พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 312

รองอธิการบดีโจวและอธิการบดีมหาลัยอื่นต่างพากันตกตะลึงร่างกายแข็งทื่อราวกับถูกฟ้าผ่าพวกเขาคาดไม่ถึงว่ามหาวิทยาลัย A จะติดหนึ่งในห้าอันดับแรก

จากอันดับรั้งท้ายสุดกลับพุ่งทะยานขึ้นมาติดหนึ่งในห้าอันดับแรก นี่คือการพัฒนาที่ก้าวกระโดดอย่างแท้จริง อธิการบดีทุกคนไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน พวกเขากำลังเป็นพยานรู้เห็นในประวัติศาสตร์ครั้งใหม่อย่างนั้นเหรอ?

ผู้คนที่ขยันมักจะได้ผลตตอบแทนที่ดีและโชคชะตาจะเข้าข้างเสมอ !

ต่อให้เรามาจากจุดต่ำสุด เราก็ไม่มีอะไรต้องกลัว !

รองอธิการบดีโจวใบหน้าแดงก่ำทั่วทั้งหน้า อาจารย์อู๋รู้สึกตื่นเต้นจนแทบกระโดดโลดเต้น สองประโยคนี้เซี่ยซีหว่านเป็นคนพูดใช่ไหม สองประโยคนี้พวกเขาฟังกันมาเยอะแล้ว แต่มีน้อยมากที่จะสามารถทำให้สองประโยคนี้กลายเป็นความจริงขึ้นมา !

ใบหน้าเรียวเล็กและดวงตาอันสดใสที่เต็มไปด้วยความสุขุมของของเซี่ยซีหว่านปรากฏขึ้นในความคิดของรองอธิการบดีโจว เด็กสาวที่มีอายุยังน้อยแต่กลับมีความแข็งแกร่งซุกซ่อนอยู่ในตัวของเธอ เธอเป็นเหมือนดั่งแสงสว่างที่เปล่งประกายในตัวเอง ขณะเดียวกันเธอก็ส่องสว่างแก่คนอื่นด้วย

รองอธิการบดีโจวมองไปยังเอกสารที่ปิดผนึกอีกฉบับหนึ่งซึ่งมีคะแนนของนักศึกษาของมหาวิทยาลัย T และมหาวิทยาลัย A ทั้งหมด มือของเขาสั่นไหวเล็กน้อย เขารู้สึกหวาดกลัวและไม่กล้าที่จะเปิดมันออกมาดู

ดังนั้นการประลองฝีมือส่วนตัวระหว่างเซี่ยซีหว่านและลี่เหยียนหลานจึงสิ้นสุดลง

ตอนนี้รองอธิการบดีโจวรู้สึกแย่มาก เขารู้สึกว่าลี่เหยียนหลาน...แพ้แล้ว

ขณะเดียวกันนั้นบรรดาอธิการบดีของแต่ละมหาวิทยาลัยต่างก็รู้สึกอึดอัดและวางตัวไม่ถูก

“คุณอู๋ ยินดีกับคุณด้วยนะ ครั้งนี้มหาวิทยาลัย A ทำให้เรา...ตกตะลึงจริง ๆ !”

“แต่ว่าคุณอู๋ คุณอย่าเพิ่งรีบดีใจไป เราต้องมาดูคะแนนของเซี่ยซีหว่านก่อน”

“ใช่ อย่างไรก็ตามคราวนี้อันดับหนึ่งในการสอบเข้ายังคงเป็นของมหาวิทยาลัย T ของเรา เราเชื่อว่าคนที่สอบได้ที่หนึ่งจะต้องเป็นลี่เหยียนหลานที่เป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัย T เธอต้องชนะแน่นอน !”

อาจารย์อู๋คิดว่าผู้คนเหล่านี้คงกำลังรู้สึกอิจฉา พวกเขาแสดงความอิจฉาออกมาอย่างโจ่งแจ้ง แต่ผู้คนที่ยอดเยี่ยมก็มักมีผู้คนรู้สึกอิจฉาเป็นธรรมดา เขาสามารถเข้าใจได้ อาจารย์อู๋จึงมองไปยังรองอธิการบดีโจว และพูดว่า “คุณโจว งั้นเรามาเปิดคะแนนดูกันเถอะ ครั้งนี้แม้ว่ามหาวิทยาลัย T จะได้ที่หนึ่ง แต่ถ้าหากว่าคนที่สอบได้ที่หนึ่งไม่ใช่คนของมหาวิทยาลัยT แต่เป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัย A ของเรา ถ้าเป็นเช่นนั้นหน้าของคุณก็ถูกตบจนบวมจริง ๆ”

รองอธิการบดีโจวกำลังอยู่บนหลังเสือ แต่เมื่อมาถึงตอนนี้แล้ว เขาจึงทำได้เพียงสู้อย่างเดียวเท่านั้น เขาพูดตอบด้วยน้ำเสียงไม่พอใจว่า “งั้นเรามาดูคะแนนรายบุคคลกันเถอะ”

รองอธิการบดีโจวจึงเปิดซองเอกสารอีกซองหนึ่ง

บรรดาอธิการบดีของแต่ละมหาวิทยาลัยต่างเบิกตากว้างและกลั้นลมหายใจ พวกเขาต่างรอดูคะแนนรายบุคคลของเซี่ยซีหว่านและลี่เหยียนหลานอย่างใจจดใจจ่อ

ช่วงเวลาที่น่าตื่นเต้นที่สุดมาถึงแล้ว

เมื่อเปิดซองเอกสารที่ปิดผนึกออก รองอธิการบดีโจวก็นำคะแนนของทั้งสองมหาวิทยาลัยออกมาซึ่งก็เป็นไปตามความคาดหมาย ลี่เหยียนหลานเป็นอันดับหนึ่งในการสอบเอ็นทรานซ์ของมหาวิทยาลัย T และเซี่ยซีหว่านก็เป็นอันดับหนึ่งในการสอบเอ็นทรานซ์ของมหาวิทยาลัย A

“เซี่ยซีหว่านเป็นอันดับหนึ่งของมหาวิทยาลัย A !”

“คาดไม่ถึงว่าเด็กผู้หญิงคนนี้จะมีความสามารถจริง ๆ”

เมื่อรองอธิการบดีโจวได้ยินเสียงวิพากษ์วิจารณ์รอบ ๆ ตัวเขา หัวใจของเขาก็เริ่มหนักอึ้งในทันที

อาจารย์อู๋ดึงกระดาษผลคะแนนของมหาวิทยาลัย A ออกมา เขาเหลือบมองดูก่อนอย่างเงียบ ๆ จากนั้นเขาก็อุทานด้วยความตกใจว่า “ฮะ” พร้อมกับสีหน้าที่ตื่นตกใจของเขา

ดวงตาทั้งคู่ของรองอธิการบดีโจวเปล่งประกายราวกับว่าเขากำลังมองเห็นความหวังในสภาพที่สิ้นหวังนี้บ้างแล้ว เขาโน้มตัวไปข้างหน้าอาจารย์อู๋และพูดว่า “อาจารย์อู๋ สีหน้าท่าทางที่คุณแสดงออกมาหมายความว่าอะไร เซี่ยซีหว่านคงจะทำคะแนนสอบได้ไม่ดีสินะ?”

“ดูจากสีหน้าท่าทางของอาจารย์อู๋แล้วคงจะเป็นแบบนั้นแน่นอน”

“คุณโจว ลี่เหยียนหลานสอบได้กี่คะแนนเหรอ?”

รองอธิการบดีโจวดูคะแนนของลี่เหยียนหลานและหัวเราะออกมาอย่างรวดเร็ว ลี่เหยียนหลานเป็นดาวมหาลัยและนักศึกษาหัวกะทิของมหาลัยมาโดยตลอด แต่ครั้งนี้ลี่เหยียนหลานกลับดูเหนือความคาดหมายเป็นอย่างมาก เธอทำคะแนนสอบได้ค่อนข้างดีเลยทีเดียว

“149,148,147และได้คะแนน 146 สองอัน คะแนนรวมทั้งหมด 736 คะแนน” รองอธิการบดีโจวประกาศคะแนนของลี่เหยียนหลานอย่างภาคภูมิใจ

ว้าว