พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 313

เดิมทีมหาวิทยาลัย A กับมหาวิทยาลัย T เป็นมหาวิทยาลัยเพื่อนบ้านกัน ตอนนี้พวกเขาต่างกำลังล้อมรอบอยู่หน้าตู้โชว์ผลคะแนนสอบด้านนอกมหาวิทยาลัย ทุกคนต่างก็ยืนอยู่บนถนนสายเดียวกัน

เมื่อเห็นผลคะแนนเต็มของเซี่ยซีหว่าน ลี่เหยียนหลานก็รู้สึกตกตะลึงเป็นอย่างมาก เธอไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองเลย การสอบเอ็นทรานซ์ครั้งนี้เธอมั่นใจในตัวเองมาก คะแนนสอบรวม 736 คะแนนก็อยู่ในความคาดหมายของเธอเช่นกัน ถ้าเป็นการสอบโดยปกติแล้วมา การที่เธอสอบได้คะแนนเพียงเท่านี้ก็ทำให้เธอโด่งดังแล้ว เธอคาดไม่ถึงเลยว่าเซี่ยซีหว่านจะสอบได้คะแนนเต็ม

“โอ้แม่เจ้า เซี่ยซีหว่าน ได้คะแนนสอบเต็ม 750 คะแนน เธอทำข้อสอบถูกหมดได้ยังไงกัน?”

“เซี่ยซีหว่านสุดยอดมาก คาดไม่ถึงว่าเธอจะสามารถเอาชนะลี่เหยียนหลานได้”

“ตอนนี้ใครไม่เคยได้ยินชื่อเซี่ยซีหว่านบ้างล่ะ คุณเห็นไหมว่ามีผู้คนจำนวนมากมายืนล้อมรอบที่ประตูมหาวิทยาลัย A ทุกคนต่างมาจากมหาวิทยาลัยอื่นเพียงเพื่อมาดูเซี่ยซีหว่าน !”

ลี่เหยียนหลานเอาเล็บจิกเข้าไปตรงใจกลางฝ่ามืออย่างแรงโดยไม่รู้สึกเจ็บปวดเลยแม้แต่น้อย เมื่อก่อนรุ่นพี่จากมหาวิทยาลัยอื่นต่างมาเพื่อดูเธอ แต่ตอนนี้เซี่ยซีหว่านมีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วมหานครอิมพีเรียลแล้ว แถมยังแย่งเกียรติยศและศักดิ์ศรีทั้งหมดของเธอไปด้วย

การเดิมพันครั้งนี้ เธอแพ้แล้ว !

แถมยังแพ้อย่างน่าเวทนามากด้วย !

ทันใดนั้นใครบางคนก็พูดขึ้นว่า “พวกเธอรีบมาดูเร็วเข้า รองอธิการบดีโจวมาแล้ว”

รองอธิการบดีโจวปรากฏตัวขึ้นแล้วง สีหน้าของเขาดูไม่ค่อยดีนัก ข้างกายเขาคืออาจารย์อู๋ แต่ว่าตอนนี้อาจารย์อู๋ดูองอาจผึ่งผายเป็นอย่างมาก

“อาจารย์อู๋ ครั้งนี้มหาวิทยาลัย A ของเราเข้าติดหนึ่งในห้าอันดับแรกแล้ว แถมคะแนนอันดับหนึ่งในการสอบเอ็นทรานซ์ก็เป็นของมหาวิทยาลัย A ของเรา นั่นคือเซี่ยซีหว่าน เซี่ยซีหว่านได้คะแนนเต็ม !” ทุกคนต่างพากันเข้ามาล้อมรอบอาจารย์อู๋ด้วยความปิติยินดี

อาจารย์อู๋หัวเราะออกมาสองครั้ง และพูดว่า “นักศึกษาทุกคน ครั้งนี้ทุกคนตั้งใจกันอย่างหนัก ทุกคนได้สร้างปาฏิหาริย์ครั้งยิ่งใหญ่ให้กับมหาวิทยาลัย A ของเรา มหาวิทยาของเราได้รับการยกย่องแล้ว อีกไม่นานมหาวิทยาลัย A ของพวกเราก็จะกลับมาคึกคักแล้ว ด้านนอกจะมีคำขวัญของมหาลัยปรากฏขึ้นที่หน้าจอแสดงผล และสถานีโทรทัศน์จะเข้ามาสัมภาษณ์พวกเราด้วย !”

“ว้าว สุดยอดเลย !” ทุกคนต่างส่งเสียงโห่ร้องด้วยความดีใจ

อาจารย์อู๋มองเซี่ยซีหว่านที่อยู่ท่ามกลางฝูงชนและพูดชมด้วยความจริงใจว่า “เซี่ยซีหว่าน เธอยอดเยี่ยมมาก”

ใช่ เธอยอดเยี่ยมมากเลย

ดวงตาอันสดใสที่มีขนตาเป็นแพเรียวยาวดั่งขนนกของเซี่ยซีหว่านเต็มไปด้วยรอยยิ้มเปล่งประกายดุจดวงดาว เธอพูดว่า “อาจารย์อู๋คะ ฉันบอกแล้วว่ามหาวิทยาลัย A ของเราดีที่สุด !”

“ใช่ มหาวิทยาลัย A ของเราดีที่สุด !”

ทั้งมหาวิทยาลัย A ต่างนำเอ่ยประโยคนี้ออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดังกังวาลและมีพลังเด็ดเดี่ยวและกล้าหาญมาก

ทันใดนั้นอาจารย์อู๋ก็มองไปที่รองอธิการบดีโจวซึ่งอยู่อีกด้านหนึ่ง เขาส่งเสียงกระแอมไอออกมาหนึ่งครั้งว่า “อะแฮ่ม คุณโจว ตอนนี้ผมกระหายน้ำนิดหน่อยล่ะ”

“นี่หมายความว่าอะไร？”

ทุกคนต่างเห็นรองอธิการบดีโจวกัดฟันอย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็ประคองถ้วยชาส่งมอบให้อาจารย์อู๋ด้วยตัวเองอย่างเชื่อฟัง และพูดว่า “ท่านอาจารย์ โปรดดื่มชาด้วย”

“อื้ม ว่านอนสอนง่ายดีมาก” อาจารย์อู๋รับน้ำชามาและดื่มอย่างรวดเร็วในคราวเดียว

บรรดานักศึกษามหาวิทยาลัย T ต่างพากันตกตะลึง พวกเขามองรองอธิการบดีโจวที่เมื่อก่อนพวกเขาเคยเชื่อมั่นซึ่งกำลังยกน้ำชาให้คนอื่นแถมยังเรียกว่าอาจารย์อีกด้วย นี่เขายังเป็นรองอธิการบดีโจวของพวกเขาอยู่หรือเปล่า?

อาจารย์อู๋จิบชาและยัดถ้วยน้ำชาให้รองอธิการบดีโจว และประกาศว่า “นักศึกษา วันนี้วันศุกร์ตอนเย็น ผมจะจัดงานเลี้ยงในตอนเย็น พวกเราไปร่วมฉลองกันให้สนุกสนานสุดเหวี่ยงกันเถอะ”

สุดยอดไปเลย !

บรรดานักศึกษาของมหาวิทยาลัย A ต่างพากันเข้าไปรุมล้อมและอุ้มอาจารย์อู๋ขึ้นมา จากนั้นพวกเขาก็โยนอาจารย์อู๋ขึ้นไปในอากาศ

อาจารย์อู๋ส่งเสียงร้องออกมาว่า “ไอหยา เจ้าพวกบ้า ฉันกลัวความสูง ปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้ !”

เซี่ยซีหว่านทำให้ทุกคนอารมณ์ดี เธอจึงก้าวออกมาอย่างเงียบ ๆ จากนั้นริมฝีปากบางน่าทะนุถนอมของเธอก็ปรากฏรอยยิ้มที่อ่อนโยนออกมา

ขณะนี้แสงแดดกำลังสาดส่องลงมาพอดี เธอเงยหน้าขึ้นมองดูบรรดานักศึกษาที่ดื้อรั้นและอ่อนเยาว์เหล่านี้ เธอยังคงดูไม่หยิ่งผยองและสง่างาม คิ้วที่เรียงตัวกันอย่างสวยงามละเอียดอ่อนภายใต้ดวงตาสีดำขลับอันสดใสเต็มไปด้วยความสุขุมราวกับไข่มุกยามราตรีที่กำลังเปล่งประกายอย่างสง่างาม