ท่านหญิงใหญ่ซ่งหัวเราะเยาะ “ท่านใช้ประโยชน์จากลูกของข้ามาหลายปี ตอนนี้ไม่มีประโยชน์แล้วก็จะปล่อยให้เขาไปตาย ช่างใจร้ายจริง ๆ…”
นางหัวเราะทั้งน้ำตา มองดูแล้วน่าสงสารมาก เจียงหว่านโยนเสิ่นเชียนออกไปและประคองท่านหญิงใหญ่ซ่งที่โซเซจนแทบจะล้ม
ซ่งจิ่วหลีที่เพิ่งรู้สึกตัวก็รีบมาช่วยประคองท่านหญิงใหญ่ซ่งคนละข้างกับเจียงหว่าน
คนของบ้านสองและบ้านสามตกตะลึงอย่างมาก แม่ของพวกเขาเคยเป็นภรรยาน้อยงั้นหรือ
ไม่น่าแปลกใจเลย ไม่แปลกที่ตอนท่านพ่อกำลังจะตายถึงดึงพี่ใหญ่เอาไว้ ขอให้เขายกโทษให้ และให้เขากตัญญูต่อท่านแม่
ส่วนท่านหญิงสามสวี่ซื่อหลับตาลงด้วยความเจ็บปวด นางเป็นผู้หญิงตระกูลสูงศักดิ์แต่กลับแต่งกับลูกภรรยาน้อย สมควรแล้ว สมน้ำหน้าจริง ๆ!
นอกจากพวกเขา คนอื่น ๆ ที่ถูกเนรเทศก็หันมองมาด้วยความอยากรู้อยากเห็น นายหญิงซ่งที่ถูกเปิดเผยความลับสั่นสะท้านไปทั้งตัว และหน้ามืดจนเป็นลมไป
“ท่านแม่!”
“ท่านย่า!”
คนของบ้านสองและบ้านสามรีบล้อมเข้ามา เสิ่นเชียนที่ยังไม่ได้ตบเจียงหว่านกลอกตาราวกับว่าคิดอะไรบางอย่างได้อีกครั้ง
“เจียงหว่าน ดูสิว่าเจ้าทำให้ท่านย่าโกรธจนเป็นแบบนี้!”
คำพูดนี้ประสบความสำเร็จในการทำให้ครอบครัวของบ้านสองและบ้านสามโกรธเจียงหว่านอีกครั้ง แต่เจียงหว่านไม่สนใจ และเดินเข้ามาหนึ่งก้าว ในถ้ำที่ไม่สว่างมากนัก เจียงหว่านเห็นปลายนิ้วของนายหญิงกระดิกเล็กน้อย
“ฮึ~”
นางหัวเราะเบา ๆ “ในเมื่อข้าทำให้นางเป็นแบบนี้ ข้าก็ต้องรับผิดชอบสินะ”
ทุกคนไม่เข้าใจว่านางหมายถึงอะไร แต่เจียงหว่านเดินไปที่ด้านหน้านายหญิงแล้วใช้ปลายนิ้วจิกลงที่ร่องริมฝีปากบนของนางอย่างแรง
“อ๊า!”
นายหญิงเจ็บจนกระโจนขึ้นมา หากดูให้ดีจะเห็นว่าร่องริมฝีปากบนของนางมีเลือดออกเพราะถูกเล็บอันแหลมคมของเจียงหว่านจิก
“เจียงซื่อ เจ้าต้องการฆ่าข้าใช่หรือไม่”
นายหญิงซ่งชิงตะโกนทันที เจียงหว่านใจเย็นไม่รีบร้อน “ท่านเข้าใจผิดแล้ว ข้าทำไปเพื่อช่วยชีวิตท่านนะ ถ้าไม่ได้ที่ข้าทำเมื่อกี้ ตอนนี้ท่านก็ยังคงหมดสติอยู่”
นายหญิง “!!!”
นี่ไม่ต่างกับการยกหินขึ้นมาเพื่อที่จะเอาไปทำร้ายผู้อื่น แต่หินก้อนนั้นดันกลับหล่นทับตัวเอง วันหนึ่งจะต้องโกรธจนอกแตกตายเพราะเจียงหว่านแน่ ๆ
“ท่านแม่ เรื่องของยวนเอ๋อร์ท่านจะจัดการยังไง”
ท่านหญิงใหญ่ซ่งกังวลใจมาก มองนายหญิงซ่งด้วยสายตาที่คาดคั้นคำตอบจากนาง
“ข้าจะทำอะไรได้”
นายหญิงซ่งโกรธจนใจสั่น ต่อให้นางจะมีเงินก็ตาม ก็ไม่คิดจะช่วยลูกหลานของผู้หญิงคนนั้นอยู่ดี!
“ข้าต้องการยืมเงิน”
ท่านหญิงใหญ่ซ่งมองไปหาทุกคนที่อยู่รอบ ๆ อย่างเงียบ ๆ สายตาของนางทำให้ทุกคนรู้สึกหวาดกลัว
คนของบ้านใหญ่บ้าไปแล้วจริง ๆ!
“ท่านย่า เราจะไม่พูดถึงเรื่องเก่า ๆ ครอบครัวซ่งเป็นครอบครัวเดียวกันในเมื่อไม่ได้แยกบ้าน งั้นเรื่องสามีของข้าก็เป็นเรื่องของทุกคน
ข้าหวังว่าท่านจะไม่ปฏิเสธ ไม่อย่างนั้นถ้าข้าบ้าขึ้นมา เกรงว่าแม้แต่แม่ ข้าก็จะจำไม่ได้”
เจียงหว่านพูดด้วยใบหน้าที่เย็นชาคำพูดของนางทำให้ทุกคนตกใจ แท้จริงแล้วตอนที่ก่อนท่านหญิงใหญ่ซ่งจะเดินมา เจียงหว่านได้แอบให้ยาลดไข้แก่ซ่งจิ่วยวนไปแล้ว
ดังนั้นเมื่อเทียบกับความกังวลของท่านหญิงใหญ่ซ่ง นางกลับสนใจมากกว่าว่าจะทำตามเป้าหมายได้สำเร็จหรือไม่
เมื่อได้ยินนางพูดเช่นนี้ ท่านหญิงรองซ่งก็กลอกตาไปมา ก่อนจู่ ๆ จะพูดกับนายหญิงซ่งว่า
“ท่านแม่ ตอนนี้ท่านพ่อไม่อยู่แล้ว พี่ใหญ่ก็หายไปเป็นปี ครอบครัวของเราแตกสลายไปนานแล้ว แยกบ้านกันไปเสียยังจะดีกว่า ท่านแม่ว่าอย่างไร”
ท่านหญิงรองซ่งส่งสัญญาณทางสายตาให้กับนายหญิงตลอดเวลา นางเป็นหลานสาวของนายหญิงซ่ง ทั้งสองคนนี้มีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกันที่สุด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ภารกิจกวาดสมบัติตระกูลที่ถูกล้มล้าง