พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 868

คนอื่น ๆ ที่ไม่รู้ว่าราชาเทพมารหกปรารถนาเป็นใครต่างก็รู้สึกงุนงงกับบทสนทนาที่หลิงตู้ฉิงคุยกับหญิงสาวลึกลับผู้นี้ แต่หลินเทียนหยุนที่เข้าใจความหมายในบทสนทนาทั้งหมดกลับทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อะไรทั้งนั้น

ในความเป็นจริง ตอนก่อนที่เขาจะออกจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ หยิงหยิงก็ได้ฝากคำพูดของนางให้กับหลิงเทียนหยุนเพื่อส่งต่อให้กับหลิงตู้ฉิงเช่นกัน

อย่างไรก็ตาม คำพูดเหล่านั้นมันค่อนข้างที่จะหวานแหววเกินไป ซึ่งในฐานะที่เขาเป็นลูก เขาจะกล้าพูดมันออกมาได้ยังไง?

ดังนั้นก่อนที่จะมาถึงที่นี่ เขาจึงอ้อนวอนขอราชาเทพมารหกปรารถนามาตลอดทางเพื่อให้นางพูดคำเหล่านั้นแทนเขาที เพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องลำบากใจส่งต่อคำพูดของหยิงหยิงด้วยตัวเอง

หลิงเทียนหยุนรอจนราชาเทพมารหกปรารถนาพูดจบ จากนั้นเขาจึงพูดกับพ่อของเขาว่า “ท่านพ่อ ก่อนที่ข้าจะจากมา ท่านแม่หยิงหยิงฝากบอกมาว่าให้ข้าถ่ายทอดวิชาหมื่นดวงใจปีศาจที่นางให้ข้าบ่มเพาะให้กับท่านด้วย เพื่อให้ท่านดูว่าท่านสามารถปรับปรุงอะไรได้เพิ่มเติมอีกไหม อ๋อ! และอีกอย่างในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ตอนนี้เหลือท่านแม่อยู่แค่คนเดียวแล้วเท่านั้น ก่อนที่ข้าจากมาข้าล่ะสงสารท่านแม่จริง ๆ หากท่านพ่อมีเวลาว่างสักหน่อยท่านก็ควรที่จะไปเยี่ยมท่านแม่บ้างก็ดีนะท่านพ่อ!”

หลิงตู้ฉิงตบหัวหลิงเทียนหยุนไปหนึ่งที และพูดหยอกว่า “ฮึ่ม! เจ้าชักจะทำตัวเหมือนเป็นลูกแท้ ๆ ของนางมากไปกันใหญ่แล้วนะ! เอาล่ะถ่ายทอดมาให้พ่อดูหน่อยว่าวิชาหมื่นดวงใจปีศาจที่แม่ของเจ้าคิดค้นขึ้นมันเป็นยังไง”

หลิงเทียนหยุนลูบหัวของตัวเองพร้อมกับหัวเราะร่า จากนั้นเขาก็ถ่ายทอดให้วิชาหมื่นดวงใจปีศาจให้กับหลิงตู้ฉิงอย่างว่าง่าย

หลังจากผ่านไปพักใหญ่ หลิงตู้ฉิงส่ายหัวและพูดว่า “มิน่าล่ะทำไมเจ้าถึงอยากจะเอาใจนางนัก ที่แท้นางก็อุตส่าห์ยอมเสียสละให้เจ้าขนาดนี้นี่เอง วิชาหมื่นดวงใจปีศาจที่แม่ของเจ้าคิดค้นขึ้นมานี้มันไม่ง่ายเลยที่จะบ่มเพาะให้สำเร็จ ซึ่งในตอนแรกมันคงมีแม่ของเจ้าแค่คนเดียวเท่านั้นที่ฝึกมันสำเร็จได้ แต่ตอนนี้นางยอมเสียสละโอกาสให้เจ้าจนพ่อเกรงว่าในตอนนี้มันคงจะมีเจ้าเพียงคนเดียวในโลกนี้เท่านั้นที่สามารถฝึกมันจนสำเร็จได้”

“ส่วนเรื่องการแก้ไขปรับปรุงนั้น แนวคิดวิชาของแม่เจ้านั้นเน้นไปที่การควบคุมเต๋าทุกชนิดเป็นหลัก ซึ่งแนวความคิดนี้นับว่าสมบูรณ์แบบเป็นอย่างมาก แต่น่าเสียดายที่ถึงแม้ว่าแนวคิดของวิชาจะสมบูรณ์แบบ แต่ปัจจุบันวิชานี้มันก็ยังมีจุดอ่อนที่ใหญ่มากอยู่ดี เพราะแม่ของเจ้าไม่ได้เข้าใจเต๋าครบ 3,000 แบบ ดังนั้นถึงแม้แนวคิดจะสมบูรณ์ แต่ส่วนประกอบของมันก็ยังขาด ดังนั้นวิชานี้จึงยังมีจุดอ่อน”

“ท่านพ่อ ถ้างั้นท่านพอจะช่วยข้าได้ไหมในเรื่องเต๋าที่ยังขาดอยู่?” หลิงเทียนหยุนถามกลับ

หลิงตู้ฉิงพยักหน้า “ในตอนนี้วิชาหมื่นดวงใจปีศาจของแม่เจ้าประกอบด้วยเต๋า 2,899 แบบ ซึ่งความรู้ของพ่อในตอนนี้พ่อสามารถเติมให้ได้อีก 2 ก็คือเต๋าแห่งกาลเวลากับเต๋าแห่งมิติ เอาไว้เดี๋ยวพ่อจะถ่ายทอดความเข้าใจในเต๋าเหล่านั้นให้กับเจ้าและเจ้าอย่าลืมนำพวกมันไปส่งต่อให้แม่เจ้าด้วย เพื่อที่แม่ของเจ้าจะได้ปรับปรุงมันให้แข็งแกร่งได้มากยิ่งขึ้น”

“ขอบคุณมากท่านพ่อ!” หลิงเทียนหยุนหัวเราะ

“ส่วนเต๋าที่เหลือนั้นเมื่อเจ้าพร้อมแล้วเจ้าจะต้องพยายามตามหาพวกมันด้วยตัวเอง โดยการออกไปหาคู่ต่อสู้ที่ถนัดในเต๋าที่เจ้ายังไม่เข้าใจ เพื่อที่เจ้าจะได้เรียนรู้พวกมันและเอาพวกมันมาเกื้อหนุนวิชาของเจ้า เจ้าจะคาดหวังให้พ่อช่วยเหลือเจ้าทุกอย่างไม่ได้เพราะนี่คือเส้นทางของเจ้าเอง พ่อไม่อาจไปก้าวก่ายได้มากนัก ไม่งั้นมันจะเป็นผลเสียต่อตัวของเจ้าในอนาคต” หลิงตู้ฉิงเตือนขึ้น

“รับทราบท่านพ่อ อันที่จริงประโยคนี้ท่านแม่ก็ได้พูดกับข้าไว้เช่นกัน” หลิงเทียนหยุนพยักหน้าด้วยสีหน้าจริงจัง “แต่ว่าท่านพ่อ ตอนนี้ข้าเพิ่งหลอมรวมเต๋าเข้ามาในร่างกายของข้าได้เพียงแค่ 23 เต๋าเท่านั้น ซึ่งมันยังเหลืออีกตั้งสองพันกว่าเต๋าที่ข้ายังต้องหลอมรวมพวกมัน ข้ามองไม่เห็นทางเลยว่าจะสามารถหลอมรวมพวกมันได้เสร็จทั้งหมดเมื่อไหร่”

“เจ้าเด็กโง่ เจ้าลืมไปแล้วเหรอไงว่าเดี๋ยวพ่อจะถ่ายทอดความเข้าในเต๋าแห่งกาลเวลาให้กับเจ้าและเมื่อเจ้าเอาเต๋าแห่งกาลเวลาไปถ่ายทอดต่อให้แม่ของเจ้าแล้ว จากนั้นแม่ของเจ้าจะสามารถทำให้เวลาในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดเดินช้ากว่าโลกภายนอกได้หลายสิบหรือบางทีอาจจะถึงร้อยเท่าด้วยซ้ำ ด้วยวิธีนี้ต่อให้เจ้าจะใช้เวลาสักแสนปีในการหลอมรวมเต๋าทั้งหมดที่แม่เจ้าเตรียมไว้ให้ เมื่อเจ้าออกมาสู่โลกภายนอกเจ้าก็ยังทันช่วงเวลาแห่งการสร้างเต๋าอยู่ดี!” หลิงตู้ฉิงอธิบายพลางยิ้มให้กับลูกชายของเขา