พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 264

เมื่อซุนจินตะโกนขึ้นเช่นนี้ สายตาของทุกคนก็หันมองไป “ฟึบ” ในทันทีและมีคนพูดว่า “นี่ไม่ใช่คุณชายซุนหรอกเหรอ ทำไมเขามาหาเราถึงมหาวิทยาลัย A ได้ แล้วใครคือยัยอัปลักษณ์เซี่ยกัน?”

บรรดาคุณชายตระกูลร่ำรวยของมหาวิทยาลัย A เหล่านี้ต่างก็รู้จักกับซุนจิน บางครั้งพวกเขาจะออกไปเที่ยวเล่นด้วยกัน

ซุนจินคิดชื่อยัยอัปลักษณ์ของตระกูลเซี่ยไม่ออก จึงพูดขึ้นว่า “ยัยอัปลักษณ์ของตระกูลเซี่ย เธอเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัย A ของพวกนายในวันนี้ไม่ใช่เหรอ เรียกเธอออกมาแล้วบอกว่า คุณชายซุนกำลังตามหาเธออยู่ เธอเหมือนจะชื่ออะไรนะ... เซี่ยซีหว่าน”

เซี่ยซีหว่าน?

ทุกคนพ่นลมหายใจออกมาด้วยความรู้สึกไม่อยากจะเชื่อ ซุนจินกำลังตามหาดาวมหาลัยคนใหม่ของพวกเขา ตามหานางฟ้าตัวน้อยเหรอ?

“คุณชายซุน นายกำลังตามหาเซี่ยซีหว่านจริง ๆ เหรอ? ตาของนายน่าจะมีปัญหานะ เซี่ยซีหว่านขี้เหร่ที่ไหน เธอเป็นนางฟ้าตัวน้อยที่สมบูรณ์แบบ”

นางฟ้าตัวน้อยเหรอ?

ฮู่ว

ซุนจินหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง ตระกูลเซี่ยจะสามารถให้กำเนิดนางฟ้าตัวน้อยได้อย่างไร?

“พวกนายไม่เคยเห็นนางฟ้าตัวน้อยน่ะสิ ถ้าไม่เคยเห็นแนะนำให้พวกนายไปที่มหาวิทยาลัยข้าง ๆ ดูนะ น้องสาวของฉันลี่เหยียนหลาน ตกลงไหม ล้างตาให้ดี ๆ ล่ะ” ซุนจินหัวเราะอย่างไร้ความปราณี

ทันใดนั้นน้ำเสียงสดใสอันไพเราะและนุ่มนวลก็ดังขึ้นว่า “ซุนจิน คุณตามหาฉันอยู่หรือเปล่าคะ?”

ซุนจินเงยหน้าขึ้นก็เห็นร่างเพรียวบางกำลังเดินออกมาจากฝูงชนแล้วหยุดอยู่ตรงหน้าของเขา เซี่ยซีหว่านเดินออกมาแล้ว

บ้าเอ๊ย !

ซุนจินเบิกตากว้าง ร่างกายของเขาหยุดนิ่งและแข็งทื่อไปทั้งตัว เขามองไปยังหญิงสาวที่สวยสง่าและงดงามอย่างไม่มีมลทินที่ยืนอยู่ข้างหน้าของเขาอย่างตกตะลึง นางฟ้าตัวน้อย !

เขาเห็นนางฟ้าตัวน้อยแล้วจริง ๆ !

เธอ...เธอคือยัยอัปลักษณ์เซี่ยซีหว่านเหรอ?

บรรดาพี่ใหญ่คุณชายตระกูลร่ำรวยสองสามคนที่ซุนจินพามาก็มองเซี่ยซีหว่านจนตาค้าง ตอนแรกพวกเขาจะมาดูเรื่องตลก แต่เซี่ยซีหว่านกลับเข้ามาอยู่ในสายตาของพวกเขาอย่างสวยสง่าและงดงาม ตอนนี้ดวงตาอันสดใสบริสุทธิ์เป็นประกายของเธอกำลังมองดูพวกเขาอย่างเคร่งขรึม นิ่งสุขุม จนแทบจะดูดวิญญาณของพวกเขาเข้าไปได้

พวกเขาไม่เคยเห็นผู้หญิงที่มีนิสัยเหมือนนางฟ้ามาก่อน

“เจ้าบ้าเอ๊ย คุณชายซุน นายไม่ได้บอกพวกเราว่าลูกสาวของตระกูลเซี่ยเป็นนางฟ้าตัวน้อยเลยนะ”

“คุณชายซุน โชคเข้าข้างนายอะไรเช่นนี้ คะแนนความสวยของคู่หมั้นนายกลับสูงขนาดนี้”

“ถึงลี่เหยียนหลานจะยืนอยู่ที่นี่ เธอก็สู้ไม่ได้”

ซุนจินรู้สึกว่าผู้คนข้างหลังสองสามคนส่งเสียงดังเกินไปแล้ว เขาจึงพูดว่า “พวกนายหุบปาก !”

เมื่อซุนจินพูดจบ เขาก็มองเซี่ยซีหว่านซึ่งคู่หมั้นของเขาได้เปลี่ยนจากยัยอัปลักษณ์กลายเป็นนางฟ้าตัวน้อยราวกับความฝัน เขาอยากจะยิ้มแต่เขาพยายามกลั้นยิ้มเอาไว้และพูดเสียงดังฟังชัดว่า “ใช่ ผมกำลังตามหาคุณอยู่ คุณคือ... คู่หมั้นของผมเหรอ?”

“เมื่อก่อนใช่ แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว” เซี่ยซีหว่านตอบกลับในทันที

ซุนจินนิ่งชะงักและเอ่ยถามว่า “หมายความว่ายังไง?”

ในข้อมือขาวเรียวเล็กของเซี่ยซีหว่านสวมกำไลหยกอยู่เส้นหนึ่ง เธอคืนกำไลหยกให้ซุนจิน และพูดว่า “คุณมาพอดีเลยค่ะ ฉันก็อยากจะไปหาคุณเช่นกัน นี่เป็นของหมั้นของตระกูลซุนกับตระกูลเซี่ยทั้งสองตระกูลในตอนนั้น และตอนนี้ฉันขอคืนของหมั้นให้คุณค่ะ เราถอนหมั้นกันแล้ว ต่อไปนี้คุณไม่ต้องมาหาฉันอีกนะคะ”

“...”

ภายในใจของซุนจินเพิ่งจะรู้สึกดีใจกับคะแนนความสวยของเซี่ยซีหว่าน ทำไมเขาถึงจะตัดสินใจถอนหมั้นได้ แต่เขาไม่คิดว่าเซี่ยซีหว่านจะขอถอนหมั้นก่อน

ดังนั้น เขาเป็นคนที่ถูกถอนหมั้นก่อนเหรอ?

ซุนจินจ้องเขม็งที่เซี่ยซีหว่าน แล้วพูดว่า “คุณ...คุณหมายความว่ายังไง คุณกล้าหนีและถอนหมั้นผม ผมไม่ยอม คุณเป็นพูดผมไม่ยอมรับ !”