พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 139

เมื่อเห็นย่ากับหลานไม่ค่อยให้ความสนใจในเรื่องความเหมาะสมนี้ สีหน้าของลู่หยินหยินก็เคร่งขรึมขึ้นทันที “หานถิง คุณเป็นลูกชายคนโตของตระกูลลู่ ตอนนี้คุณแต่งงานกับภรรยาที่เรียนจบแค่มัธยมปลายและกลับมาจากชนบท คุณไม่สามารถพาเธอออกไปไหนมาไหนได้แบบนั้น ถ้าพ่อของคุณรู้ต้องโกรธมากแน่นอน และพ่อของเธอก็หาคู่ครองที่เหมาะสมให้คุณได้แต่งงานแล้ว ฝ่ายนั้นก็เป็นลูกสาวของตระกูลที่ร่ำรวยที่สุด...”

ลู่หานถิงไม่รอให้ลู่หยินหยินพูดจบ เขาก็ลุกขึ้นแล้วพูดขัดจังหวะลู่หยินหยินด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยว่า “พ่อของผมไม่เคยสนใจผมอยู่แล้ว เพราะฉะนั้นเรื่องการแต่งงานของผมก็ไม่จำเป็นต้องมาสนใจเช่นกัน ผมตัดสินใจเองได้ครับ”

ลู่หยินหยินนิ่งเงียบและไม่พูดอะไรอีก “...”

“คุณป้าครับ จื่อเซียน ผมไปก่อนนะครับ” ลู่หานถิงหยิบกุญแจรถแล้วออกไปจากคฤหาสน์ทันที

ลู่หยินหยินมองไปที่คุณท่านลู่อย่างรวดเร็วและพูดว่า “แม่คะ เรื่องนี้แม่ไม่จัดการสักหน่อยเหรอคะ ตระกูลลู่เป็นถึงตระกูลธุรกิจที่ร่ำรวยในนครเอมพิเรียล ทำไมหานถิงถึงแต่งงานกับภรรยาที่ไม่มีการศึกษาและไร้ยางอายแบบนั้นคะ?”

คุณท่านลู่ยิ้มเจื่อนและพูดว่า “การแต่งงานครั้งนี้เป็นการอนุมัติของฉัน ถ้าหลานชายของฉันทำอะไรให้ไม่พอใจ ก็มาหาฉันโดยตรงได้เลย”

ลู่หยินหยินนิ่งเงียบอีกครั้ง “...”

...

ลู่หานถิงออกไปแล้ว ลู่จื่นเซียนก็ไม่ได้อยู่ทานอาหารเย็นที่นี่ ลู่หยินหยินก็ออกไปส่งลู่จื่อเซียน และพูดกระซิบว่า “จื่อเซียน พี่ชายของเธอกับย่าของเธอไม่รู้ว่าพวกเขากำลังทำอะไร เขาไปแต่งงานกับผู้หญิงจากชนบทได้ยังไง ป้าคิดว่าพี่ชายเธอและย่าเธอต่างก็เป็นคนลึกลับราวกับว่าพวกเขากำลังซ่อนสิ่งที่หวงแหนอยู่และไม่ต้องการให้คนอื่นรู้ ช่างตลกจริง ๆ”

ลู่หยินหยินเป็นคณบดีของมหาวิทยาลัยที่กรุงปารีส และเธอก็ยังเป็นลูกสาวของตระกูลลู่ เธอเป็นถึงหญิงสาวผู้ร่ำรวยและมีอำนาจ หรืออาจกล่าวได้อีกอย่างว่าเธอเป็นอัจฉริยะทางการแพทย์ แม้ว่าหญิงสาวจากชนบทจะต้องการพบเธอนั้นก็จำเป็นต้องนัดหมายก่อน

ลู่จื่อเซียนหลับตาอันคมคายของเขาลงและไม่ได้พูดอะไรอีก

ลู่หยินหยินไม่ต้องการพุ่งความสนใจของเธอไปที่ลู่หานถิง ร่างกายของเขาเป็นเหมือนระเบิดเวลา ดังนั้น ไม่ว่าเขาจะแต่งงานกับผู้หญิงคนไหน เธอก็จะปล่อยเขาไป

ลู่หยินหยินจับมือลู่จื่อเซียน แล้วพูดว่า “จื่อเซียน การแต่งงานกับผู้ที่ฐานะร่ำรวยเพื่อหวังผลประโยชน์จะไม่มีวันถูกนำมาใช้กับเธอ เธอสามารถแต่งงานกับผู้หญิงที่เธอชอบได้ แค่เธอยังบริสุทธิ์และมีพรสวรรค์ ธิดาแห่งสวรรค์ที่ภาคภูมิใจเหมาะสมกับเธอก็เพียงพอแล้ว

เมื่อพูดไปพูดมาลู่หยินหยินก็นึกถึงเรื่องบางอย่างได้ เธอถอนหายใจออกมา แล้วพูดต่อว่า “จื่อเซียน คู่หมั้นของเธอคนนั้นไม่รู้ว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน เธอเป็นลูกสาวของหลินสุ่ยเหยา ซึ่งเป็นผู้หญิงที่อยู่ในตำนาน น่าจะไม่มีใครรู้ว่าหลินสุ่ยเหยาจริง ๆ แล้วเป็นผู้ก่อตั้งมหาวิทยาลัยที่กรุงปารีส แต่เมื่อเธอก่อตั้งได้สำเร็จเธอก็โยนมาให้ฉันและเธอก็หายตัวไปพร้อมกับลูกสาวของเธอ ลูกสาวของหลินสุ่ยเหยาโตขึ้นแล้วก็ไม่รู้ว่าหน้าตาเป็นอย่างไร ไม่รู้ว่าเธอเป็นแพทย์สาวอัจฉริยะด้วยหรือเปล่า? อันที่จริงแล้ว เธอกับลูกสาวของหลินสุ่ยเหยาเป็นคู่ที่สวรรค์ประทานให้มาคู่กัน”

ลู่จื่อเซียน ไม่สนใจประเด็นเหล่านี้มากนัก เขาค่อย ๆ ดึงแขนตัวเองออกมาและพูดว่า “คุณป้าครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ”

ลู่หยินหยินมองตามเงาร่างสูงที่ดูดีและเต็มไปด้วยความเย็นชาของลู่จื่อเซียน และรีบพูดเตือนเขาว่า “จื่อเซียน อย่าลืมงานเลี้ยงอาหารเย็นในอีกสองวันนี้นะ อย่าลืมนัดดูตัวกับสาวอัจฉริยะที่ป้าชอบด้วยนะ !”

เมื่อสิ้นเสียงของเธอ ลู่จื่อเซียนก็หายลับไปจากสายตา

ลู่หยินหยินอารมณ์ดีขึ้นเล็กน้อย เธอชอบเซี่ยซีหว่านมากจริง ๆ จากก้นบึ้งของหัวใจ เธอถือว่าเซี่ยซีหว่านเป็นหลานสะใภ้รอง เธอมั่นใจเลยว่าจื่อเซียนที่มีท่าทางเย็นชาแบบนี้จะต้องตกหลุมรักเซี่ยซีหว่านตั้งแต่แรกพบในงานเลี้ยงอาหารเย็นอย่างแน่นอน

...

ขณะที่ลู่หานถิงกำลังขับรถหรูโรลส์-รอยซ์ แฟนธอมของเขาอยู่บนท้องถนน เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เป็นสายโทรเข้ามาจากคุณท่านลู่ของเขา

ลู่หานถิงกดรับสายในทันที “สวัสดีครับคุณย่า”