พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 247

เซี่ยซีหว่านจั๊กจี้เขาด้วยมือเรียวเล็กทั้งสองข้างของเธอ ใบหน้าขาวผ่องอันสดใสซุกเข้าไปตรงซอกคอของเขา

ลู่หานถิงจับเอวบางของเธอไว้ด้วยมือใหญ่ของเขาและจับเธอให้นั่งตัวตรง บังคับให้เธอมองมาที่เขา ดวงตาอันเฉี่ยวคมของเขายากที่จะรับรู้ได้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ เมื่อเวลาผ่านไปครู่หนึ่งเขาก็พูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้งว่า “หว่านหว่าน พอได้แล้วครับ อาการป่วยของผมไม่ค่อยดีนัก ต่อให้ผมไม่พูดคุณก็รู้ดี ผมไม่กล้าที่จะแตะต้องคุณ ดังนั้นคุณไม่ต้องทำดีกับผมมากนักเลยครับ พวกเราไม่มีอนาคตร่วมกันหรอกครับ”

ดวงตาอันสดใสของเซี่ยซีหว่านจับจ้องไปที่ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาและพูดว่า “ฉันรู้ค่ะ คุณชายลู่ ฉันจะช่วยคุณเองค่ะ”

“คุณช่วยผมไม่ได้หรอกครับ”

เซี่ยซีหว่านส่ายหัวพลางเม้มริมฝีปากสีแดงของเธอและพูดกับเขาด้วยรอยยิ้มจาง ๆ ว่า “ฉันช่วยคุณได้ค่ะ แต่คุณต้องรอเวลาอีกสองสามวันเท่านั้นค่ะ ตอนนี้คุณต้องอดทนอยู่กับฉันไปก่อนนะคะ เพราะฉันอยากอยู่กับคุณค่ะ”

นี่คือความเห็นแก่ตัวที่มากที่สุดของเธอ เธอรู้ดีว่าตอนนี้เขาไม่ค่อยสบาย และเธอก็ไม่สามารถช่วยเหลือเขาได้ในทันทีเพราะว่าเธออยากอยู่กับเขา

“หว่านหว่านครับ...”

เซี่ยซีหว่านรีบพูดขัดจังหวะเขาอย่างรวดเร็วว่า “คุณชายลู่คะ ทำไมตอนนี้คุณถึงไม่สนใจฉันเลยคะ คุณไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ความรักระหว่างเราที่จางหายไปมันเป็นเพราะว่าฉันไม่มีเสน่ห์อีกต่อไปแล้วใช่ไหมคะ”

ลู่หานถิงรีบลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็ว เขาเอนหลังพิงกับหัวเตียง จากนั้นก็โอบกอดเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาพลางจูบแก้มเธอเบา ๆ และพูดว่า “คุณนายลู่ครับ ผมหลงคุณจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว คุณไม่รู้บ้างเหรอครับ?”

...

ลู่หานถิงคิดไว้ว่าคืนนี้เขาน่าจะนอนไม่หลับ แต่เขากับเซี่ยซีหว่านต่างคุยเล่นกันเป็นเวลานาน ขณะที่เขากำลังกอดเธอเอาไว้ในอ้อมแขน เขาก็ผล็อยหลับไปโดยไม่รู้ตัว

ลู่หานถิงฝันอีกแล้ว

ความรู้สึกนี้มันช่างรุนแรงและมากจนเกินไป ลู่หานถิงลืมตาขึ้นมาในทันที เขาหลับมาห้าถึงหกชั่วโมงแล้วจึงรู้สึกกระปรี้กระเปร่ามาก ตอนนี้เช้าแล้ว แสงสีทองส่องผ่านผ้าม่านหลายชั้นเข้ามา ทำให้บรรยากาศภายในห้องเต็มไปด้วยความอบอุ่น

หญิงสาวที่กำลังนอนทับอยู่บนร่างกายของเขากำลังสบตากับเขาด้วยสายตาเย้ายวน ดูเหมือนว่านี่ไม่ใช่ความฝัน เซี่ยซีหว่านตื่นแล้ว

ผมยาวสีดำขลับแผ่กระจัดกระจายราวกับผ้าไหมอยู่บนไหล่ด้านหนึ่งของเธอ ส่วนอีกด้านหนึ่งเผยให้เห็นใบหูสีขาวเล็ก ๆ เธอสวมชุดนอนสายเดี่ยวตัวยาวซึ่งดูเหมือนสีชมพูนู้ดซึ่งช่วยทำให้ผิวของเธอนวลผ่องเป็นอย่างมาก

ลู่หานถิงพยายามดึงสติของเขากลับมาอย่างรวดเร็ว

“หว่านหว่าน”

ลู่หานถิงพยายามเอื้อมมือออกมาดึงเธอออกไปจากบนร่างกายของเขา และพูดว่า “คุณรู้ตัวไหมว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่ครับ?”