พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 157

ตั้งแต่รู้ว่าเซี่ยซีหว่านกลายเป็นคุณนายลู่ เซี่ยเจิ้งกั๋วและหลี่ยู่หลานก็เป็นทุกข์อยู่พักหนึ่ง ตอนนี้เซี่ยเหยียนเหยียนสามารถปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำจนกลายเป็นข่าวใหญ่ ทำให้ทั้งสองคนรู้สึกราวกับฟื้นคืนชีพขึ้นมาอีกครั้ง พวกเขาสามารถออกมาข้างนอกได้อย่างภาคภูมิใจ

ซวงซวงไม่ชอบสองคนนี้มาก ๆ ดังนั้นเธอจึงพูดอย่างไม่เกรงใจในทันทีว่า “ลุงเซี่ยคะ ป้าเซี่ยคะ ฉันคิดว่าพวกคุณเป็นพวกหน้าไหว้หลังหลอกจริง ๆ นะคะ วันนี้เป็นวันมอบรางวัลของเซี่ยเหยียนเหยียน พวกคุณควรไปหาเซี่ยเหยียนเหยียนจะดีกว่านะคะ พวกคุณจะพาหว่านหว่านไปสัมภาษณ์กับสถานีโทรทัศน์เพื่ออะไรกันคะ พวกคุณอยากใช้โอกาสนี้ทำให้หว่านหว่านอับอายขายหน้าอย่างนั้นเหรอคะ ฉันคิดว่าพวกคุณทำเกินไปแล้วจริง ๆ นะคะ!”

หลี่ยู่หลานพ่นลมหายใจออกมาอย่างเย่อหยิ่ง และพูดว่า “สาวน้อย ทำไมเธอถึงพูดแบบนั้นล่ะการสัมภาษณ์กับสถานีโทรทัศน์ในวันนี้ออกอากาศสดทั่วทั้งเครือข่าย เราแค่อยากจะเชิญให้หว่านหว่านออกไปปรากฏตัวก็แค่นั้นเอง ถึงอย่างไรหว่านหว่านก็เพิ่งกลับมาจากชนบท เธอคงยังไม่เคยได้รับเกียรติและโอกาสในการให้สัมภาษณ์กับทางสถานีโทรทัศน์เช่นนี้ ดังนั้นพวกเธออย่ามัวแต่อายเลยนะ”

ซวงซวงมองหลี่ยู่หลานอย่างเย็นชา จากนั้นจึงดึงแขนเสื้อของเซี่ยซีหว่าน และพูดว่า “หว่านหว่าน อย่าไปฟังคำพูดไร้สาระของป้าเซี่ยเลย ไม่ต้องไปหรอก!”

สีหน้าของหลี่ยู่หลานเปลี่ยนไปหลังจากโดนกล่าวหาว่าพูดจาไร้สาระ เธอจึงสบถว่า “แก!”

เซี่ยซีหว่านมองไปที่ซวงซวงด้วยแววตาปลอบโยน จากนั้นดวงตาอันสดใสของเธอก็มองไปที่ใบหน้าของหลี่ยู่หลาน เธอเม้มริมฝีปาก และพูดว่า “พวกคุณเชิญฉันไปที่นั่นจริง ๆ เหรอคะ?”

“แน่นอนสิหว่านหว่าน หรือว่าเธอไม่กล้าไปเหรอ?” หลี่ยู่หลานพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้เซี่ยซีหว่านไปกับเธอ นี่เป็นสิ่งที่เซี่ยเหยียนเหยียนต้องการ ดังนั้นเธอจึงไม่ลังเลเลยที่จะใช้เทคนิคต่าง ๆ เพื่อให้เซี่ยซีหว่านคล้อยตาม

วันนี้เซี่ยเจิ้งกั๋วอารมณ์ดี เซี่ยเหยียนเหยียนลูกสาวที่รักและภาคภูมิใจที่สุดของเขาไม่เคยทำให้เขาผิดหวังจริง ๆ เธอพลิกแพลงสถานการณ์ได้อย่างรวดเร็ว

การปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำเป็นวิธีการฝังเข็มแบบโบราณ เซี่ยเจิ้งกั๋วศึกษาตำราทางการแพทย์มาตลอดชีวิต จนถึงตอนนี้เขาก็ยังควบคุมเข็มทองคำไม่ได้ ส่วนการปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำในตำนานยิ่งไม่ต้องพูดถึง ทักษะทางการแพทย์ของเซี่ยเหยียนเหยียนสูงมาก เธอมีความสามารถจริง ๆ เธอไม่มีความจำเป็นที่จะต้องกังวลเกี่ยวกับอนาคตอีกต่อไป

เซี่ยเจิ้งกั๋วพูดทิ้งท้ายว่า “หว่านหว่าน ลูกสามารถไปสัมภาษณ์พร้อมกับเราได้เลยในตอนนี้”

“ตกลงค่ะ” เซี่ยซีหว่านตอบตกลง เธอพูดเสริมว่า “หนูจะไปกับพวกคุณค่ะ แต่พวกคุณห้ามมาเสียใจทีหลังก็แล้วกันนะคะ”

เมื่อเห็นท่าทางเช่นนั้นของเซี่ยซีหว่าน หลี่ยู่หลานก็ยิ้มเยาะเย้ยอย่างดูถูก แค่คนไร้ความสามารถที่มาจากบ้านนอกคนหนึ่งเท่านั้น ไม่รู้ว่าเธอใช้วิธีไหนยั่วยวนให้ลู่หานถิงหลงเสน่ห์ เธอถึงกล้าชูคอได้ถึงเพียงนี้?

ลูกสาวของเธอคือ เซี่ยเหยียนเหยียน และเธอไม่เชื่อว่าตอนสัมภาษณ์กับทางสถานีโทรทัศน์เซี่ยซีหว่านคนนี้จะสามารถเล่นตุกติกได้!

“หว่านหว่าน ฉันกลัวว่าพวกเขาจะรังแกเธอ ฉันจะไปกับเธอด้วย” ซวงซวงที่ไม่สามารถเกลี้ยกล่อมเซี่ยซีหว่านไม่ให้ไปได้ เธอจึงขอไปกับเซี่ยซีหว่านด้วย

เซี่ยซีหว่านพยักหน้า และพูดว่า “ได้สิ ไปกันเถอะ เชิญเธอรับชมการแสดงฟรี ๆ เลย ”

...

เซี่ยซีหว่านและซวงซวงมาถึงพิธีมอบรางวัล พิธีมอบรางวัลถูกจัดขึ้นก่อน หลังจากนั้นถึงจะเป็นการสัมภาษณ์ของทางสถานีโทรทัศน์ พวกเขาจัดงานขึ้นอย่างใหญ่โตอลังการ ทุกสถานีโทรทัศน์ต่างก็ถ่ายทอดสดพร้อมกันทางอินเทอร์เน็ต

เซี่ยซีหว่านเห็นเซี่ยเหยียนเหยียนที่อยู่ท่ามกลางฝูงชนอย่างรวดเร็ว วันนี้เซี่ยเหยียนเหยียนเป็นตัวเอก เธอแต่งหน้าสีนู้ดดูเป็นธรรมชาติและสวมชุดกระโปรงสีชมพูซึ่งทำให้เธอดูสง่างามและอ่อนโยนเป็นอย่างมาก

เธอยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชน พวกเขาอดทนรอที่จะสัมภาษณ์เธอแทบไม่ไหวแล้ว รอบ ๆ ตัวเธอมีทั้งคนที่อิจฉาริษยาและยกย่องสรรเสริญเธอ

ขณะเดียวกันเซี่ยเหยียนเหยียนก็เห็นเซี่ยซีหว่าน เธอจึงสะบัดกระโปรงและเดินเข้ามาในทันทีท่าทางของเธอเหมือนกับนกยูงตัวเล็กที่หยิ่งผยอง เธอพูดอย่างตื่นเต้นและโอ้อวดว่า “หว่านหว่าน เธอมาแล้วเหรอ? เมื่อครู่นี้ฉันบอกให้แม่และพ่อไปเรียกเธอมาทีนี่ ฉันยังคิดว่าเธอจะไม่มาสัมภาษณ์กับทางสถานีโทรทัศน์แล้วซะอีก”

เซี่ยซีหว่านเม้มริมฝีปากสีแดงของเธอ และพูดว่า “เซี่ยเหยียนเหยียน เธอตั้งใจเชิญฉันมาที่นี่ทั้งที ฉันจะไม่ทำให้เธอผิดหวังอย่างแน่นอน”

เซี่ยเหยียนเหยียนคิดเยาะเย้ยภายในใจว่า อีกเดี๋ยวเธอรออับอายขายหน้าระหว่างการสัมภาษณ์ได้เลย นี่คือการถ่ายทอดสด อีกทั้งมีคนดูบนอินเทอร์เน็ตหลายสิบล้านคน

เซี่ยเหยียนเหยียนเหลือบมองใบหน้าของเซี่ยซีหว่าน และถามอย่างเจตนาร้ายว่า “หว่านหว่าน เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม ฉันเห็นประธานลู่มาที่สถาบันวิจัยเมื่อคืนนี้ ดูเหมือนว่าพวกเธอจะทะเลาะกันนะ”

คุณชายลู่ทายถูก เซี่ยเซี่ยเหยียนเหยียนคนนี้รอเยาะเย้ยเธออยู่จริง ๆ

เซี่ยซีหว่านกระพริบตาเบา ๆ ร่างผอมเพรียวสั่นไหวเล็กน้อย แล้วพูดว่า “เซี่ยเหยียนเหยียน เมื่อคืนเธอส่งข้อความหาคุณชายลู่เหรอ คุณชายลู่เอาโทรศัพท์มือถือของเขาให้ฉันดู เธอทำให้ฉันรู้สึกแย่จริง ๆ คุณชายลู่หึงมาก หลังจากที่ฉันกลับไปเขาก็จัดชุดใหญ่ให้ฉันเลยทีเดียว!”

เซี่ยเหยียนเหยียนตัวแข็งทื่อ ขณะเดียวกันเธอก็สังเกตเห็นรอยจูบที่คอสีชมพูของเซี่ยซีหว่าน แม้ว่าวันนี้เซี่ยซีหว่านจะสวมเสื้อคอเต่าเพื่อปกปิดรอยจูบนั้น แต่สายตาที่เฉียบคมของเธอก็ยังเห็นมันอยู่ดี

ทันใดนั้นใบหน้าของเซี่ยเหยียนเหยียนก็เปลี่ยนเป็นสีเขียว เธอคิดว่าลู่หานถิงที่โดนสวมเขาจะกลับไปจัดการกับเซี่ยซีหว่านอย่างรุนแรง แต่เธอคิดไม่ถึงว่าลู่หานถิงจะไปจัดการกับเซี่ยซีหว่าน ถึงบนเตียง

นอกจากนี้ลู่หานถิงยังเปิดข้อความของเธอให้เซี่ยซีหว่านดูอีกด้วย!

ดวงตาของเซี่ยเหยียนเหยียนเผยความชั่วร้ายออกมา เซี่ยซีหว่านอย่าเพิ่งรีบมีความสุขเร็วจนเกินไป ฉันรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเธอและลู่จื่อเซียน รอดูก็แล้วกัน!

ขณะเดียวกันผู้อำนวยการโจวผิงก็ตะโกนจากทางด้านหน้าว่า “เซี่ยเหยียนเหยียน พิธีมอบรางวัลจะเริ่มขึ้นแล้ว มาที่เวทีเดี๋ยวนี้”

เซี่ยเหยียนเหยียนยิ้มรับด้วยรอยยิ้มที่งดงามอย่างรวดเร็ว แล้วพูดว่า “หว่านหว่าน ซวงซวง ฉันจะขึ้นเวทีแล้ว ขอโทษด้วยนะ ฉันไม่รู้ว่าพวกเธอจะมา ฉันเลยไม่ได้จองที่ไว้ให้พวกเธอ ฉันรู้สึกผิดมาก ๆ เลย พวกเธอยืนดูก็แล้วกันนะ”

หลังจากพูดจบเซี่ยเหยียนเหยียนก็เดินสะบัดกระโปรงขึ้นไปบนเวทีอย่างสง่างาม

พิธีมอบรางวัลเริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการ ด้านหน้าของเวทีเต็มไปด้วยนักข่าวจำนวนมาก ในตอนนี้มีคนเดินมาชนเซี่ยซีหว่าน เธอพูดว่า “โอ้ นี่มันคุณนายลู่ไม่ใช่เหรอ ขอโทษค่ะคุณนายลู่”

เมื่อพูดจบเธอก็หันกลับไป จากนั้นก็กระซิบกระซาบกับเพื่อนของเธอว่า “เธอรู้ไหมว่าเมื่อครู่ฉันเดินชนใคร ฉันเดินชนเซี่ยซีหว่าน”

“เธอกล้าดีอย่างไรถึงมาที่นี่ คนบ้านนอกคอกนาและไร้ความสามารถทางการแพทย์อย่างเธอ กล้าดีอย่างไรมาร่วมพิธีมอบรางวัลของหญิงสาวอัจฉริยะอย่างเซี่ยเหยียนเหยียน เธอไม่รู้สึกเขินอายบ้างหรืออย่างไร ฉันรู้สึกละอายใจแทนเธอจริง ๆ”

“คุณหนูก็เป็นคุณหนูอยู่วันยังค่ำ เซี่ยเหยียนเหยียนยอดเยี่ยมมาก เธอสามารถปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำ สร้างความสั่นสะเทือนให้กับวงการทางการแพทย์เป็นอย่างมาก เซี่ยซีหว่าน เป็นเพียงนกกระจอกเธอไม่มีวันเปลี่ยนเป็นหงส์ไปได้หรอก”

ผู้คนรอบ ๆ ข้างต่างก็ซุบซิบนินทาเซี่ยซีหว่าน บ้างก็ดูถูก ดูหมิ่น และเยาะเย้ยถากถาง บ้างก็เห็นอกเห็นใจ ไม่นานนัก เธอก็ถูกเบียดเข้าไปที่มุมด้านหลัง

ซวงซวงเกือบจะอกแตกตายเพราะความโกรธ เธอพูดว่า “ทำไมคนพวกนี้ถึงปากเสียได้ถึงขนาดนี้นะ ฉัน…”

เซี่ยซีหว่านไม่สนใจเรื่องพวกนี้เลยสักนิด เธอคว้ามือซวงซวง และพูดว่า “ซวงซวง อย่าไปสนใจพวกเขาเลย”

ซวงซวงมองไปที่เซี่ยเหยียนเหยียนที่อยู่บนเวที ตอนนี้เซี่ยเหยียนเหยียนนั่งอยู่ข้าง ๆ ผู้อำนวยการโจว เธอกำลังเพลิดเพลินไปกับการถ่ายรูปของบรรดาสื่อมวลชน แม้แต่เซี่ยเจิ้งกั๋วและหลี่ยู่หลานก็ได้ขึ้นไปนั่งบนเวทีด้วยเช่นเดียวกัน

“หว่านหว่าน ฉันโมโหมากจนอยากจะขึ้นไปฉีกคนเสแสร้งอย่างเซี่ยเหยียนเหยียนให้เป็นชิ้น ๆ !”

ดวงตาที่สดใสของเซี่ยซีหว่านเผยรอยยิ้มเล็ก ๆ ออกมา เธอพูดว่า “ซวงซวง เธอไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้นหรอก เพราะฉันจะทำมันเอง!”