พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 295

ตอนนี้แผ่นหลังกว้างของลู่หานถิงกำลังพิงที่เก้าอี้ทำงาน เซี่ยซีหว่านนั่งคร่อมอยู่บนตัวของเขา แต่ร่างเพรียวบางของเธอกลับกอดรัดเขาไว้แน่น หากคนอื่นเห็นภาพนี้จะต้องตกใจอย่างแน่นอน เซี่ยซีหว่านคนนี้ช่างกล้าหาญจริง ๆ !

ตอนนี้เซี่ยซีหว่านมีความกล้าหาญเป็นอย่างมาก เธอมองเขาด้วยดวงตาสดใสบริสุทธิ์ของเธออย่างยั่วยุ แม้ว่าจะเผชิญหน้ากับทายาทวงการธุรกิจคนนี้แห่งมหานครเอมพีเรียล เธอก็ไม่ได้มีออร่าด้อยกว่าออร่าของเขาเลย

ลู่หานถิงเอาลิ้นดุนแก้มเล็กน้อย ดวงตาสีแดงก่ำของเขาดูเหมือนจะสะสมลมฟ้าลมฝนที่น่ากลัวเอาไว้ “เซี่ยซีหว่าน ผมแนะนำให้คุณใช้สมองของคุณก่อนที่จะพูด มันทำให้ผมโกรธ ไม่แน่คุณอาจจะได้รับผลที่ตามมาอย่างคาดไม่ถึงก็ได้ !”

เพราะว่าเธอไม่ได้ใช้สมอง ไม่อย่างนั้นเธอจะกล้าพูดแบบนั้นได้อย่างไร?

ตอนนี้ในหูของลู่หานถิงยังคงได้ยินเสียงสะท้อนจากคำพูดที่โจ่งแจ้งของเธอเมื่อครู่นี้อย่างชัดเจนว่า “ผู้ชายที่อยากจะเลี้ยงดูฉันมีเยอะจะตาย ทำไมต้องเป็นคุณด้วย?”

เซี่ยซีหว่านเลิกคิ้วใบหลิวที่ละเอียดอ่อนของเธอ ดวงตาของเธอฉายแววเย็นชา “ทำไมคะ ประธานลู่อยากลงไม้ลงมือกับฉัน บังคับให้ฉันยอมแพ้เหรอคะ? ฉันไม่นึกเลยว่าประธานลู่จะขาดผู้หญิงขนาดนี้ หรือว่า.. ประธานลู่คิดอะไรกับฉันมากกว่านั้นคะ แต่เมื่อกี้ฉันทดสอบเงื่อนไขของสัญญาสองสามครั้งแล้ว คุณก็ยังถอยแล้วถอยอีก”

ใบหน้าที่หล่อเหลาของลู่หานถิงเคร่งขรึมในทันที เขาเห็นฟันที่แหลมคมของเธอครั้งแล้วครั้งเล่าริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันจนเป็นเส้นโค้ง เขาจ้องมองเธอด้วยความโกรธอย่างไม่มีเหตุผล “ผมจะถามคุณอีกครั้ง คุณจะเซ็นสัญญานี้ไหม?”

“ถึงประธานลู่จะถามฉันพันครั้งหมื่นครั้ง คำตอบของฉันมีเพียงอย่างเดียวค่ะ ฉันจะไม่เซ็น ตามเงื่อนไขของประธานลู่ คนรักมีได้หลายสิบล้านคน แต่ฉันคนหนึ่งไม่มีแน่นอน เงินไม่ขาด ผู้ชายก็ไม่ขาด ถ้าประธานลู่อยากเล่นเกมเลี้ยงดูกับฉัน ฉันก็รู้สึกว่าเกมคู่รักที่ประธานลู่ให้มานั้นไม่น่าตื่นเต้นและฉันหาได้สนุกกว่านี้ค่ะ”

นี่คือคำตอบของเธอ เธอไม่ยอม เธอปฏิเสธ !

เธอไม่อยากเป็นผู้หญิงของเขา !

ราวกับว่ามีคลื่นลูกใหญ่ก่อตัวขึ้นที่หน้าอกของลู่หานถิง ในเมื่อเธอไม่อยากอยู่กับเขา ทำไมเธอถึงมายั่วยวนเขาล่ะ?

ยั่วยวนเขาแล้วก็สะบัดหนีแล้วเดินจากไป เธอเป็นผู้หญิงที่แย่จริง ๆ !

เขาถูกผู้หญิงแบบนี้เล่นงานเข้าแล้วจริง ๆ !

ลู่หานถิงจ้องมองเธออย่างดุเดือด เขาอดไม่ได้ที่จะยื่นมือออกไปบีบคอเธอเพื่อบรรเทาความโกรธอันเดือดดาลของเขา

แต่เขาฝืนทนและไม่ทำอะไรเลย เขาเพียงพ่นคำรุนแรงออกมาว่า “ออกไป !”

ออกไปให้พ้นสายตาเขา มิฉะนั้น เขาจะมีอีกหลายวิธีที่จะทำให้เธอเสียใจ !

เซี่ยซีหว่านไม่ลังเลแม้แต่น้อย เธอลงจากตัวเขาอย่างรวดเร็ว และออกจากห้องหนังสือในทันที

...

เซี่ยซีหว่านกลับมาที่ห้องของเธอและปิดประตูห้อง ร่างเพรียวบางของเธอค่อย ๆ เลื่อนลงมาตามบานประตู

เธอนั่งยอง ๆ บนพรมนุ่ม ๆ และใช้สองแขนเรียวกอดเข่าของตัวเองพร้อมกับซุกใบหน้าเล็กของเธอ

เป็นครั้งแรกที่เธอรู้อย่างชัดเจนว่า ผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอขณะนี้เป็นแค่ลู่หานถิง ไม่ใช่คุณชายลู่ของเธออีกต่อไป

กลายเป็นว่าเธอเสียใจจริง ๆ ที่เป็นคนถูกทิ้งไว้ข้างหลัง

เขาจากไปแล้ว มีเพียงเธอเท่านั้นที่ยังคงอยู่กับความทรงจำอันแสนอบอุ่นและอาลัยรักที่เมืองไห่เฉิง เธอแบกรับความทรงจำสองอย่าง เธอไม่เต็มใจที่จะไป แต่ก็ตัดใจไปไม่ได้

แต่วันนี้ เขาทำลายภาพลวงตาทั้งหมดของเธอที่ยังมีความหวังลม ๆ แล้ง ๆ จนหมดสิ้น

เซี่ยซีหว่านหลับตาลง ทันใดนั้นก็มีบางสิ่งที่ร้อนผ่าวในดวงตาของเธอกลิ้งลงมาอย่างรวดเร็ว เธอกอดตัวเองแน่น และพูดว่า “คุณชายลู่ ฉันคิดถึงคุณจริง ๆ ค่ะ”

...