พ่ายรัก นิยาย บท 8

"ว้าวว" นิสาถึงกับตกตะลึง เมื่อเธอก้าวเข้ามาในห้องจัดเลี้ยง เพราะห้องนี้ถูกตกแต่งได้สวยงามกว่างานแต่งของเธอกับวัลลภสะอีก

"แกว่าค่าโรงแรมคืนนี้จะกี่แสนวะ" มยุรีกระซิบถามนิสา

"เรากลัวว่าหลักแสนจะไม่อยู่น่ะสิ..ห้องนี้แพงจะตาย" เพราะวันที่มาดูห้องจัดเลี้ยง ทีแรกนิสาว่าจะเลือกห้องนี้แต่สู้ไม่ไหว

"อาหารน่าอร่อยทั้งนั้นเลย" ส่วนพวกเพื่อน ๆ ที่ไม่รู้เรื่องอะไรด้วย ต่างก็ตื่นตาตื่นใจกับการตกแต่งห้อง และอาหารที่ถูกทยอยยกออกมาเสิร์ฟแต่ละโต๊ะ

"ทานได้เลยไหมคะ" กลุ่มเพื่อน ๆ ที่ เก็บท้องไว้ว่าจะมาถล่มให้เต็มที่ ต่างก็เตรียมพร้อม

"ทานได้เลยค่ะ ส่วนอาหารของเราจะค่อย ๆ ทยอยออกมาเสิร์ฟนะคะ หรือใครต้องการอะไรเป็นพิเศษสั่งได้นะ" คนที่มาต้อนรับก็คือผู้จัดการของโรงแรมนี้โดยตรง

"ลาภปากจังเลย..อิจฉาชบาแก้วเนาะได้แฟนใหม่เป็นถึงเจ้าของโรงแรมระดับ 5 ดาว" ตอนนี้ทุกคนเริ่มจะเชื่อแล้ว

"หาแบบนี้สักคนดีไหมเรา"

"จะหาที่ไหนล่ะ"

"ชบาแก้วมันยังหาได้เลยทั้ง ๆ ที่ เคยเป็นของ.....มาก่อน" พวกเพื่อน ๆ ต่างก็มองไปดูวัลลภที่นั่งหน้าบอกบุญไม่รับอยู่อีกมุมหนึ่งของห้อง

"นายเป็นอะไรวัลลภ"

"เปล่า"

"นายอย่าบอกนะว่ายังมีความรู้สึกดี ๆ กับมันอยู่"

"นิสาอย่ามาหาเรื่องเราดีกว่า" พอวัลลภพูดมาถึงตรงนี้ ก็ได้มีผู้หญิงที่หน้าตาคุ้นมากเดินเข้ามาในห้องจัดเลี้ยง และทุกคนที่นั่งอยู่ต่างก็มองไปที่ประตูนั้น

"ใช่ชบาแก้วไหมวะ"

"กูว่าใช่ว่ะ..พอแต่งตัวแบบนี้แล้วสวยมากเลย" ผู้ชายที่เรียนอยู่ในห้องเดียวกันต่างก็กระซิบพูด

เพราะชุดที่ช่อชบาสวมใส่ในคืนนี้..มันเป็นชุดแบรนด์ดังที่ไม่มีจำหน่ายในประเทศไทย

"เอ๊ะนั่น..ของก๊อปหรือเปล่า" จากที่นิสากำลังหาเรื่องสามีอยู่ ก็หันไปพูดกับมยุรีเพื่อนรัก เพราะชุดนี้เธอหมายตา อยากจะเป็นเจ้าของมาก

"มันคือชุดที่แกอยากจะได้ไม่ใช่เหรอ"

"คอยดูนะฉันจะแจ้งลิขสิทธิ์ ให้จับมันติดคุกหัวโตไปเลย" ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็จะเอาด้วยกล ยังไงหนังหน้าอย่างมันก็ไม่มีปัญญาซื้อของจริงมาใส่อยู่แล้ว

"ไม่เอาน่านิสา..พอได้แล้ว"

"อะไรของนายวัลลภ!!" นิสาปลายสายตามาตวาดสามี ตอนนี้ไม่มีเวลาทะเลาะกับเขาหรอก เพราะคิดแต่อยากจะเล่นงานช่อชบาให้ได้

"อาจารย์คะเชิญทางนี้ค่ะ" พอเห็นว่าช่อชบาเดินเข้ามากับอาจารย์ นิสาก็ลุกขึ้นเชิญให้อาจารย์มาร่วมโต๊ะด้วย

"เราไปนั่งกับกลุ่มพวกนั้นกันดีไหมจ๊ะชบา"

"ไม่ดีกว่าค่ะอาจารย์" ช่อชบามองไปดูอีกโต๊ะเห็นดารินนั่งอยู่ ก็เลยขอตัวไปหาเพื่อน

"แกมานานหรือยัง"

"มายังไม่นาน งานคืนนี้จัดหรูกว่างานแต่ง ของพวกมันซะอีก แล้วแกจะเอาปัญญาที่ไหนมาจ่าย" เพราะดารินนั่งสังเกตการณ์มานานแล้ว

"ฉันยังไม่รู้ อย่างมากก็ขอล้างจานในโรงแรมนี้" ช่อชบาพูดติดตลก ล้างจานชาติไหนจะจ่ายค่าโรงแรมได้หมด ที่แน่ ๆ เขาคงไม่ให้เธอล้าง

"แกไปเอาชุดนี้จากไหนมาใส่" ดารินดูออก ว่ามันคือชุดแบรนด์เนม..ส่วนมากลูกคุณหนูหมายตาชุดนี้ไว้

"อาจารย์เอามาให้ยืม"

"อาจารย์เนี่ยนะ?" เงินเดือนอาจารย์คงไม่มีปัญญาซื้อชุดนี้แน่

"แกเห็นเขาไหม" ช่อชบาไม่ได้สนใจเรื่องชุดนี้เหมือนคนอื่นเลย ตอนนี้เธอสนใจแค่ว่าเขาจะมาไหม แต่คงไม่..ใครจะบ้ามาล่ะ