พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 973

หลังจากมอบอาวุธเต๋าให้กับหลิงเจิ้นฮุย หลิงตู้ฉิงก็เผยความลับให้กับเฉพาะครอบครัวของเขาเท่านั้นว่ายุคแห่งการแข่งขันครั้งนี้ดำเนินมาเกินครึ่งแล้ว พวกเขาจำเป็นต้องรีบบ่มเพาะให้เป็นผู้สำเร็จเต๋าให้เร็วที่สุดก่อนที่เวลาจะหมดลง

หลังจากนั้นหลิงตู้ฉิงเรียกให้มี่ตั้วตั้วเข้ามาหา และพูดว่า “ท่านพ่อตา เปิดใช้งานเจดีย์เชื่อมเก้าสวรรค์ให้ข้าที ข้าต้องการคุยกับมี่เทียน!”

เมื่อมี่ตั้วตั้วเปิดใช้งานเจดีย์เชื่อมเก้าสวรรค์ มี่เทียนหรือบรรพบุรุษสูงสุดของเผ่าอสูรทมิฬสงครามจ้องเขม็งที่หลิงตู้ฉิงทันที และถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา “รอบนี้เจ้าคิดจะทำอะไรอีก?”

เนื่องจากวีรกรรมเก่าก่อนที่หลิงตู้ฉิงเคยทำกับเขาเอาไว้ ดังนั้นเมื่อเขาเห็นหลิงตู้ฉิงทีไรเขาจึงรู้สึกหงุดหงิดทุกที

หลิงตู้ฉิงหัวเราะ “ข้าไม่ได้คิดร้ายต่อเจ้าหรอกน่า! รอบนี้ข้าแค่จะมาขอเลือดเจ้าสักหยดเท่านั้น ลูกชายคนโตของข้าตอนนี้จำเป็นต้องใช้เลือดระดับสูงจำนวนมากเพื่อที่เขาจะได้กลายเป็นผู้สำเร็จเต๋า”

มี่เทียนพ่นลมหายใจด้วยความหงุดหงิด “แน่ใจนะว่าแค่เลือดหยดเดียว?”

“นี่เจ้าเห็นข้าเป็นคนที่เชื่อไม่ได้ขนาดนั้นเลยงั้นเหรอ?” หลิงตู้ฉิงเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าเหนื่อยใจ “ไม่ใช่ว่าเจ้าก็เห็นไม่ใช่เหรอว่าตอนนี้ข้ากำลังทำตามสัญญาของข้าอยู่? เมื่อถึงเวลาเผ่าของเจ้าจะได้รับการปลดเปลื้องพันธะที่มีทั้งหมดกับโลกเบื้องล่าง แถมข้าจะทำให้พวกเจ้าได้ขึ้นไปอยู่โลกเบื้องบนอีกต่างหาก”

มี่เทียนพ่นลมหายใจอีกครั้ง จากนั้นเขาพูดว่า “ที่ข้าไม่ไว้ใจเจ้ามันก็เป็นเพราะตัวเจ้าเองไม่ใช่รึไงที่สร้างความฉิบหายให้กับข้าอย่างไม่น่าให้อภัยเมื่อในอดีต! เอาล่ะในเมื่อเจ้าอยากจะได้แค่เลือดหยดเดียวจากข้า ข้าจะมอบมันให้เจ้า ส่วนเรื่องที่เจ้าจะพาคนของข้าขึ้นไปโลกเบื้องบน เจ้าไม่จำเป็นต้องทำ เพราะข้าไม่อยากให้คนของข้าขึ้นไปอยู่โลกเบื้องบนร่วมกับเจ้า!”

หลิงตู้ฉิงส่ายหัวและพูดว่า “เจ้าไม่อยากแต่คนของเจ้าบางส่วนอยาก! และที่สำคัญโลกเบื้องบนจำเป็นต้องมีเผ่าเจ้าไปเป็นส่วนหนึ่ง!”

มี่เทียนขมวดคิ้วและครุ่นคิดอยู่สักพัก จากนั้นเขาเอ่ยขึ้น “เมื่อถึงตอนที่มี่ตั้วตั้วขึ้นไปโลกเบื้องบน ข้าจะส่งเผ่าของข้า 7 ส่วนให้ขึ้นตามไปด้วย ส่วนอีก 3 ส่วนที่เหลือจะอยู่กับข้าที่โลกเบื้องล่างต่อไป”

หลิงตู้ฉิงถอนหายใจด้วยสีหน้าเหนื่อยใจ “ก็ได้ ๆ ยังไงซะข้าก็ยังติดค้างเจ้าอยู่!”

“แน่นอนว่าเจ้าติดค้างข้า!” มี่เทียนตวาดกลับ

หลังจากนั้นมี่เทียนก็ส่งเลือดหยดหนึ่งของเขาผ่านเจดีย์เชื่อมเก้าสวรรค์ไปหาหลิงตู้ฉิง

หลิงตู้ฉิงเก็บหยดเลือดเอาไว้ในขวดหยก จากนั้นเขาเดินทางไปที่เขตแดนอุดรทมิฬและมุ่งหน้าไปที่อาณาเขตเงาทมิฬโดยตรง

เมื่อไปถึงเมืองศักดิ์สิทธิ์ หยิงหยิงเคลื่อนย้ายร่างของหลิงตู้ฉิงให้เข้ามาพบกับนางในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทันที

“ท่านมาหาข้ามีเรื่องอะไร?” หยิงหยิงเอ่ยถามขึ้น

หลิงตู้ฉิงยิ้ม “ข้าอยากได้เลือดของเจ้าสักหยดหนึ่งเพื่อช่วยให้ลูกชายคนโตของข้ากลายเป็นผู้สำเร็จเต๋า เขามีสายเลือดของทรราชสวรรค์ เขาจำเป็นต้องใช้สายเลือดที่แข็งแกร่งเป็นจำนวนมากในการบ่มเพาะ”

“ฮึ! ข้าก็นึกว่าท่านมาหาข้าเพราะว่าคิดถึงข้า ที่แท้ท่านก็มาเพราะมีธุระจำเป็น ท่านนี่มันใจดำจริง ๆ!” หยิงหยิงเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าขุ่นเคือง

หลิงตู้ฉิงหัวเราะ “ในอนาคตพวกเรายังมีเวลาอยู่ร่วมกันไปอีกนานแสนนาน เมื่อถึงตอนนั้นเข้าจะทำให้เจ้าได้รับรู้ถึงความรู้สึกของข้าแบบเต็ม ๆ เลยตกลงไหม?”

“คนผีทะเล…” หยิงหยิงอดยิ้มไม่ได้เมื่อได้ยินเช่นนี้ จากนั้นนางส่งเลือดของนาง ซึ่งเปล่งประกายหลากสีให้กับหลิงตู้ฉิง

“ขอบคุณที่อุตส่าห์ช่วยเหลือลูกชายของข้า!” หลิงตู้ฉิงหัวเราะ

หยิงหยิงยิ้มและตอบกลับ “ถ้าเจ้าอยากขอบคุณข้าจริง ๆ ก็จงรีบมาพาข้าออกไปจากที่นี่สักที!”

“ไม่ต้องห่วง อีกไม่นานข้าจะมาพาเจ้าออกไปแน่นอน เจ้ารอมาตั้งเป็นล้านปีแล้วรอต่อไปอีกนิดหน่อยเจ้าคงพอทนไหวจริงไหม?” หลิงตู้ฉิงยิ้มตอบ

หยิงหยิงพ่นลมหายใจ “ต่อให้ข้ารอท่านได้อีกเป็นล้านปี แต่นั่นก็ไม่ใช่ข้ออ้างที่ท่านจะปล่อยให้ข้ารอนาน ๆ เอาล่ะจงรีบไปทำธุระของท่านให้เสร็จไว ๆ และรีบมารับข้าได้แล้ว!”

“ข้าเข้าใจแล้ว ๆ ข้าไปก่อนล่ะ!” หลิงตู้ฉิงหัวเราะ จากนั้นเขาเดินทางออกจากอาณาเขตเงาทมิฬทันที

หลิงตู้ฉิงมั่นใจว่าในอนาคตพวกเขาจะมีเวลาอยู่ร่วมกันไปตลอดกาล