พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 955

เมื่อเห็นว่าหลิงตู้ฉิงให้โอกาสเขาได้เลือกทางออกอย่างสันติ จี๋ซิงอี้จึงรีบคว้าโอกาสเอาไว้ทันที

ทางด้านของฮ่าวหมิงหยาง เมื่อเขาไม่ได้ยินหลิงตู้ฉิงเอ่ยถึงอาณาเขตในภูมิภาคอี้ซางแม้แต่น้อย เขาจึงรวบรวมความกล้าทั้งหมดและถามขึ้นว่า “เอ่อ…องค์เหนือหัวแล้วเรื่องอาณาเขตในภูมิภาคอี้ซาง…ที่สำนักของข้าได้เข้าไปครอบครองก่อน ซึ่งตอนนี้มันถูกสำนักยอดเขาอัสนีสวรรค์ชิงไปแล้วข้าควรจะทำยังไงต่อไปดี?”

หลิงตู้ฉิงตอบกลับทันที “ข้าบอกเจ้าแล้วใช่ไหมว่าในเมื่อพวกเจ้าชอบใช้เล่ห์กลนักข้าจะช่วยเหลือพวกเจ้าตามที่สมควรเท่านั้น และอีกอย่างพวกเจ้าเข้าไปยึดอาณาเขตในภูมิภาคอี้ซางโดยที่ไม่มาขอความเห็นชอบจากข้าก่อน ดังนั้นพวกเจ้าก็ต้องทำใจหากพวกเจ้าโดนคนที่แข็งแกร่งกว่าชิงไป”

ฮ่าวหมิงหยางยิ้มอย่างขมขื่นเมื่อได้ยินคำตอบนี้ เขาเข้าใจได้ว่าที่ผลลัพธ์เป็นเช่นนี้มันเป็นเพราะผู้อาวุโสของเขาเองที่หาเรื่องใส่ตัวบีบบังคับให้หลิงยี่เทียนมาช่วยพวกเขาต่อหน้าคนอื่น ๆ

ตอนนี้เขาจึงทำได้เพียงแค่หวังว่าสำนักยอดเขาอัสนีสวรรค์จะตัดสินใจส่งคนของพวกเขาออกไปรบกับเผ่าอสูร เพื่อที่สำนักสุริยะม่วงจะได้รับรางวัลจากผลงานที่สำนักยอดเขาอัสนีสวรรค์สร้างให้

เมื่อ 2 ชั่วยามผ่านไป จี๋ซิงอี้ก็ปรากฏกายขึ้นอีกครั้งเขารีบบินเข้ามาหาหลิงตู้ฉิง และพูดว่า “ผู้อาวุโส เรื่องของเทพมรณะคนที่เจ็ดข้าได้เบาะแสมาบ้าง แต่ไม่รู้ว่าจะถูกต้องรึเปล่า เมื่อ 20,000 ปีก่อนมีบรรพบุรุษของเราคนหนึ่งหายตัวไป ซึ่งในตอนนั้นระดับการบ่มเพาะของบรรพบุรุษที่หายตัวไปอยู่ในขอบเขตจักรพรรดิขั้นสูงสุด หากในตอนนี้เขายังคงมีชีวิตอยู่ มันมีโอกาสสูงเป็นอย่างมากที่เขาน่าจะทะลวงระดับไปถึงขอบเขตมหาจักรพรรดิขั้นสูงสุดเรียบร้อยแล้ว ดังนั้นเขาจึงมีความเป็นไปได้ที่อาจจะเป็นเทพมรณะคนที่เจ็ดที่ท่านพูดถึง ส่วนบรรพบุรุษคนอื่น ๆ ข้ามั่นใจว่าพวกเขาไม่ใช่แน่นอน”

“ส่วนเรื่องของสำนักสุริยะม่วง ทางข้าขอเลือกส่งคนออกไปรบกับเผ่าอสูรเพื่อสร้างผลงานให้กับพวกเขา ไม่ว่าจะยังไงสำนักยอดเขาอัสนีสวรรค์ก็เป็นส่วนหนึ่งของเผ่ามนุษย์ ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องสมควรเช่นกันที่พวกเราจะต้องออกไปร่วมรบ”

หลิงตู้ฉิงครุ่นคิดอยู่สักพัก จากนั้นเขาพูดกับจี๋ซิงอี้ว่า “เอาข้อมูลของบรรพบุรุษเจ้าที่หายตัวไปมาให้ข้า ข้าจะตัดสินมันด้วยตัวเอง อ๋อ เจ้าจงพาฮ่าวหมิงหยางเข้าไปในสำนักของเจ้าด้วยเพื่อให้เขาเลือกคนของเจ้า 234 คนให้ไปช่วยลูกของข้ารบกับเผ่าอสูร”

จี๋ซิงอี้รีบบอกข้อมูลทั้งหมดของบรรพบุรุษที่หายไปในทันที จากนั้นเขารีบพาฮ่าวหมิงหยางเข้าไปในสำนักของเขาเพื่อให้เลือกคนของเขาที่จะต้องออกไปช่วยหลิงยี่เทียนรบกับเผ่าอสูร

ในระหว่างที่ฮ่าวหมิงหยางเลือกนั้น จี๋ซิงอี้รู้สึกกังวลใจเป็นอย่างมากเพราะเขากลัวว่าฮ่าวหมิงหยางจะเลือกแต่ผู้คนระดับสูงของสำนักให้ออกไปรบ ซึ่งถ้าเป็นเช่นนั้นมันจะกลายเป็นว่าสำนักของเขาไม่เหลือตัวตนที่แข็งแกร่งคอยอยู่ปกป้องเลย

ทางด้านของฮ่าวหมิงหยาง เมื่อเลือกไปได้สักพักท้ายที่สุดเขาก็ตัดสินใจเลือกผู้เชี่ยวชาญขอบเขตมหาจักรพรรดิขั้นสูงสุด 2 คน ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตมหาจักรพรรดิระดับอื่น ๆ อีก 2 คน ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตจักรพรรดิ 10 คน ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตราชัน 30 คน ส่วนที่เหลือก็เป็นผู้เชี่ยวชาญที่อยู่ในขอบเขตสรรค์

จี๋ซิงอี้ เมื่อเห็นเช่นนี้เขาก็รู้สึกโล่งใจเป็นอย่างมากเพราะการเลือกของฮ่าวหมิงหยางเช่นนี้มันค่อนข้างให้ประโยชน์กับสำนักของเขาอยู่เหมือนกัน

บรรดาศิษย์ระดับการบ่มเพาะต่ำ ๆ หากพวกเขาได้เข้าไปร่วมรบเช่นนี้มันก็เท่ากับว่าเป็นการสร้างสมประสบการณ์ให้กับพวกเขา ส่วนพวกระดับสูงก็ถูกเลือกไปในจำนวนที่เหมาะสมพอที่จะทำหน้าที่ดูแลเหล่าศิษย์ทั้งหลายได้อย่างทั่วถึง การเลือกเช่นนี้มันเหมือนกับการส่งให้คนของเขาออกไปหาประสบการณ์พัฒนาตัวเองมากกว่าที่จะเป็นการลงโทษซะอีก

เมื่อคิดได้เช่นนี้ มุมมองที่จี๋ซิงอี้มีต่อฮ่าวหมิงหยางก็เปลี่ยนไปเป็นดีขึ้นเรื่อย ๆ

หลิงตู้ฉิง เมื่อเห็นว่าจี๋ซิงอี้และฮ่าวหมิงหยางกลับมาจากการเลือกคนแล้ว เขาพยักหน้าและพูดว่า “จี๋ซิงอี้ เจ้าจงไปเรียกทุกคนที่ถูกเลือกมาหาข้า ข้าจะให้พวกเขาทุกคนทำสัญญากฎสวรรค์ จากนั้นข้าจะหมดธุระกับพวกเจ้าสักที”