พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 259

ตระกูลเซี่ยมีพี่น้อง 3 คน คุณตาเซี่ยเป็นพี่คนโต ตอนนั้นเขาตามหลินสุ่ยเหยาไปที่เมืองไห่เฉิง ส่วนคนที่อยู่มหานครเอมพีเรียลเป็นคนรองซึ่งเซี่ยปังก็คือลูกชายคนรอง และตอนนี้เขาก็เป็นหัวหน้าตระกูลเซี่ย

เมื่อได้ยินว่าเซี่ยซีหว่านต้องการอยู่เงียบ ๆ เซี่ยปังก็ยกมือขึ้นลูบหัวตัวเอง แล้วหัวเราะฮ่าฮ่าอย่างเชื่อฟัง และพูดว่า “ก็ได้หว่านหว่าน แล้วแต่หนูก็แล้วกัน ถ้าหนูบอกให้ฉันไปทางตะวันออก ฉันก็จะไม่ไปทางตะวันตกแน่นอน !”

ฉากนี้ทําให้เหล่าคนรับใช้ของตระกูลเซี่ยต่างพากันตกตะลึง คุณเซี่ยปังเป็นเจ้าแห่งน่านน้ำ ไม่มีใครไม่เกรงกลัว แม้แต่ซุนจินก็ยังหวาดกลัว แต่เขากลับเชื่อฟังและทำตามคําพูดของเซี่ยซีหว่านอย่างไม่น่าเชื่อ

เซี่ยปังเป็นคนที่เชื่อฟังภรรยาอย่างเคร่งครัด นอกจากจะกลัวแม่เสือร้ายในบ้านแล้ว เซี่ยซีหว่านก็คือคนที่สอง

เหล่าคนรับใช้ต่างยิ่งเคารพเซี่ยซีหว่านมากขึ้น เดิมทีภาพลักษณ์ของเธอเป็นเหมือนนางฟ้า ตอนที่เซี่ยซีหว่านเพิ่งมาถึงตระกูลเซี่ยพวกเขาต่างตกตะลึงกับหญิงผู้เก่งกาจคนนี้

แน่นอนว่ามันเกี่ยวข้องกับภาพลักษณ์โดยรวมของตระกูลเซี่ย ผู้ชายจากตระกูลเซี่ยแต่ละคนร่างกายสูงใหญ่และกล้าหาญ ส่วนผู้หญิงก็เป็นหญิงแกร่งเช่นกัน ก่อนที่เซี่ยซีหว่านจะมาถึงที่นี่ เธอไม่มีคําว่า “ภาพลักษณ์” สองคำนี้เลย

“หว่านหว่าน !” ทันใดนั้นเองก็มีร่างหนึ่งวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาในห้อง แม่เสือร้าย แม่เสือร้ายมาถึงแล้ว เธอผู้นี้คือหลานเหยียนภรรยาของเซี่ยปัง

หลานเหยียนวิ่งมาตรงหน้าของเซี่ยซีหว่าน แล้วเทรูปกองหนึ่งลงบนโต๊ะเสียงดังสนั่น เธอดึงมือเล็กของเซี่ยซีหว่านให้เข้ามา แล้วพูดด้วยสีหน้าตื่นเต้นว่า “หว่านหว่าน หนูดูเร็วเข้า ในหมู่ชายหนุ่มเหล่านี้มีใครที่หนูชอบบ้าง?”

เซี่ยซีหว่านมองแวบหนึ่ง ในรูปนี้เต็มไปด้วยผู้ชายหลากหลายแบบ เธอกะพริบขนตาเรียวยาวปริบ ๆ แล้วมองไปที่หลานเหยียน “คุณแม่หลาน คนพวกนี้เป็นใครกันคะ?”

“หว่านหว่าน คนเหล่านี้คือเหล่าคุณชายจากตระกูลมั่งคั่งในมหานครเอมพีเรียลที่ยังไม่ได้แต่งงาน และส่วนใหญ่ก็อยู่ในนี้แล้ว หนูมองดูซิว่าหนูชอบคนไหน แต่เจ้าคนเลวซุนจินนั่นพวกเราเตะมันออกไปตั้งนานแล้วล่ะ ส่วนคนในนี้หนูเลือกได้ตามใจชอบเลยนะ หว่านหว่าน หนูชอบคนไหนล่ะ ฉันจะไปจับเขามาให้เลย แล้วพวกเราก็จะจัดงานแต่งงานให้เขาเป็นลูกเขยของตระกูลเซี่ยทันที !”

จับ...

จับอีกแล้ว...

เซี่ยซีหว่านเงยหน้าแล้วเอามือกุมหน้าผาก นิสัยใจคอของสามีภรรยาคู่นี้เหมือนกันมากจริง ๆ

ทันใดนั้นเองเซี่ยปังก็เดินเข้ามาแล้วพูดชมเชยอย่างมีความสุขว่า “นี่เป็นความคิดที่ดีเลย เจ้าคนเลวซุนจินนั้นมันกล้ารังเกียจหว่านหว่านของฉัน หว่านหว่าน เดี๋ยวหนูจะได้เจอคนที่ดีกว่ามันเป็นพันเท่า ฉันโกรธมันจะตายอยู่แล้ว หว่านหว่าน หนูดูสิ นี่คือคุณชายตระกูลโจว หนุ่มน้อยหน้าตาดีมีความสามารถ แถมยังมีชื่อเสียงมากด้วย แต่เขามีร่างกายผอมซูบไปหน่อย ไม่มีความเป็นผู้ชายเลย งั้นเปลี่ยนเป็น…”

“คนนี้ไหม” หลานเหยียนหยิบรูปขึ้นมา แล้วถกเถียงกับเซี่ยปังอย่างดุเดือดว่า “นี่คือคุณชายตระกูลเฉียน ลูกชายตระกูลนายพล ตอนนี้เป็นหัวหน้าหน่วยกู้ภัย คุณดูกล้ามเนื้อบนร่างกายนี่สิ รับรองว่าปกป้องหว่านหว่านของฉันได้แน่นอน แต่หน้าตาไม่ค่อยดีเท่าไหร่ งั้นเปลี่ยนอีกคน…”

เซี่ยซีหว่านมองสามีภรรยาคู่นี้ หน้าผากมีริ้วสีดําสามเส้น เธออยากจะถามเจ้าคนเลวซุนจินที่ถูกด่าไม่หยุดหย่อนว่ารู้สึกอย่างไรบ้าง

“คุณแม่หลานคะ” เซี่ยซีหว่านกอดแขนของหลานเหยียนเอาไว้ และพูดว่า “เก็บรูปพวกนี้ไปให้หมดเถอะค่ะ หนูไม่ชอบคนพวกนี้เลยสักคนค่ะ”

“ไม่มีใครถูกใจสักคนเลยเหรอ?” หลานเหยียนคิดอยู่ครู่หนึ่ง และพูดว่า “คุณชายทุกคนในมหานครเอมพีเรียลอยู่ในนี้หมดแล้ว นอกจากทายาทจากตระกูล ลี่ ลู่ สวี่ เยี่ย ทั้งสี่ตระกูลใหญ่มั่งคั่งในมหานครเอมพีเรียลแล้ว ทายาทเหล่านี้ยังไม่ได้แต่งงานอย่างแน่นอน ยกเว้นลู่หานถิงคุณชายใหญ่แห่งตระกูลลู่ ลู่หานถิงคนนี้และลี่เหยียนหลานลูกสาวคนโตของตระกูลลี่เป็นคู่กัน คาดว่าอีกไม่นานพวกเขาคงหมั้นหมายกันแล้ว ตอนนี้ในมหานครเอมพีเรียลคงไม่มีใครไม่รู้จักการแต่งงานของตระกูลลู่กับตระกูลลี่แน่”

“หว่านหว่าน นอกจากลู่หานถิงแล้ว หนูชอบใครเหรอ ตระกูลเซี่ยของเรากับสี่ตระกูลนี้ไม่กินเส้นกัน พวกเขาไม่ชอบพวกเราและพวกเราก็รังเกียจพวกเขาเหมือนกัน แต่ถ้าหนูชอบ พวกเราก็สามารถเกี่ยวดองกับพวกเขาได้ ลูกเขยที่พวกเราหมายตา ถ้าจะต้องแย่งก็จะแย่งมาให้ได้”

เซี่ยปังเสริมประโยคสุดท้ายว่า “ถ้าจะต้องแย่งก็จะแย่งมาให้ได้” ฟังดูไม่น่าเชื่อมั่น อย่างไรก็ตามทายาทของทั้งสี่ตระกูลก็จะไม่แต่งงานกับลูกสาวของตระกูลเซี่ยหรอก

เมื่อเซี่ยซีหว่านได้ยินชื่อลู่หานถิงนี้อีกครั้ง หัวใจของเธอก็รู้สึกราวกับว่ากำลังถูกบีบรัดอย่างรุนแรง ทั้งสองคนแยกจากกันมาสามเดือนแล้ว พวกเราไม่เคยแยกจากกันนานขนาดนี้มาก่อน สามเดือนที่ผ่านมานั้นช่างยาวนานเหมือนทั้งชีวิต