พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 263

เมื่อซุนจินได้ยินข่าว เขาที่กำลังแข่งรถกับบรรดาพี่ใหญ่แห่งตระกูลมั่งคั่งและทรงอิทธิพลสองสามคนอยู่พอดีนั้น ทุกคนต่างก็พูดหยอกล้อเขา

“คุณชายซุน นายเคยได้ยินข่าวนี้ไหมว่า พ่อตาของนายพาคู่หมั้นของนายไปที่มหาวิทยาลัย T เมื่อเช้านี้ คู่หมั้นของนายอยากเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัย T ล่ะ”

“น่าเสียดายที่ท่านรองอธิการบดีโจวปิดประตูมหาวิทยาลัย T เลย อันที่จริงแล้วไม่น่าให้พ่อตาแม่ยายและคู่หมั้นของนายเข้าไปตั้งแต่แรกแล้ว พวกเขาถูกปฏิเสธในการต้อนรับแขก”

“ต่อมา คู่หมั้นของนายก็ไปที่มหาวิทยาลัย A ฉันได้ยินมาว่าเธอได้เข้าเรียนแล้ว มหาวิทยาลัย A เป็นมหาวิทยาลัยที่แย่ที่สุดในมหาวิทยาลัยทางการแพทย์ แต่คู่หมั้นของนายเข้าไปแบบไม่เต็มใจ ฉันยังคิดว่าเธอจะรับมรดกทางสติปัญญาจากนายใหญ่ตระกูลเซี่ยซะแล้ว”

ซุนจินถอดหมวกออกด้วยความตกใจ อะไรนะ ยัยอัปลักษณ์นั่นไปเรียนที่มหาวิทยาลัยแพทย์เหรอ?

เมื่อประตูมหาวิทยาลัย T ไม่ให้เธอเข้าไปเรียน เธอจึงเข้าเรียนมหาวิทยาลัย A ที่แย่ที่สุดเหรอ?

ซุนจินรู้สึกว่าเธอทำลายภาพลักษณ์ของเขาหมดแล้ว ถ้าเธอชอบอับอายขาหน้าก็เป็นเรื่องของเธอ แต่เป็นเพราะว่าพวกเราทั้งสองคนหมั้นกันอยู่ เขาจึงรู้สึกอับอายขายหน้าไปด้วย

ครั้งก่อนเรื่องที่เธอทำให้เขาอับอายทางโทรศัพท์ เขายังไม่ได้ชำระบัญชีกับเธอเลย ได้จังหวะพอดีเลยตอนนี้เขาจะได้ชำระบัญชีทั้งของเก่าและของใหม่ในคราวเดียว

“ฉันไปล่ะ ฉันจะไปสกัดกั้นยัยอัปลักษณ์ที่มหาวิทยาลัย A วันนี้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม ยังไงฉันก็จะต้องถอนหมั้นให้ได้ ไม่งั้นฉันคงถูกพวกนายหัวเราะเยาะไปตลอดชีวิต !” ซุนจินจึงทางไปที่มหาวิทยาลัย A ทันที

ทุกคนเห็นแล้วว่ากำลังมีละครให้ดูก็รู้สึกตื่นเต้นและก็เดินตามไปอย่างเร็ว “คุณชายซุน รอพวกเราด้วย พวกเราจะไปกับนาย พอดีเลยจะได้ดูใบหน้าที่แท้จริงของคู่หมั้นของนายสักหน่อย”

...

ณ มหาวิทยาลัย T

ลี่เหยียนหลานก็ได้ยินเรื่องราวของเซี่ยซีหว่านเช่นกัน เพื่อนร่วมคลาสที่อยู่ข้าง ๆ เล่าให้เธอฟังอย่างสนุกสนาน

“เหยียนหลาน คู่หมั้นของพี่ซุนจินของเธอได้เข้าสู่มหาวิทยาลัย A แล้ว ได้ยินมาว่าเมื่อเช้านี้นายใหญ่เซี่ยกับคุณหญิงหลานมาอาละวาดที่มหาวิทยาลัย T ซึ่งทำให้รองอธิการบดีโจวตกใจและหวาดกลัวจนตัวสั่นเลยล่ะ”

“ฉันยังได้ยินมาอีกว่าคุณชายซุนได้พาคนรีบมาที่นี่แล้ว เขาต้องการจะมาสกัดกั้นเซี่ยซีหว่านที่ประตูทางเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว อย่างนี้ก็มีละครดี ๆ ดูแล้ว”

“เหยียนหลาน เลิกเรียนแล้ว พวกเราไปดูมหาวิทยาลัยข้าง ๆ กันเถอะ”

มหาวิทยาลัย T กับมหาวิทยาลัย A เป็นเพื่อนบ้านกัน ทั้งสองมหาลัยอยู่ใกล้มาก เดินไม่กี่ก้าวก็ถึง

ลี่เหยียนหลานมองดูความตื่นเต้นของคนรอบ ๆ ข้างก็รู้สึกอารมณ์ไม่ดีเล็กน้อย เธอเองก็ไม่รู้ว่าเซี่ยซีหว่านโ่งดังขึ้นมาได้อย่างไร สรุปตอนนี้ระดับความสนใจในตัวเธอนั้นสูงมาก

แต่ก่อนเธอเคยเป็นจุดสนใจ แต่ตอนนี้ทุกคนกำลังจะไปดูเซี่ยซีหว่านที่มหาวิทยาลัย A เธอรู้สึกหดหู่เล็กน้อย แม้ว่าทุกคนจะไปดูเรื่องตลก แต่เธอก็ยังไม่ดีใจ

ยิ่งกว่านั้น เซี่ยซีหว่านนั่นมีอะไรน่าดู ทั้งหมดไม่คุ้มกับที่เธอต้องเสียเวลา

ลี่เหยียนหลานมองดูเวลาแล้วยิ้มหวานอย่างรวดเร็ว เธอลุกขึ้นและเดินจากไป “ขอโทษทีนะ แต่ฉันไม่มีเวลา พวกเธอไปดูเอาเองเถอะ พี่หานถิงบอกว่าจะมารับฉันหลังเลิกเรียน ตอนนี้ได้เวลาแล้ว ฉันไปหาพี่หานถิงก่อนนะ”

“เหยียนหลาน เธอมีความสุขมากจริง ๆ ตอนนี้เธอเป็นแฟนสาวที่ตกอยู่ในห้วงความรักแล้ว” ทุกคนพูดอย่างอิจฉา

ลี่เหยียนหลานถึงรู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อย นี่คือชีวิตของเธอ เธอเติบโตขึ้นมากับความอิจฉาริษยาและคำสรรเสริญเยินยอทุกรูปแบบตั้งแต่ยังเป็นเด็ก เธอก็โบกมือเล็ก ๆ เพื่อบอกลาแล้วเดินจากไป

...

มหาวิทยาลัย A แพทย์แผนจีนห้อง 2

เสียงกริ่งเลิกเรียนดังขึ้น เพื่อนร่วมคลาสเหล่านั้นก็อดทนไม่ไหวแล้ว รีบวิ่งไปที่ข้าง ๆ เซี่ยซีหว่านและห้อมล้อมเธอไว้

“เพื่อนเซี่ย นี่คือช็อกโกแลตที่แม่ฉันเอามาจากเยอรมัน ฉันให้เธอนะ เรามาเป็นเพื่อนกันเถอะ”