พัง นิยาย บท 65

ฉันตื่นเช้าบิดขี้เกียจซ้ายขวา... จนเผลอโดนคนข้าง ๆ พี่ที เขินจัง เมื่อคืนมันเผ็ดร้อนมาก ทั้งฉัน และพี่ที ถึงจะเป็นสามีภรรยากันแล้ว... แต่ฉันยังเขิน

ฉันนอนจ้องหน้าหล่อ ๆ ของเขา นอนมองจมูกโด่ง มองขนตายาว ๆ หล่อจัง พี่ทีของเมย์

"ว้าย~ พี่ที" อยู่ ๆ เขาก็ขยับตัว ดึงฉันไปกอดแนบอก

‘ตึก ตึก ตึก’ หัวใจเต้นแรงจัง...

"อยากกินพี่อีกแล้วเหรอ พี่ไม่ไหวแล้ว น้ำหมดตัว"

"บ้า!" ฉันตีแขนเขาเบา ๆ

ก่อนที่เขา... จะพลิกตัวขึ้นคร่อมฉัน... เอ่อ เนื้อแนบเนื้อ... เรายังไม่ใส่เสื้อผ้ากันเลย...

"พี่ทีคะ เช้าไป..." เขาจ้องฉันไม่ละสายตา...

"ทำไมล่ะ ไงครับ... เมียพี่... นี่พี่มีเมียจริง ๆ แล้วเหรอเนี่ย แปลกแหะ ฮ่า ๆ" ฉันยกมือซ้ายโชว์แหวนให้เขาดู

"ค่ะ พี่ทีเพิ่งได้เมียถูกต้องตามธรรมเนียมมาเมื่อคืน แต่วันนี้พี่ทีจะได้เมียที่ถูกต้องตามกฎหมายค่ะ" เขายิ้มกว้าง ก่อนที่จะก้มลงมาหอมแก้มฉัน

เอ่อ... แผงอกหนา ๆ ของเขามันแนบกับหน้าอกตูม ๆ ของฉันจนแบนเลย...

พี่ทีทำตกใจ ก่อนจะยิ้มกริ่ม... แล้วขยับมือไปบีบมัน

"หิวเหรอคะ..." เขาพยักหน้า...

"ครับ..." ฉันส่งแขนไปคล้องคอเขาทันที...

ก่อนที่... เรากำลังจะ...

‘ก๊อก ก๊อก ก๊อก’ ฉันกำลังเข้าหออยู่นะ ใครมาเคาะเนี่ย

พี่ทีถอนหายใจยาว ก่อนจะลุกไปหยิบผ้าเช็ดตัวให้ฉัน แล้วใส่ให้ตัวเอง...

พอได้ผ้าเช็ดตัว… ฉันก็รีบวิ่งแจ้นเข้าไปแอบห้องน้ำทันที...

"ว้ายตาเถร! ทีทำไมลูกใส่ผ้าเช็ดตัวล่อนจ้อนแบบนี้ลูก กี่โมงกี่ยามแล้ว" เสียงคุณแม่นี่น่า

"แม่ครับผมเพิ่งแต่งงานเมื่อคืนครับ... แม่มีอะไรรึป่าว"

"เอ่อ ใช่สินะ… แม่มาส่งไทม์..." เมื่อได้ยินเสียงประตูปิด

ฉันก็รีบเดินออกมาจากห้องน้ำทันที คิดถึงลูกชายแม่…

ฉันรีบอุ้มไทม์มาจากมือพี่ที เขาไม่ได้กินนมแม่เกือบสองอาทิตย์แล้ว

พอเขาเห็นหน้าฉัน… เขาก็ร้องทันที

"แอ้ อุแว้ อุแว้" ฉันโอ๋ไทม์เบา ๆ ก่อนจะดึงผ้าเช็ดตัวลง แล้วป้อนนมเขา…

ฉันหลับตาพริ้ม... สบายเต้าชะมัด

"อะไร นี่ลูกดูดแล้วเสียวเหรอ"

"คัดเต้าอะ น้ำนมมันเยอะ เหมือนได้ระบายออก"

"ให้พี่กินก็ได้..." ฉันหันไปตีแขนเขา ไทม์พ่อจะแย่งนมไทม์กินอีกแล้วลูก...

ฉันกลับกรุงเทพวันนี้ เพิ่งรู้จากพี่ที ว่าเหล่าไฮโซทั้งหลายเขาเช่าเครื่องบินเจ็ทกันมา... ยายกลับพร้อมคุณพ่อคุณแม่ เพราะปลายนางอยากเที่ยวต่อ ส่วนเพื่อน ๆ ฉันตอนนี้ก็เฮฮาปาร์ตี้กันบนเครื่อง พวกเขาฝากลูก ๆ ไว้กับปู่ย่าตายายกันหมด... สบายกันจริง ๆ

"เมย์เมื่อคืนนอนกี่โมง" แตงโมสะกิดถามฉัน พวกสาว ๆ เริ่มหันหน้ามอง... แล้วเดินมามุง

ทำไมเรื่องพวกนี้ผู้หญิงแบบเรา ๆ ถึงได้แตกตื่นนัก...

"ไม่ได้นอนสิท่า ชัวร์" ณีเวียเริ่มชี้นิ้วคอนเฟิร์มแล้ว ฉันได้แต่นั่งหน้าแดง หันซ้าย หันขวา... จะพูดยังไงดี พี่เอสก็หลับอยู่ข้าง ๆ แตงโม

"นอน แต่ดึก..." ทุกคนดี๊ด๊ากันใหญ่

"กี่รอบ... กินยาดองไหม เล่า" น้ำหวาน...

"อ๊าย... เขิน" ทุกคนเขิน แต่ฉันเขินกว่า เขินจนทำตัวไม่ถูกแล้ว

"เอ่อ... พี่เอสหลับใช่ไหมแตงโม" แตงโมหันกลับไปดูสามีตัวเองแว๊บนึงก่อนจะหันกลับมาพยักหน้าคอนเฟิร์ม

"รอบเดียว แต่นาน น้ำหมดตัว... แซ่บลืม แซ่บจนลืมหายใจ"

"ว้าย... กรีดร้อง..." ทุกคนพูดพร้อมกัน และหัวเราะกันใหญ่

"ผู้หญิงกลุ่มนี้หื่นกันชะมัด... เห้ย ดูเมียพวกมึงด้วย คุยแต่เรื่องลามก กูรับไม่ได้!"

"พี่เอส!" ฉัน น้ำหวาน ณีเวีย แตงโม สายฝนรวมใจค้อนพี่เอสทันที ไหนแตงโมบอกว่าพี่เอสหลับไง ตายจริงได้ยินทุกคำ...

หนุ่ม ๆ หันมาหัวเราะ

หมอนายก็ด้วย... เอ่อ หมอนายไม่น่าเข้ามารวมกลุ่มกับพี่ทีเลย ฉันรู้สึกสงสารหมอนายจับใจ...

เรามาถึงกรุงเทพกันแล้ว ฉันแวบไปอำเภอไปจดทะเบียนสมรสก่อน... ไม่รอคุณพ่อ คุณแม่แล้ว ฉันรีบ ฉันตื่นเต้น...ฉันกลัวเจอเซอร์ไพรส์อีกบอกเลย

หลังแต่งงานเราใช้ชีวิตกันปกติ ทำงาน เลี้ยงลูก... แล้วมีอะไรกัน เอ่อ แต่มันไม่บ่อยหรอก อาทิตย์ละ สี่ห้าครั้งเอง... แบบนี้เขาเรียกว่าบ่อยรึป่าว... ฉันก็ไม่รู้

ไทม์กินนมฉันด้วย กินนมชงด้วย ขึ้นอยู่กับสถานการณ์... ช่วงนี้เขาตื่นกลางดึกน้อยลง แต่ยังตื่นอยู่ ฉันเองแค่ตื่นมานอนตะแคงให้นมลูก ไม่ก็หลับยาว ให้พ่อเขาไปชงนม แล้วกล่อมกันเอาเอง...

ส่วนมากพี่ทีเป็นคนเลี้ยงลูก... ฉันไปทำสวยได้ ไปนั่งกินข้าวกับกลุ่มเพื่อนได้ พวกน้ำหวาน ณีเวีย แตงโม และสายฝน... เราสนิทกันมากกว่าเดิม... คุยไลน์กันทุกวัน ทุกคนระแวงสามีเสกลูกเข้าท้องกันใหญ่... ฉันอ่านไป ขำไป...

เอ้อ สายฝนท้องนะ... พี่เอสแทบจะไปเผาบ้านพี่ไวท์ แต่สุดท้ายก็ต้องยอม ให้สองคนนั้นแต่งงานกัน

ตอนนี้ฉันแต่งงานได้สามเดือนแล้ว... ไทม์ เขาก็เกือบจะห้าเดือนพอดี... เขาเริ่มคว่ำ เริ่มขยับตัวได้แล้ว ฉันและพี่ที... จึงทำคอกกั้นเตียงไว้ เริ่มกลัวลูกตกเตียงแล้ว...

ฉันตื่นเช้าลงมาช่วยงานในครัวทุกวัน... สามี กินไชโป๊ะผัดไข่ยังไง ก็กินอยู่แบบนั้น ฉันทำมันจนชินแล้ว...

"ป้าน้อยคะ วันนี้พี่ทีออเดอร์ไชโป๊ะผัดไข่อีกแล้ว... เตรียมของให้เมย์หน่อยน๊า" ฉันยื่นหน้าไปออเดอร์พี่ ๆ และป้า ๆ ในครัว ที่ตอนนี้เขากำลังวุ่นวายกันทำอาหารอยู่...

ก่อนที่พี่ทีเขาจะอุ้มลูกลงมานั่งรอที่โต๊ะอาหาร... เขาใส่สูท เซ็ตผม เตรียมพร้อมไปทำงาน แล้ว ฉันจึงเดินไปหอมแก้มเขาฟอดใหญ่ และหอมลูกชายสุดหล่อ ที่มองฉันตาแป๋ว...

หน้าเหมือนกันเด๊ะ สองพ่อลูก...

"หวานกันจังเลยนะบ้านนี้" คุณแม่กินกาแฟไป แซวพวกเราไป

"เบา ๆ ครับคุณแม่ ข้างบนหวานกว่านี้..." ฉันเขินจนตีแขนพี่ทีเบา ๆ

"เรียบร้อยค่ะคุณเมย์ มาทำได้เลยค่ะ" แล้วพี่จิ๊บก็เดินมาตามฉันเข้าไปในครัว

ไข่... ไชโป๊ะ... ทำไมฉันเกลียดเส้นมันแบบนี้ล่ะ... ฉันเวียนหัวชะมัด ฉัน... จะ...

"อ้วก..." ฉันวิ่งไปซิงค์น้ำ พยายามอ้วกออกมา... แต่ไม่มีอะไรออกมาเลย...

"คุณเมย์" ทุกคนถามฉันด้วยความเป็นห่วง ตายจริงฉันจะอ้วกตอนที่เขากำลังทำอาหารกันไม่ได้!

ฉันหันกลับไปมามองหน้าทุกคน... ก่อนที่หางตามันจะหันไปเห็น ไชโป๊ะจานนั้นอีก

"อุ๊ปส์!" ฉันรีบวิ่งออกมาจากในครัว... วิ่งผ่านพี่ที วิ่งผ่านคุณแม่ จนมาถึงห้องน้ำ...

"อ้วก..." ฉันเกาะชักโครกแน่น พยายามอ้วกออกมา แต่มันไม่มีอะไรออกมาเลย ทรมาน เวียนหัวมาก

อยู่ ๆ พี่ทีก็อุ้มไทม์มายืนข้างหลังฉันตอนไหนไม่รู้...

เขาลูบหลังฉันเบา ๆ

"เมย์ไปโรงพยาบาลไหม กระเพาะรึเปล่า"

คุณแม่เดินถือน้ำมาส่งให้ฉัน ก่อนจะรวบผมฉันขึ้นให้...

"หนูเมย์ไหวไหมลูก... ประจำเดือนมารึยัง" ฉันหันขวับไปมองพี่ที ตอนนี้พี่ทีเบิกตากว้าง...

"ไม่ค่ะ เมย์ให้นมลูก... คงไม่ท้องหรอกค่ะคุณแม่" พี่ทีเดินหายไปไหนไม่รู้ ก่อนจะรีบเดินกลับมาส่งไทม์ให้คุณแม่

"เมย์ไปหาหมอ พี่โทรหาหมอนายแล้ว" เขายิ้มกว้าง ก่อนจะเดินเข้ามาพยุงฉันออกจากห้องน้ำ

"ไม่ท้องหรอกพี่ที..." เขารีบยกมือปราม

"ไปเถอะนะ นะ นะ" คุณแม่หัวเราะเบา ๆ ก่อนจะพาไทม์ไปนั่งโซฟา

สุดท้ายฉันต้องยอมจำนน มาโรงพยาบาลหาหมอนาย...