พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 262

อาจารย์อู๋ของมหาวิทยาลัย A มีนิสัยเป็นกลาง หนึ่งในปัญญาชนไม่กี่คนที่ชอบเซี่ยปัง ครั้งที่แล้วเขารู้สึกทึ่งเรื่องคดีชั่วร้ายนั้น รองอธิการบดีโจวผู้ที่คำนึงถึงชื่อเสียงของมหาวิทยาลัยนั้นจัดการได้ไม่ทันเวลา เซี่ยปังจึงพาผู้คนมาโวยวายกับมหาวิทยาลัย T ซึ่งอาจารย์อู๋รู้สึกสะใจเป็นอย่างมาก

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ อาจารย์อู๋รู้สึกหดหู่เล็กน้อย เพราะกระแสสังคมการเรียนของมหาวิทยาลัย A นั้นแย่ลงเรื่อย ๆ จนอยู่อันดับต่ำสุดของมหาวิทยาลัยทางการแพทย์แห่งมหานครเอมพีเรียล ในตอนนั้นเขาและรองอธิการบดีโจวเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน แต่ตอนนี้ทุกครั้งที่มีการประชุม เมื่อรองอธิการบดีโจวเห็นเขาก็จะทำตัวเหมือนไก่ตัวผู้ที่หยิ่งยโส มีพลังห้าวหาญ มีสง่าและชัยชนะจนอยากจะขยี้เขาให้ตายเลย ดังนั้นอาจารย์อู๋ผู้ที่มีอายุเพียงสี่สิบกว่าปีนั้นเกือบจะหัวโล้นหมดแล้ว

เซี่ยปังหัวเราะอย่างมีความสุข และพูดว่า “อาจารย์อู๋ครับ ถือได้ว่าคุณมีวิสัยทัศน์ที่ดีมาก ถ้าคุณรับหว่านหว่านของผมไว้ ผมรับรองว่าในอนาคตคุณจะต้องรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก”

“คุณเซี่ยผู้ยิ่งใหญ่ ผมนับถือคุณมากและผมก็ชอบลูกผู้มีบุญบารมีของคุณคนนี้มากด้วย แต่มหาวิทยาลัยของเราก็มีกฎเกณฑ์ของมหาวิทยาลัยอยู่ การที่ลูกผู้มีบุญบารมีคนนี้จะเข้ามหาวิทยาลัย A ผมอยากเห็นผลการเรียนวุฒิการศึกษาของลูกผู้มีบุญบารมีคนนี้สักหน่อย”

เมื่อสามเดือนที่แล้วที่ลู่ซือเจี๋ยพาลู่หานถิงจากไป ประวัติทั้งหมดของเซี่ยซีหว่านในเมืองไห่เฉิงก็ถูกลบออกไปด้วยความสามารถของเงินทุนจำนวนมหาศาล เพราะกระแสข่าวในเมืองแห่งนั้นที่มีอยู่เดิมทรงพลังเกินไป

ในช่วงที่เซี่ยซีหว่านวัย 13 ปี เธอถูกส่งมายังสถาบันการศึกษาแพทย์ชั้นนำแห่งมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง นั่นก็คือมหาวิทยาลัย T การที่เธอถูกผู้คนทั้งสามคนปฏิเสธอยู่นอกประตูรั้วมหาวิทยาลัยเพราะประวัติของเธอที่มหาวิทยาลัย T นั้นถูกลบทั้งหมดและถูกสร้างสถิติใหม่ล่าสุดในวงการแพทย์

เมื่อเซี่ยซีหว่านอายุ 15 ปี เธอก็กลายเป็นมหาบัณฑิตที่ได้รับเลือกให้เข้าร่วมในการศึกษาวิจัยลับ ดังนั้นคุณวุฒิการศึกษาทั้งหมดของเธอจึงถูกอธิการบดีของมหาวิทยาลัย T ปิดผนึกเป็นระเบียนลับซึ่งไม่สามารถเปิดเผยได้

ในปีนั้นขณะที่เซี่ยซีหว่านกำลังศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัย T รองอธิการบดียังไม่ได้รับการเลื่อนตำแหน่งซึ่งเขายังคงเป็นเพียงหัวหน้าฝ่ายวิชาการเท่านั้น เธอจึงไม่มีความทรงจำหรือความประทับใจเกี่ยวกับเขามากนัก

ห้องเรียนระดับเยาวชนอัจฉริยะกับนักศึกษาของมหาวิทยาลัย T นั้นเดิมทีก็มีกำแพงกั้นอยู่ เมื่อเวลาผ่านไปได้ห้าปี รองอธิการบดีโจวอาจมีความประทับใจในตัวเธอ แต่เธอก็จำไม่ได้แล้ว

ในทุกๆ ปี สถาบันวิทยาศาสตร์จะเปิดรับสมัครนักศึกษาในมหาวิทยาลัยแพทย์เหล่านี้ เธอไม่ยอมให้คนตระกูลเซี่ยต้องรู้สึกโกรธและลำบากใจระหว่างเธอกับมหาวิทยาลัย T ในเมื่อเธอไม่สามารถเข้าเรียนมหาวิทยาลัย T ได้ เธอก็จะเข้ามาเรียนที่มหาวิทยาลัย A ซึ่งเป็นทางเลือกที่ดีเช่นกัน

เซี่ยซีหว่านมาที่มหานครเอมพีเรียลในครั้งนี้เพราะเธอหวังว่าจะได้รับกล่องสมบัติกล่องที่สองที่แม่ทิ้งไว้ให้อย่างราบรื่น

“อาจารย์อู๋คะ ผลการเรียนที่ผ่านมาของฉัน เป็นเพราะเหตุผลบางประการฉันจึงไม่สามารถบอกคุณได้ แต่ฉันมีจดหมายแนะนำที่หลี่เหวินฉิงอธิการบดีแห่งสถาบันวิจัยซูมี่ในเมืองไห่เฉิงเขียนด้วยลายมือตัวเองมาให้ค่ะ” เซี่ยซีหว่านหยิบจดหมายแนะนำออกมา

อาจารย์อู๋กับอธิการบดีหลี่เหวินฉิงต่างก็อยู่ในแวดวงเดียวกันและก็รู้จักกันดีอยู่แล้ว เขาเปิดจดหมายแนะนำและมองดูแวบหนึ่ง แล้วพูดด้วยความประหลาดใจว่า “อธิการบดีหลี่ ผมคุ้นเคยกับเขามาก เขามีสายตาที่เฉียบแหลมมากและวิสัยทัศน์ที่ดีมาก แต่เขากลับเขียนจดหมายแนะนำคุณด้วยมือของเขาเอง ช่างน่าสนใจจริง ๆ”

ดวงตาอันสดใสและเปล่งประกายของเซี่ยซีหว่านมองไปที่อาจารย์อู๋ และพูดว่า “อาจารย์อู่คะ คุณสามารถรับฉันเข้าเรียนไว้ก่อน ช่วงนี้ไม่ใช่ช่วงเวลาที่ใกล้จะสอบเอ็นทรานซ์แล้วเหรอคะ คุณสามารถดูผลคะแนนการทดสอบของฉันก่อนที่คุณจะตัดสินใจว่า คุณต้องการให้ฉันเข้าเป็นนักศึกษาหรือไม่ แต่ฉันมีความมั่นใจว่า ถ้าอาจารย์อู๋ยอมรับฉัน คุณจะไม่เสียใจในภายหลังแน่นอนค่ะ”

อาจารย์อู๋มองแสงที่เปล่งประกายระยิบระยับในดวงตาของหญิงสาว เธอมีท่าทางที่สุขุมและสงบนิ่งซึ่งทำให้ผู้คนรู้สึกสบายใจและเชื่อถือ หัวใจที่หดหู่ของอาจารย์อู๋ จู่ ๆ ก็เต้นแรงตุบตุบขึ้นมาในทันที เขามีลางสังหรณ์บางอย่างว่า หญิงสาวคนนี้สามารถปรับเปลี่ยนประวัติล่างสุดของมหาวิทยาลัย A ขึ้นมาใหม่ได้อย่างแน่นอน !

เขาหาสมบัติล้ำค่าเจอแล้ว !

“ได้ ผมจะยอมรับคุณไว้ !”

...

เซี่ยซีหว่านเลือกเรียนสาขาวิชาการแพทย์แผนจีน ทันใดนั้นเสียงกริ่งเข้าเรียนก็ดังขึ้น วิชาแพทย์แผนจีนห้อง 2 เป็นวิชาของอาจารย์อู๋ แต่ในเวลานี้นักศึกษาทุกคนในห้องเรียนต่างพากันหัวเราะและหยอกล้อเล่นกันด้วยความสนุกสนาน ไม่มีบรรยากาศการเรียนรู้ที่จริงจังเลยแม้แต่น้อย

ขณะเดียวกันนั้นอาจารย์อู๋ก็เดินเข้ามาพลางตบโต๊ะเสียงดัง และพูดว่า“นักศึกษาทุกคน เงียบ ๆ หน่อย”

อย่างไรก็ตามอาจารย์อู๋ก็เป็นอธิการบดีของมหาวิทยาลัย นักศึกษาเหล่านี้จึงให้เกียรติเขาเล็กน้อย และทันใดนั้นทุกคนก็อยู่ในเงียบสงบพร้อมกับพากันฟุบตัวลงนอนบนโต๊ะและหลับไป

“...”

อาจารย์อู๋รู้สึกว่าไม่ช้าก็เร็วเขาจะกลายเป็นคนหัวโล้น เจ้าเด็กเหล่านี้ไม่เชื่อฟังคำสั่งสอนและอยู่ในระเบียบวินัย เขาจึงรู้สึกกดดันภายในจิตใจของเขาอย่างมาก “นักศึกษาทุกคนครับ วันนี้เรามีเพื่อนร่วมห้องเรียนคนใหม่จากแพทย์แผนจีนห้อง 2 เธอชื่อเซี่ยซีหว่าน ทุกคนยินดีต้อนรับเพื่อนร่วมห้องคนใหม่ด้วยครับ”

เมื่ออาจารย์อู๋พูดจบ เซี่ยซีหว่านก็เดินเข้ามาในห้องเรียนทันที

พวกเขายังไม่รู้ว่าเป็นใครแต่ก็พูดสบถออกมาก่อนว่า “บ้าไปแล้ว”