พ่ายรัก นิยาย บท 43

"พ่ายรัก?" เมื่อเธอได้ฟังประโยคที่เขาเพิ่งพูดจบไป ใบหน้างามถึงกับมีรอยยิ้ม และรอยยิ้มนั้นมันก็น่าหลงใหล จนทำให้คนที่อยู่ตรงหน้าหยุดมองไม่ได้

"ถึงคุณจะไม่เห็น แต่ผมเชื่อว่า..ข้างในของคุณรับรู้แล้ว มันถึงอนุญาตให้ผมแตะต้องตัวคุณได้ไง" เขาฉุกคิดขึ้นมาได้ก็ตอนที่คุยกับแม่และยาย ว่าอยู่ดีๆ ทำไมเขาถึงเอาชนะอาการนั้นของเธอได้..คงเป็นเพราะแบบนี้เอง

"ขอบคุณมากนะคะ"

"ขอบคุณผมเรื่องอะไร"

"ขอบคุณที่คุณทำให้ฉันรู้ว่า..ผู้ชายไม่ได้เป็นเหมือนกันทุกคน" ใจจริงเธออยากจะพูดกับเขาว่า..ผู้ชายไม่ได้เลวเหมือนกันทุกคน เพราะชีวิตของเธอเจอแต่ผู้ชายพวกนั้นไม่เว้นแม้แต่พ่อผู้ให้กำเนิด

"ผมสัญญา ผมจะเป็นพ่อและสามีที่ดี แต่งงานกันนะ"

"ค่ะ"

ดึกๆ คืนเดียวกันนั้น..

"คุณเป็นอะไรคะ" ช่อชบาสังเกตว่าสามีนอนพลิกไปมา

"ผมกวนจนคุณนอนไม่หลับเลยเหรอ"

"ชบานอนเมื่อหัวค่ำนี่เองค่ะ แต่คุณเป็นอะไรทำงานมาทั้งวันไม่เหนื่อยหรือไงคะ"

"เปล่าจ้า..คุณนอนนะ" มือหนาคว้าภรรยาเขามาไว้ในวงแขนเพื่อที่จะให้เธอหนุนนอน

"อุ๊ย" พอเขากอด..หญิงสาวถึงกับหน้าแดง เพราะเจ้ามังกรของเขามันแข็งเป่งเลย

"อย่าไปสนใจมันเลยจ้า ปล่อยมันไปแบบนั้นแหละ..เดี๋ยวมันก็หมดฤทธิ์ไปเอง" เขาต้องการเธอมาก แต่ก็ต้องได้พยายามควบคุมตัวเองไว้เพราะหมอห้าม

"ค่ะ" เธอตอบเขาด้วยใบหน้าที่อมยิ้ม

"คุณยิ้มอะไร"

"เปล่ายิ้มสักน้อย"

"ถึงผมไม่ได้มอง แต่ผมรู้นะว่าคุณยิ้ม"

"ก็ไอ้นั่นของคุณมัน..เอ่อ.." ใครจะไม่ขำล่ะ มันเล่นขยับอยู่ยิก ๆ แบบนั้น..แข็งไม่พอ..ยังขยับได้อีก

"กว่าลูกจะครบ 5 เดือนผมมีหวังตายแน่" เขากอดเธอไว้ให้แน่นกว่าเดิม และพูดสิ่งที่คิดออกมา

"แล้วจะทำยังไงล่ะคะ" นึกสงสารเขาขึ้นมาจับใจ เพราะมันเป็นหน้าที่ของเธอ แต่กลับสนองเขาไม่ได้

"คุณอยากรู้จริงเหรอว่าทำยังไง"

"คุณ!" หญิงสาวหน้าแดงมาทันใด เมื่อเขาควักไอ้ที่มันแข็งๆ อยู่ออกมา แล้วเอามือเธอไปกุมมันไว้..

"ผมแค่อยากจะบอกว่าคุณสามารถช่วยให้มันหมดฤทธิ์ได้" แล้วเขาก็จับมือเธอรูดขึ้นลงกับท่อนเอ็นนั้น

ถ้าตอนนี้ไฟในห้องสว่าง ต้องเห็นใบหน้าที่แดงก่ำของเธอแน่ แต่ช่อชบาก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร..ถ้าช่วยเขาได้เธอก็อยากจะช่วย

หญิงสาวพยายามขยับมือเอง ถึงแม้ว่าเธอจะอายมากก็เถอะ

"ซี๊ดดด.อ้าาา..แบบนั้นแหละจ้า" ชายหนุ่มกัดปากกัดฟันไว้ เพราะความเสียวเริ่มก่อตัวขึ้นมา

มือข้างที่ถนัดธนูยื่นมาบีบเคล้นหน้าอกของช่อชบาเพื่อกระตุ้นอารมณ์ตัวเองให้มันพ่นพิษออกมาเร็วๆ

หลายวันต่อมา.. เวลาเดิม..แต่เพิ่มเติมด้วยการเปลี่ยนท่าใหม่

"อืมมม!!" ธนูเผลอกดหัวช่อชบาแช่ไว้กับท่อนเอ็นของตัวเอง เพราะว่ามันเสียวสุดๆ

ทุกคืนเธอต้องช่วยให้เขาปลดปล่อยกว่าที่เขาจะหลับได้ เพราะเวลาธนูอยู่ใกล้เธอทีไร ไอ้นั่นมันแข็งแบบห้ามไม่อยู่ทุกที

"เก่งจังเลยจ้าน้องช่อของพี่ ซี๊ดดด" เขารีบชักท่อนเอ็นนั้นออกมาจากปากของเธอ เพราะกลัวน้ำจะพุ่งทะลุทะลวงเข้าไปในรูคอคนตัวเล็ก

"ไม่ค่ะ!!" หญิงสาวรีบห้ามไว้เมื่อรู้ว่าเขาจะทำอะไร

"คุณหมอไม่ได้ห้ามสักหน่อยว่าไม่ให้ช่วยกันแบบนี้ อย่าห้ามผมเลยนะ" เขารีบจับเธอนอนหงาย แล้วก็ละเลงลิ้นกับน้องสาว

หลายวันมานี้หลังจากที่เขาได้ปลดปล่อยแล้ว ชายหนุ่มก็ช่วยเธอแบบนี้ทุกครั้ง

"อ๊อยย..อื้ออ..คุณธนู" หญิงสาวขมิบแล้วขมิบอีกเพราะความเสียว แต่เขาก็ใช้แค่ลิ้น..ส่วนนิ้วไม่กล้าส่งมันเข้าไปในร่อง เพราะกลัวจะมีผลกระทบ

จังหวะที่ช่อชบาขย่ำที่นอนและบิดไปมา ช่วงนั้นเขารู้ดีว่าเธอคงใกล้จะถึงจุดแล้ว ชายหนุ่มก็รีบรัวลิ้นพร้อมกับยื่นมือขึ้นมาบีบเคล้นสองเต้า เพื่อช่วยกระตุ้นอารมณ์ของเธออีกแรง

"ที่ผมสายตรงออกไปเมื่อกี้คือผมสั่งคุณดวงตา..แล้วตอนนี้คุณดวงตาไปไหน?"

"แม่เป็นคนย้ายเลขาเองแหละ" เกษรเข้ามาพอดีได้ยินคำถามนี้

"คุณแม่จะทำอะไร"

"หนูออกไปก่อน..เดี๋ยวแม่ขอคุยกับคันศรหน่อย"

"ค่ะ"

"แม่ตอบผมมาว่าแม่กำลังจะทำอะไร" ลูกศรยังออกไปไม่พ้นประตูเลยด้วยซ้ำ คันศรก็ยิงคำถามไปที่แม่อีกครั้ง

"แม่บอกลูกแล้วใช่ไหม ถ้าลูกจัดการเรื่องนี้ไม่ได้..แม่จะจัดการเอง" เกษรพูดกับลูกชายไปตามตรง เพราะคันศรเป็นคนฉลาดมาก แค่นี้ตบตาเขาไม่ได้หรอก

"นี่มันชีวิตผมนะครับแม่"

"ลูกๆ ก็เป็นชีวิตของแม่เหมือนกัน"

"ผมยอมแม่ได้ทุกเรื่องแต่ยกเว้นเรื่องนี้!" คันศรเริ่มขึ้นเสียง ทั้งๆ ที่ไม่เคยทำกิริยาแบบนี้กับแม่มาก่อน

"หนูลูกศรเป็นคนที่สวยน่ารัก ถ้าลูกไม่สนใจเธอแล้วล่ะก็ นั่นแสดงว่า..สิ่งที่แม่ได้ยินมา..มันเป็นเรื่องจริงใช่ไหม!?" เรื่องนี้มันทำให้เกษรทุกข์ใจมานานแล้ว แต่นางก็ทุกข์ใจเรื่องของธนูเหมือนกัน..พอเรื่องของธนูจบลงนางก็เลยหันความสนใจมาที่ลูกชายคนโต

"แม่ไปได้ยินอะไรมา?!" ชายหนุ่มถึงกับหน้าเปลี่ยนสี..จากที่นั่งอยู่ก็นั่งไม่ติดเก้าอี้แล้ว

ก๊อก ก๊อก แกร้ก~

"เอกสารที่ต้องใช้ในการประชุมครบแล้วค่ะ" เนตรนภาต้องได้รีบเปิดประตูเข้ามาหลังจากที่ให้สัญญาณ เพราะเธอกำลังหอบเอกสารพะรุงพะรัง กลัวว่ามันจะหล่นลงไปที่พื้นก่อน

"คุณเข้ามาได้จังหวะพอดีเลยครับ..ม่ะผมช่วย" ชายหนุ่มพูดยังไม่จบประโยคเลยด้วยซ้ำก็เดินไปหอบเอกสารช่วย

"....." เนตรนภาถึงกับงง

"ผมไม่รู้ว่าแม่ไปได้ยินเรื่องอะไรมา แล้วผู้หญิงคนที่แม่หามาให้ก็คงไม่จำเป็น คนนี้ต่างหาก..คือคนรักของผม"

"...??..."