เซี่ยซีหว่านไม่รู้ว่าเธอมาถึงที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้ตัวอีกทีเธอก็อยู่ในห้องพักของเขาแล้ว
ลู่หานถิงเบิกตากว้างเล็กน้อย จากนั้นดวงตาที่คมคายของเขาก็มองไปที่ทุกคนด้วยท่าทีที่ไม่พอใจ แล้วพูดว่า “จะมองอะไรกันนักหนา ตอนกลับบ้านอย่าลืมเอาน้ำพริกมาล้างตากันด้วย!”
ทุกคนไม่มีใครกล้าพูดอะไรอีก “...”
เกิดอะไรขึ้นเหรอ พวกเราไม่เห็นอะไรจริง ๆ นะ ทำไมถึงต้องมาทารุณคนโสดแบบพวกเราด้วยล่ะ?
ในขณะเดียวกันลู่หานถิงก็ลุกขึ้น และเดินไปที่ประตูห้องพักด้วยท่วงท่าสง่างาม ร่างสูงโปร่งคว้าร่างเพรียวบางของหญิงสาวไว้ในอ้อมแขนของเขาอย่างรวดเร็วพร้อมก้มลงมองเธอ จากนั้นก็ถามด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า “คุณมาที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่?”
เซี่ยซีหว่านเพิ่งอาบน้ำเสร็จ เธอเป่าผมสีดำขลับของเธอจนเริ่มแห้งแล้ว แต่มันยังไม่แห้งสนิท กลิ่นบนตัวของเธอหอมเย้ายวนเป็นพิเศษ เธอสวมใส่เสื้อเชิ้ตสีดำของเขา เสื้อตัวนั้นใหญ่มากจนยาวถึงหัวเข่าของเธอ แม้ว่ามันจะเหมือนกับเด็กที่ขโมยเสื้อผ้าของผู้ใหญ่ไปใส่ แต่เธอกลับใส่ออกมาดูดีมากเลยทีเดียว
เซี่ยซีหว่านเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยใบหน้าที่งดงามของเธอ เธอกระพริบตาอย่างเขินอาย และพูดอธิบายด้วยเสียงแผ่วเบาว่า “ตอนที่ฉันมา คุณกำลังประชุมอยู่ พนักงานที่แผนกต้อนรับของคุณเลยพาฉันเข้ามาที่นี่ ฉันมารบกวนการทำงานของคุณหรือเปล่าคะ เมื่อครู่นี้ฉันได้ยินเสียงของคุณ ฉันจึงเปิดประตูออกมา ไม่คิดว่าดึกขนาดนี้แล้วพวกคุณยังประชุมกันอยู่อีก...”
เซี่ยซีหว่านตกใจมาก เพราะจู่ ๆ ลู่หานถิงก็ใช้มือใหญ่จับลูกบิดประตู จากนั้นก็ก้มศีรษะลง และจูบริมฝีปากที่แดงก่ำของเธออย่างรวดเร็ว
ลู่หานถิงจูบเธอเพียงครู่เดียวเท่านั้น จากนั้นทั้งสองก็ผละออกจากกันอย่างรวดเร็ว ลู่หานถิงจ้องไปที่ดวงตาสดใสของเธอ เขาหัวเราะ และพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำว่า “ไม่ได้รบกวนอะไรเลย ผมคิดถึงคุณอยู่ตลอดเวลา”
เสียงทุ้มต่ำของชายผู้นั้นช่างน่าดึงดูดและมีเสน่ห์จนเกือบจะทำให้คนฟังละลายได้ เซี่ยซีหว่านมองดูใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาใกล้ ๆ นักธุรกิจที่เพิ่งลงจากโต๊ะประชุม ทำให้เธอหน้าแดงก่ำถึงเพียงนี้เชียวเหรอ
เซี่ยซีหว่านรีบเอามือเล็ก ๆ ของเธอปิดปากที่โดนจูบเมื่อครู่อย่างรวดเร็ว จากนั้นก็วิ่งเข้าไปข้างในห้องพักด้วยใบหน้าเรียวเล็กที่แดงก่ำของเธอ
ลู่หานถิงมองดูเงาร่างสวยของเธอที่วิ่งเข้าไปด้านใน ดวงตาคมคายของเขาเต็มไปด้วยความสุขตามสไตล์ผู้ชายที่เป็นผู้ใหญ่แล้ว
ผู้คนที่โต๊ะประชุมถูกทิ้งให้เฝ้าดูเหตุการณ์ทั้งหมด แย่แล้ว แย่แล้ว เมื่อครู่นี้พวกเขาเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดแล้ว ในห้องพักท่านประธานคือภรรยาของเขา และดูเหมือนว่าท่านประธานจะจูบภรรยาของเขา จากนั้นภรรยาของเขาก็วิ่งหนีไป พวกเขาทั้งหมดเห็นมันจากระยะไกล กลิ่นความรักที่หอมหวานอบอวลไปทั่วในอากาศ พวกเขากำลังแสดงความรักต่อหน้าสาสาธารณะชน
พวกเขาไม่ได้ตั้งใจจะแอบดู ต้องโทษท่านประธานที่ทำอะไรไม่ดูเวล่ำเวลา เขาจูบกับภรรยาต่อหน้าพวกเขาได้อย่างไรกัน!
เหยียนอี้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เพราะเธอรับรู้ได้ว่าท่านประธานของพวกเขาอารมณ์ดีขึ้นแล้ว ภรรยาของเขาก็มาที่นี่แล้ว และท่านประธานของพวกเขาก็เปลี่ยนจากสัตว์ประหลาดตัวใหญ่ที่กินคนเป็นหมาป่าตัวน้อยที่เชื่อฟังในทันที
“ท่านประธานคะ การประชุมทางการเงินในครั้งนี้…คุณต้องการที่จะดำเนินการต่อไปไหมคะ” เหยียนอี้กระแอมไอ และเอ่ยถามเขาอย่างสุภาพ
ลู่หานถิงหันกลับมา เขาล้วงมือข้างหนึ่งเข้าไปในกระเป๋ากางเกง และพูดว่า “เลิกการประชุม ทุกคนกลับบ้านได้”
ทุกคนรีบเก็บเอกสาร และหายตัวไปจากห้องทำงานแห่งนี้อย่างรวดเร็ว เมื่อพวกเขาออกมาถึงด้านนอกห้อง พวกเขาก็กล้าที่จะถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ความรู้สึกที่มีชีวิตรอดออกมาได้นี่มันดีจริง ๆ
“มีข่าวลือว่าท่านประธานหลงใหลในตัวภรรยาของเขามาก ถ้าฉันไม่ได้เห็นด้วยตาของตัวเองเมื่อครู่นี้ ฉันก็คงไม่เชื่อว่าภรรยาของเขาสามารถปราบท่านประธานของพวกเราได้อย่างอยู่หมัด”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่ายรักคุณสามี
กลับมาลงเรื่องนี้ต่อหน่อยค่ะ😁😁😁...
รอตอนต่อไปนานมากแล้ว ครับ...
นิยายแปลที่ติดตามก็ไม่มีการอัปเดทนิยายไทยก็เดิมฯเรื่องใหม่ก็เค้าโคลงจากเรื่องเดิมแม้จะเปลี่ยนชื่อแต่คนอ่านก็จำได้ค่ะ บางเรื่องที่ติดตามไปติดเหรียญที่เเอปอื่น ยังไงต่อไปดี...
ไม่มีอัพเดตต่อ...หรือเลิกแปลเรื่องนี้ไปแล้ว...
เรื่องนี้รออัปเดทนานมากค่ะนิ่งเลยค่ะ...