การกระทำของกงเจี้ยนฟานที่กำลังเดินเข้าไปหากงหลิง ทำให้ผู้คนของตระกูลหลินรู้สึกเป็นกังวล แม้แต่หลินหงเหวินยังต้องรีบเดินไปตีคู่กงเจี้ยนฟานเพื่อป้องกันไม่ให้กงเจี้ยนฟานทำอะไรบ้า ๆ กับหลานสะใภ้ของเขา
แต่ทางด้านของกงเจี้ยนฟานนั้นไม่ได้แสดงสีหน้าอาฆาตเหมือนอย่างที่เคยเป็นอีกแล้ว เขาเดินเข้าไปหากงหลิงด้วยสีหน้าที่สงบมาก
กงหลิงมองไปที่กงเจี้ยนฟานที่กำลังเดินเข้ามาด้วยสายตาหวาดกลัว “ท่านปู่…”
กงเจี้ยนฟาน เมื่อเดินไปถึงหลานสาวของเขา เขาก้มหน้าลงและพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด “ก่อนหน้านี้ปู่ผิดไปแล้ว ปู่ไม่น่าที่จะทำอะไรแบบนั้นกับเจ้าเลยจริง ๆ ตอนนี้ปู่เข้าใจทุกอย่างแล้วปู่ขอโทษ…นับจากนี้ปู่จะทำทุกอย่างให้มันถูกต้อง ปู่จะให้ตระกูลหลินมาสู่ขอเจ้าตามธรรมเนียมเพื่อที่ปู่จะได้อวยพรให้เจ้าได้อย่างสมบูรณ์!”
“ท่านปู่ ท่านไม่โกรธข้าแล้วงั้นเหรอ?” กงหลิงถามกลับทั้งน้ำตา
กงเจี้ยนฟานยิ้ม “เป็นปู่เองที่เป็นคนผิด ปู่จะโกรธเจ้าได้ยังไง?”
หลังจากกงเจี้ยนฟานเช็ดน้ำตาของกงหลิง เขาก็หันไปจ้องที่หลินเหรินเจี๋ย และตบหน้าหลินเหรินเจี๋ยไป 1 ทีจนหน้าแดงเป็นรอยฝ่ามือ
“สหายกง…” หลินหงเหวินรู้สึกตกตะลึงจนทำอะไรไม่ถูก
แต่เมื่อเขาเห็นว่ากงเจี้ยนฟานไม่ได้ใช้พลังของระดับการบ่มเพาะในตบนี้ เขาจึงไม่พูดอะไรต่อเพราะเขารู้ว่าตบนี้คือตบสั่งสอนหลานชายของเขาที่ทำผิดต่อทั้งสองตระกูล
ทางด้านหลินเหรินเจี๋ยที่โดนตบก็มองกลับไปที่กงเจี้ยนฟานด้วยสีหน้าตกตะลึง
กงเจี้ยนฟานจ้องไปที่หน้าหลินเหรินเจี๋ยที่ยังคงตกตะลึงอยู่ และถามว่า “ในฐานะที่ข้าเป็นปู่ของเสี่ยวหลิง เจ้ามีปัญหาไหมที่ข้าตบสั่งสอนเจ้า?”
หลินเหรินเจี๋ยรีบโค้งตัวตอบกลับทันที “ท่านเป็นปู่ของน้องหลิง ดังนั้นนับได้ว่าท่านเองก็เป็นปู่ของข้าด้วยเช่นกัน ปู่ตบสั่งสอนหลานที่ทำความผิดนั้นนับเป็นเรื่องที่สมควรแล้ว!”
“รู้แบบนี้ก็ดี!” กงเจี้ยนฟานพูดขึ้น “อย่างน้อยก็นับได้ว่าเจ้ายังมีความคิดที่ดี แต่หลังจากนี้ข้าจะมาที่นี่ใหม่เพื่อพาหลานสาวของเจ้ากลับไปอยู่ที่ตระกูลก่อน เพื่อรอจนกว่าเจ้าจะมาสู่ขอนางให้ถูกต้อง เจ้าจงเตรียมสินสอดเอาไว้เยอะ ๆ ก็แล้วกัน!”
แต่แล้วในระหว่างที่พวกเขากำลังคุยกัน จู่ ๆ เสียงหัวเราะเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นพร้อมกับที่ชายชราผู้หนึ่งค่อย ๆ บินเข้ามาหาพวกเขาและพูดว่า “ฮ่าฮ่าฮ่า วันนี้ช่างเป็นวันที่น่าอัศจรรย์อะไรแบบนี้! ข้าได้เห็นทั้งเหตุการณ์ประหลาดจนคาดไม่ถึงพร้อม ๆ กับได้เห็นสองตระกูลที่ขัดแย้งกัน จู่ ๆ ก็ปรองดองกันจนเป็นทองแผ่นเดียวกันได้ ช่างเป็นวันที่ดีจริง ๆ อ๋อ ขออภัยด้วยจริง ๆ ที่ตาแก่ผู้นี้มาที่นี่โดยไม่บอกกล่าวล่วงหน้าก่อน”
หลังจากเห็นชายชราผู้นี้ปรากฏตัวขึ้น กงเจี้ยนฟานและหลินหงเหวินต่างก็ขมวดคิ้วมองหน้ากัน จากนั้นหลินหงเหวินถามกลับไปว่า “มิกล้ามิกล้า! นับว่าเป็นเกียรติของตระกูลข้าต่างหากที่ท่านเจ้าเมืองอุตส่าห์มาเยือนบ้านข้าถึงที่นี่!”
“เขาคือเจ้าเมืองหนานหัว เผิงติงเทียน!” หลินหรูซวนรีบกระซิบบอกหลิงตู้ฉิง “แถมเขายังเป็นผู้เชี่ยวชาญอันดับหนึ่งของอาณาเขตหนานหัว ระดับการบ่มเพาะของเขาตอนนี้อยู่ในระดับสวรรค์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นต้น!”
“อืม” หลิงตู้ฉิงพยักหน้าตอบรับ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸)