พ่ายรัก นิยาย บท 31

"คุณอย่าแม้แต่จะคิด คุณแม่กับคุณยายนอนอยู่ข้างห้องนี่เอง"

"คุณก็อย่าเสียงดังสิ"

"คุณนั่นแหละออกไปนอนข้างนอก..เดี๋ยวแม่รู้"

"แม่คุณใจดีไม่ว่าอะไรหรอก"

"มันใช่เรื่องต้องใจดีไหมเนี่ย! ถ้าท่านรู้ว่าคุณแอบเข้ามาในห้องลูกสาวของท่านแบบนี้นะ คุณไม่ได้ตายดีแน่"

"ถึงตายก็ยอม" จบคำพูดชายหนุ่มคว้าตัวหญิงสาวเข้ามา หวังจะจูบแต่เธอรีบเบือนหน้าหนีก่อน

"คุณธนูฉันไม่ได้พูดเล่นนะ"

"แล้วคุณคิดว่าผมทำเล่นหรือไง" ชายหนุ่มพาเธอมาที่..ที่นอนของเธอซึ่งไม่ใช่เตียง มันเป็นแค่ที่นอนแบบยางพาราวางไว้กับพื้น

"คุณธนู! อืมมมม!" ทำงานเหนื่อยมาทั้งวันน้ำก็ยังไม่อาบ แถมใช้เสียงไม่ได้ด้วยจะห้ามเขาได้ยังไง

ธนูจูบอยู่แบบนั้นได้สักพักหญิงสาวก็ไม่ดิ้นแล้ว เธอปล่อยให้เขาทำไป แต่วันนี้คงไม่ให้เขาใช้ลิ้นแน่..เพราะว่า..

"คนบ้า! หยุดเดี๋ยวนี้นะ" ตอนที่เธอกำลังเคลิ้มกับสัมผัสของเขาอยู่นั้น ชายหนุ่มก็ได้ซุกไซร้ต่ำลงมาจนเกือบจะถึงเนินน้องสาว

"ถ้าไม่อยากให้ผมเลีย ห้ามขัดขืน" เขารู้ดีว่าเธอคงจะกลัวเขาได้กลิ่น

หญิงสาวไม่พูด เพราะเขาใช้คำที่ตรงมาก มันก็เลยทำให้เธออาย

และมันยิ่งทำให้เขาหลงใหลในตัวเธอมาก ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคงไม่มีท่าทางแบบนี้ ชายหนุ่มรีบรูดซิปกางเกงลงแล้วควักไอ้ท่อนซุงที่มัน พร้อมจะเผด็จศึกมากออกมาจากที่ซ่อน

มือแกร่งแยกขาเรียวออกจากกัน..พร้อมกับค่อย ๆ สอดใส่อาวุธของเขาเข้าไปในร่างกายเธอ โดยเบาที่สุด

"อื้ออ" ถึงแม้ว่าเขาจะทำเบาแต่ขนาดของมันเกินจะต้าน หญิงสาวรีบขย้ำที่นอนไว้ เพราะความเกร็งและไม่อยากจะปล่อยเสียงออกมา กลัวว่าแม่กับยายจะได้ยิน

"สัญญาว่าจะทำเบา ๆ คุณอย่าเสียงดังนะ" เพราะบ้านของเธอด้านบนไม่มีฟ้าปิดกั้นห้อง

จบคำพูดชายหนุ่มก็เริ่มขยับเอว..ถึงแม้จะสัญญาแล้วว่าจะไม่ทำแรง แต่จังหวะที่เสียวสุดๆ เขาก็ต้องได้เร่งกระแทก

"อื้อ อื้อ อื้อ" หญิงสาวพยายามใช้มือปิดปากตัวเองไว้ เพื่อไม่ให้เสียงเล็ดรอดออกมาได้

จังหวะที่เขากระแทก..ชายหนุ่มก้มลงมาจูจุ๊ฟมือของเธอที่ปิดปากอยู่ โดยไม่ได้เอามันออก เขากัดปากกัดฟันไว้เหมือนกันเพราะกลัวจะมีเสียง

"อ้ะ อ้ะ อ้ะ" มือที่พยายามปิดปากตัวเองเริ่มจากคลายออก เพราะความเสียวซ่านเธอต้องหาที่เกาะไว้ หญิงสาวเลือกที่จะกอดลำตัวเขา "อ๊อยยย"

"จุ๊จุ๊.. เบาๆ หน่อยสิจ๊ะ" ชายหนุ่มหยุดการกระแทกแล้วกระซิบบอกเธอเบาๆ

หญิงสาวอายจนหน้าแดงที่ถูกเขาเตือนแบบนั้น กำปั้นเล็กรัวเข้าที่อกชายหนุ่ม

"ชอบจัง" แต่เขากลับชอบที่เธอทำแบบนี้ ธนูรีบเร่งกระแทกเข้าไปอีก เพราะท่าทางของเธอมันยิ่งยั่วให้ความเสียวของเขาเพิ่มขึ้นเร็ว

"อ้าาา..ใกล้แล้วจ้า" สิ้นคำพูด..ท่อนเอ็นที่มันทำงานไม่ได้หยุดตั้งแต่เข้ามาในห้องนี้.. ชายหนุ่มกดแช่ไว้พักหนึ่งแล้วรีบชักมันออกมาปล่อยที่หน้าท้องของเธอเหมือนทุกครั้งที่เคยทำ

"ออกไปจากห้องนี้ได้แล้ว" พอเขาเช็ดมันออกให้ หญิงสาวก็นอนหันหลัง..พร้อมกับไล่

"ใจร้าย"

"ใครใจร้าย" เธอหันหน้ากลับมาแบบเอาเรื่อง

"ก็คุณนั่นแหละใจร้าย..จะไล่ผัวไปนอนตากยุงข้างนอกได้ยังไง ดูสิขนาดในห้องยังมียุง..แล้วข้างนอกจะเหลือเหรอ"

"คุณอย่ามาใช้คำนี้กับฉันเด็ดขาด..ฉันไม่ใช่เมียคุณ"

"จะใช้"

"คุณคงใช้คำนี้กับผู้หญิงทุกคนสินะ"

"ไม่เคย" ใช่แล้วเขาไม่เคยใช้คำนี้กับใครเลยและไม่คิดว่าจะใช้ด้วย..แต่ทำไมเขาถึงใช้กับเธอ ธนูได้แต่ถามตัวเอง

เช้าวันต่อมา.. ช่อชบาตื่นขึ้นมาก็ไม่เจอเขาแล้ว ด้วยความเป็นห่วงเธอรีบออกมาดู เพราะเขาบอกว่าไม่ได้เอากระเป๋าติดตัวมาด้วย..แล้วเขากลับยังไง

"คุณธนูล่ะคะแม่" พอเธอออกมาก็เจอแม่กำลังจะเตรียมอาหารเช้า

"แม่ไม่เจอนะ"

สิบนาทีผ่านไป..

"มากินข้าวก่อนลูก จะรีบไปไหน"

"ชบาจะรีบไปทำงานค่ะ" พอเธอเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก็รีบออกมา เพราะคิดว่าเขาคงจะรอรถเมล์อยู่ที่หน้าปากซอยแน่

หญิงสาวออกมาก็ไม่เจอใครอยู่ที่ป้ายรถเมล์.. "แล้วเขาจะกลับยังไง" เธอเป็นห่วงเขามาก

@บริษัท

รถเมล์มาจอดที่หน้าบริษัท ช่อชบาก็รีบตรงเข้ามา เพราะจะขึ้นไปดู ว่าเขาเข้าบริษัทหรือยัง ตอนนี้มันก็สายมากแล้ว

เที่ยงวันเดียวกัน..

จนเที่ยงธนูก็ไม่เข้าบริษัท ท่านประธานแวะมาถามช่อชบาเหมือนกันว่าเขาไปไหน เพราะเย็นนี้เขาตกลงแล้วว่าจะไปงานราตรีของโรงแรม