้มและตอบกลับ “อันที่จริงมันเป็นแค่เรื่องเล็กน้อย…”

จากนั้นนางจึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้กับหลิงตู้ฉิงฟังก่อนจะถามว่า “องค์เหนือหัว ท่านมีความคิดเห็นอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้?”

หลิงตู้ฉิงยิ้ม “จากที่ข้าเข้าใจในพวกภูตดิน พวกเขาตอนนี้อยากจะขยายจำนวนคนของเผ่าพวกเขาเป็นอย่างมาก ซึ่งข้าเองก็ไม่เคยเห็นว่าพวกเขาจะกำหนดเงื่อนไขอะไรพิเศษกับบรรดาหญิงสาวที่จะรับหน้าที่เป็นแม่ให้กับทายาทของพวกเขา”

“เอาเป็นว่าเจ้าไปเรียกพวกภูตดินมาหาข้าก่อนแล้วกัน ข้าจะได้ถามพวกเขาให้กับเจ้าว่าพวกเขายินดีหรือไม่ที่จะรับคนของเจ้าเอาไว้ หากเหล่าภูตดินตอบตกลงมันก็ยิ่งเป็นเรื่องดีเพราะคนของเจ้าเหล่านั้นได้รับความทุกข์ทรมานมามาก หากพวกนางได้รับการปลอบประโลมจากเหล่าภูตดิน พวกนางก็จะสามารถกลับมาใช้ชีวิตได้อย่างปกติเร็วมากขึ้น”