พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 260

เช้าวันรุ่งขึ้น

ณ หน้าประตูมหาวิทยาลัย T รถหรูโรลส์-รอยซ์ แฟนทอมค่อย ๆ หยุดลง ลี่เหยียนหลานที่นั่งข้างคนขับมองชายที่นั่งอยู่บนเบาะคนขับด้วยสีหน้าเขินอาย และพูดว่า “พี่หานถิง ฉันถึงแล้วค่ะ ขอบคุณพี่ที่มาส่งฉันที่มหาลัยนะคะ”

วันนี้ลู่หานถิงใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวและกางเกงขายาวสีดําสไตล์แฮนด์เมดเป็นการแต่งกายฉบับเทพบุตรผู้เรียบง่ายซึ่งทำให้เขาดูหล่อเหลาไร้ที่ติและโดดเด่นมาก มือใหญ่ที่สวมนาฬิการาคาแพงวางอยู่บนพวงมาลัยอย่างสบาย ๆ เขามองไปที่ลี่เหยียนหลานอย่างอ่อนโยนและพูดว่า “ตั้งใจเรียนนะ”

“ค่ะ งั้นฉันไปก่อนนะคะ” ลี่เหยียนหลานเปิดประตูรถออก

ตอนนี้ที่มหาวิทยาลัยเป็นเวลาเร่งด่วนในการเข้าเรียน ลี่เหยียนหลานเป็นดาวของมหาวิทยาลัย T เธอเป็นจุดสนใจของทั้งมหาวิทยาลัยอยู่แล้ว เมื่อเธอก้าวลงมาจากรถ นักศึกษาหญิงหลายคนก็เข้ามารุมล้อมเธอไว้

“เหยียนหลาน เธอมาเรียนแล้วเหรอ”

“เหยียนหลาน วันนี้ใครมาส่งเธอที่มหาลัยเหรอ?”

โดยปกติแล้วลี่เหยียนหลานมักจะนั่งรถส่วนตัวประจำตระกูลลี่มามหาวิทยาลัย แต่วันนี้จู่ ๆ ก็เปลี่ยนเป็นรถโรลส์-รอยซ์แฟนธอมสุดหรู รถหรูระดับโลกคันนี้แพงจนน่าขนลุก ป้ายทะเบียนที่ติดอยู่หลังรถก็เป็นอะไรที่น่าตกตะลึงเช่นกัน นักศึกษาหญิงเหล่านั้นแอบมองเข้าไปในรถ และเห็นใบหน้าด้านข้างที่หล่อเหลาของชายหนุ่มในทันที

“โห เหยียนหลาน วันนี้ประธานลู่มาส่งเธอที่มหาลัยเลยเหรอ”

“เหยียนหลาน เธอกับประธานลู่หวานกันเกินไปไหมเนี่ย นี่จะเปิดเผยต่อสาธารณะแล้วใช่ไหม?”

ช่วงนี้ในมหานครเอมพีเรียลมีแต่ข่าวลือเรื่องงานแต่งงานของตระกูลลู่กับตระกูลลี่ แต่ลู่หานถิงไม่ได้แสดงท่าทีอะไรในที่สาธารณะเลย เขายุ่งอยู่แต่กับบริษัทจึงมีโอกาสอยู่กับลี่เหยียนหลานไม่มากนัก

วันนี้เขายินดีที่จะมาส่งเธอที่มหาวิทยาลัย ลี่เหยียนหลานรู้สึกตื่นเต้นดีใจมาก เขาขับรถหรูระดับโลกมาส่งเธอที่หน้าประตูมหาวิทยาลัย T เพื่อให้ทั้งโลกรู้ถึงความมีอยู่ของกันและกัน นี่ถือเป็นการเปิดเผยและการแสดงออกอย่างชัดเจนที่สุดแล้ว

ลี่เหยียนหลานมองลู่หานถิงด้วยสายตาหวานเยิ้ม จากนั้นจู่ ๆ เธอก็ก้มตัวลงมุดตัวเข้าไปพร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปใกล้แล้วจูบลงไปบนแก้มอัหล่อเหลาของลู่หานถิงหนึ่งที

ว้าว ว้าว ว้าว !

นักศึกษาหญิงที่อยู่รอบ ๆ พากันส่งเสียงร้องออกมาด้วยความตื่นเต้นดีใจ

ใบหน้าเรียวเล็กที่สวยสะดุดตาของลี่เหยียนหลานเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อขึ้นมาในทันที เมื่อครู่นี้เธอกะจะ...ให้เขาไปแล้ว “พี่หานถิงคะ งั้นฉันไปจริง ๆ แล้วนะคะ”

ใบหน้าหล่อเหลาของลู่หานถิงไม่มีอารมณ์สะทกสะท้านแต่อย่างใด เขาพยักหน้าไปมา “อืม”

“แล้ว...แล้วพี่มารับฉันหลังเลิกเรียนตอนบ่ายนี้ได้ไหมคะ?” ลี่เหยียนหลานมองเขาอย่างคาดหวังและรู้สึกประหม่า

ลู่หานถิงคิดอยู่ครู่หนึ่ง จึงตอบว่า “ได้”

คราวนี้ลี่เหยียนหลานดีใจจนหัวใจพองโต “พี่หานถิง งั้นเราเจอกันตอนบ่ายนี้นะคะ แล้วเจอกันค่ะ”

ลี่เหยียนหลานปิดประตูรถ และเดินเข้าไปในมหาวิทยาลัย T ภายใต้การรุมล้อมของเพื่อนนักศึกษาหญิงกลุ่มหนึ่ง

จากนั้นลู่หานถิงจึงหันกลับมา แล้วรถหรูโรลส์-รอยซ์ ฟอนธอมก็แล่นออกไปอย่างรวดเร็ว

ในขณะเดียวกันนั้นรถหรูของตระกูลเซี่ยก็วิ่งตรงมาข้างหน้า แล้วรถทั้งสองคันก็แล่นสวนกันไป

เซี่ยซีหว่านที่นั่งอยู่เบาะด้านหลังมองผ่านกระจกใสบนรถออกไป ทันใดนั้นเธอก็เห็นรถคันหนึ่งที่คุ้นเคย รถของลู่หานถิงไม่เคยเปลี่ยนเลย รถของเขายังคงเป็นโรลส์-รอยซ์ แฟนธอมเช่นเคย

หัวใจของเธอรู้สึกบีบรัดขึ้นมาในทันใด จากนั้นกระจกรถของโรลส์-รอยซ์ แฟนธอมก็ค่อย ๆ เลื่อนลงมาเล็กน้อย ใบหน้าหล่อเหลาที่คุ้นเคยของชายหนุ่มก็ปะทะเข้าสู่ตาเธอทันที

แต่เพียงชั่วพริบตารถ โรลส์-รอยซ์ แฟนธอมก็แล่นออกไปอย่างรวดเร็ว

เซี่ยซีหว่านจึงรีบตะโกนขึ้นว่า “คุณพ่อเซี่ยคะ จอดรถค่ะ จอดรถเดี๋ยวนี้ !”

เซี่ยปังจึงรีบเหยียบเบรคอย่างกะทันหันทันที และจอดรถตรงข้างถนน