รถตู้สุดหรูคันนี้จอดอยู่ริมถนนอย่างเงียบ ๆ แบบนั้น หน้าต่างรถไม่ได้เลื่อนลงมาแต่อย่างใด รถตู้ทั่วทังคันติดฟิล์มรถสีดำระดับพรีเมียมจนทำให้มองไม่เห็นข้างในรถเลยแม้แต่น้อย
อย่างไรก็ตามราวกับว่ามีดวงตาลึกลับคู่หนึ่งกำลังมองผ่านหน้าต่างกระจกรถออกมาจากภายในรถอย่างเงียบ ๆ อย่างทรงพลังจนทำให้ผู้คนรู้สึกอึดอัดจนอยากจะก้มลงศิโรราบในทันที
ผู้คนที่เดินผ่านไปมาบนถนนต่างให้ความสนใจรถตู้สุดหรูระดับพรีเมียมคันนี้เป็นอย่างมากต่างพากันจ้องมองมายังรถตู้คันนี้กันแทบทุกคน
ลู่หานถิงมองรถสุดหรูคันนั้นครู่หนึ่ง เขารู้ได้ในทันทีว่าใครที่กำลังนั่งอยู่ในรถตู้สุดหรูคันนั้น และเขารู้ว่าใครมาถึงแล้ว รถตู้สุดหรูคันนั้นน่าจะตามเขามาตั้งนานแล้ว
ดวงตาเฉี่ยวอันคมเข้มของลู่หานถิงดูเหมือนจะเห็นคนข้างในราวกับสามารถมองทะลุผ่านฟิล์มรถยนต์ราคาแพงได้ และคนข้างในก็มองมาที่เขาด้วยเช่นกัน ดวงตาทั้งสี่ตาต่างก็จ้องมองกันและกัน
หลังจากนั้นไม่นาน ลู่หานถิงก็ละสายตาเย็นชาของเขาออกมาจากรถตู้สุดหรูคนนั้น และเดินตามข้างหลังเซี่ยซีหว่านต่อไป
...
ภายในรถตู้สุดหรู คนขับรถส่วนตัวมองผ่านกระจกมองหลังแล้วเอ่ยถามอย่างสุภาพว่า “ท่านครับ เราจะตามคุณชายใหญ่ไปไหมครับ ?”
ชายที่นั่งอยู่เบาะหลังที่ซ่อนอยู่ในแสงมืดสลัวนั้นตอบกลับอย่างเย็นชาว่า “ไม่ต้องแล้ว ไปหาหญิงชราที่สวนโหย่วหลาน”
“ครับ คุณท่าน”
...
เซี่ยซีหว่านเดินเล่นไปสักพัก เธอเดินผ่านสถานที่ที่เธอคุ้นเคย และในไม่ช้าฝีเท้าของเธอก็ค่อย ๆ หยุดลงอย่างช้า ๆ และไม่เดินต่อ
อันที่จริงแล้วเธอไม่รู้ว่าจะไปไหน แต่เมื่อเธอยืนอยู่ที่นี่ เธอก็รู้ว่าตัวเองต้องการจะไปที่ไหน ที่นี่คือทางที่จะไปสวนโหย่วหลาน
เธออยากไปที่สวนโหย่วหลาน
ถ้าจะพูดว่าชีวิตคนเราในอีกยี่สิบปีข้างหน้า เธอคงใช้เวลาทั้งวันหวนคิดเรื่องอดีตครึ่งแรกของเธอ แล้วอีกครึ่งหลังเธอยังคงอาลัยอาวรณ์กับเมืองไห่เฉิง เธอไม่อยากจากสวนโหย่วหลานแห่งนี้ไป
เธอเดินมาถึงที่แห่งนี้อีกครั้งโดยไม่รู้ตัว
เซี่ยซีหว่านหยุดเดินและไม่ได้เดินไปต่อ เธอคิดว่าอันที่จริงแล้วเธอคิดถึงคุณท่านลู่ คุณท่านลู่รักเธออย่างสุดซึ้งจากใจจริง เราไม่ได้เจอกันนานมาก ก่อนที่เธอจะจากเมืองไห่เฉิงไปเธอต้องการมาเยี่ยมคุณท่านลู่
แต่เธอไม่กล้าเข้าไป อย่างแรกเป็นเพราะว่าตอนนี้ดวงตาของเธอมองไม่เห็น และอย่างที่สองเป็นเพราะว่าเธอกลัว...จะเจอกับลู่หานถิง
นับตั้งแต่การหย่าร้าง เขาก็หายจากสายตาของเธอ หายไปอย่างไร้ร่องรอย
เซี่ยซีหว่านพบม้านั่งยาว ๆ และนั่งลง มือเรียวเล็กทั้งสองข้างของเธอค้ำยันเก้าอี้เอาไว้ จากนั้นเท้าเล็ก ๆ สองข้างของเธอก็เริ่มห่างจากพื้นล่องลอยไปในอากาศ เธอแกว่งม้านั่งไปมาอย่างเหม่อลอย
ลู่หานถิงยืนมองเธออยู่ไม่ไกล อันที่จริงเขารู้เร็วกว่าที่เธอรู้ เธอมองไม่เห็น บางทีเธออาจไม่รู้ว่าเธอกำลังเดินมาทางสวนโหย่วหลาน
ตอนนี้อารมณ์ของหญิงสาวค่อนข้างหดหู่ ในตอนเช้าเธอยังอารมณ์ดี แต่จู่ ๆ ก็กลายเป็นเศร้าซึม เธอแกว่งขาช้า ๆ ไปมาอย่างเหม่อลอย
แผลในใจของลู่หานถิงดูเหมือนจะถูกดึงจนฉีกขาดอีกครั้ง เขารู้สึกเจ็บปวดจนต้องอ้าปากเพื่อหอบหายใจ มือใหญ่ที่อยู่ข้างลำตัวของเขากำแน่นและคลายออก และกำแน่นอีกครั้ง หัวใจของเขาต่อสู้ดิ้นรนซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เขาก้าวไปข้างหน้าไม่ได้ เพราะเขาเคยบอกไปแล้วว่าเขาจะปล่อยเธอไป
เซี่ยซีหว่านไม่ได้ไปที่อื่นต่อ เธอนั่งบนม้านั่งยาวตัวนั้นตลอดทั้งบ่ายจวนจะพลบค่ำแล้ว เด็ก ๆ จำนวนมากต่างมาวิ่งเล่นที่นี่ด้วยรอยยิ้มอย่างมีความสุขและจุดดอกไม้ไฟเล่นกัน
ซีซี
แม้ว่าเซี่ยซีหว่านจะมองไม่เห็น แต่เธอก็ได้ยินเสียงของดอกไม้ไฟระเบิด
เธอเริ่มรู้สึกหดหู่ขึ้นมาอีกครั้งจึงลุกขึ้นยืน และเดินเข้ามาที่กลุ่มเด็ก ๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่ายรักคุณสามี
กลับมาลงเรื่องนี้ต่อหน่อยค่ะ😁😁😁...
รอตอนต่อไปนานมากแล้ว ครับ...
นิยายแปลที่ติดตามก็ไม่มีการอัปเดทนิยายไทยก็เดิมฯเรื่องใหม่ก็เค้าโคลงจากเรื่องเดิมแม้จะเปลี่ยนชื่อแต่คนอ่านก็จำได้ค่ะ บางเรื่องที่ติดตามไปติดเหรียญที่เเอปอื่น ยังไงต่อไปดี...
ไม่มีอัพเดตต่อ...หรือเลิกแปลเรื่องนี้ไปแล้ว...
เรื่องนี้รออัปเดทนานมากค่ะนิ่งเลยค่ะ...