พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 299

เมื่อได้ยินคำพูดที่น่าเกลียดเหล่านี้ ใบหน้าเรียวเล็กอันงดงามของเซี่ยซีหว่านก็ไม่ได้เปลี่ยนสีหน้าแต่อย่างใด เธอเพียงแค่ขมวดคิ้วเข้าหากันเล็กน้อย

หลิวจ้าวตี้เป็นผู้หญิงที่สวยมาก เธอสวยมากจริง ๆ แต่นิสัยทั้งหมดของเธอสูงส่ง เอารัดเอาเปรียบผู้คน และการพูดจาของเธอนั้นสร้างความเจ็บแสบและดุดันเล็กน้อย ซึ่งทำให้ผู้คนไม่ชอบอย่างมาก

เซี่ยซีหว่านรู้สึกเสมอว่านิสัยเช่นนี้ไม่เข้ากับใบหน้านี้เลย ใบหน้าที่เหมือนกับของหลิวอิงลั่ว

ในเวลานั้นหลิวอิงลั่วไม่ได้เป็นเพียงสาวงามอันดับหนึ่งในมหานครเอมพีเรียล แต่เธอยังเป็นผู้หญิงที่เยือกเย็นและมีความสามารถด้วยไอคิวระดับสูง เธอสวมชุดกระโปรงสีขาว กอดหนังสือสองสามเล่มไว้ที่อกและเดินอยู่ในมหาวิทยาลัย เธอเคยเป็นที่นิยมในยุคหนึ่ง

เซี่ยซีหว่านยื่นมือของเธอออกแล้วคืนเช็คให้หลิวจ้าวตี้ และพูดว่า “คุณผู้หญิงลู่คะ ในใจของคุณ คุณนั้นคิดว่าลู่จื่อเซียนลูกชายของคุณมีค่าแค่ไหน และขายราคาเท่าไหร่ถึงจะเหมาะสมเหรอคะ”

หลิวจ้าวตี้หยุดดื่มกาแฟในทันที

เซี่ยซีหว่านยิ้ม “หรือว่าฉันเข้าใจความหมายของคุณผิดเหรอคะ? ถ้าฉันเขียนห้าล้าน คุณอาจจะคิดว่าถูกไป คิดว่าลูกชายของตัวเองก็มีราคาแค่นี้เหรอ? ถ้าฉันเขียนห้าร้อยล้าน ห้าพันล้าน คุณอาจจะคิดว่าแพงเกินไป คุณไม่ยอมจ่ายเงินจำนวนนี้แน่นอนค่ะ คุณผู้หญิงลู่คะ เมื่อคุณนำเช็คนี้ออกมาก็แสดงให้เห็นว่าคุณกำลังจะขายลูกชายตัวเอง คุณไม่ได้ทำให้ฉันอับอายขายหน้าหรอกค่ะ แต่คุณกำลังทำให้ลูกชายของคุณอับอายขายหน้าต่างหากค่ะ”

หลิวจ้าวตี้วางกาแฟลง เธอมองตรงไปที่เซี่ยซีหว่านและพูดว่า “ลูกชายของฉัน ฉันรู้ดี เขามีวิสัยทัศน์ที่สูงมาก ถ้าเธอทำให้เขาหลงใหลได้ เธอต้องมีความสามารถเกินคนทั่วไปแล้ว ปากของเธอร้ายกาจมากนะ ถ้าอย่างนั้นเธอลองบอกมาว่าเธอจะไปจากลูกชายของฉันได้อย่างไร”

“คุณผู้หญิงลู่คะ ฉันบอกไปแล้วว่าฉันกับลู่จื่อเซียนเป็นแค่เพื่อนกัน คุณอยากคุยกับฉัน แต่คุณไม่เชื่อที่ฉันพูด บทสนทนาของเราก็ไร้ความหมาย ขอบคุณสำหรับกาแฟของคุณผู้หญิงลู่นะคะ ฉันขอตัวก่อนค่ะ”

เซี่ยซีหว่านลุกขึ้นและจากไปในทันที

ทันใดนั้นหลิวจ้าวตี้พูดขึ้นมาว่า “เยี่ยหลิง หล่อนเป็นเพื่อนซี้ของเธอเหรอ?”

หลิงหลิง?

ทันใดนั้นหัวใจของเซี่ยซีหว่านก็เต้นแรงระรัว เธอมองหลิวจ้าวตี้อย่างระแวดระวังในทันที “คุณทำอะไรกับเยี่ยหลิงคะ?”

หลิวจ้าวตี้ยิ้มเย้ยหยัน และพูดว่า “ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย ช่วงนี้เยี่ยหลิงกำลังร่วมมือกับอัญมณีแบรนด์ Fly ดังนั้นเราจึงมีโอกาสได้ติดต่อกัน คุณหนูเซี่ย ทำไมเธอถึงดูตื่นเต้นมากขนาดนั้นล่ะ? ในเมื่อเธอไม่ต้องการคุยกับฉันแล้ว งั้นฉันจะรอเธอ ยังไงฉันก็มีเวลาเหลือเฟือ”

หลิวจ้าวตี้หยิบเหรียญใหม่เอี่ยมสองเหรียญออกจากกระเป๋าแล้ววางลงบนโต๊ะกาแฟ จากนั้นก็สวมแว่นกันแดดและรองเท้าส้นสูงของเธอก็ก้าวออกจากที่นี่ไปทันที

เซี่ยซีหว่านมีลางสังหรณ์ไม่ดี เธอรีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาโทรหาพี่ฮวาผู้จัดการของเยี่ยหลิง

โทรศัพท์ที่ปลายสายดังขึ้นหนึ่งครั้งก็ถูกรับสาย เสียงของพี่ฮวาดังเข้ามาว่า “ฮัลโหล ซีหว่าน”

“พี่ฮวาคะ หลิงหลิงล่ะคะ ตอนนี้หลิงหลิงอยู่ที่ไหนคะ?” เซี่ยซีหว่านถามอย่างกระวนกระวาย

“วันนี้เราจะเดินแคทวอล์คอัญมณีแบรนด์ Fly หลิงหลิงเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่จ้ะ ซีหว่าน เธอเป็นอะไรไป เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอ?”

“หลิงหลิงเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากี่นาทีแล้วค่ะ พี่ฮวา ตอนนี้พี่เข้าไปหาหลิงหลิงเลยค่ะ เร็ว ๆ ค่ะ !”

ความสามารถในการทำงานของพี่ฮวาค่อนปราดเปรื่องและเเข็งแกร่ง เมื่อเธอได้ยินน้ำเสียงของเซี่ยซีหว่านที่ผิดปกติไปจากเดิม พี่ฮวาจึงรู้สึกถึงบางสิ่งบางอย่างที่ผิดปกติในทันที เธอรีบหันหลังกลับและวิ่งเข้าไปในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว “ซีหว่าน ไม่... ไม่ดีแล้ว หลิงหลิงหายไปแล้ว !”

เยี่ยหลิงหายไป จู่ ๆ ก็หายตัวไปในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า !

นัยน์ตาสีดำขลับอันสดใสของเซี่ยซีหว่านเคร่งขรึมในทันที เธอรู้ว่านี่เป็นคำเตือนของหลิวจ้าวตี้ หลิวจ้าวตี้เริ่มเคลื่อนไหวกับผู้คนรอบตัวเธอแล้ว