พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 514

นัทธีขมวดคิ้ว คิดในใจว่าคนโทรไม่รู้จักเวล่ำเวลาเลย

ทว่าถึงจะคิดเช่นนี้ แต่เขาก็ยังเอามือถือออกมา

ซึ่งเป็นสายจากมารุต นัทธีมองปราดหนึ่ง จากนั้นก็กดรับสาย“มีอะไรเหรอ？”

“ท่านประธานครับ มีข่าวด่วนจากภายในประเทศครับ บอกว่าสุภัทรเป็นลมครับ”มารุตตอบ

นัทธีรีบมองวารุณีทันควัน

วารุณีกะพริบตาอย่างฉงนสนเท่ห์“ทำไมเหรอคะ？”

“สุภัทรเป็นลม” นัทธีตอบ

สีหน้าวารุณีเปลี่ยนชั่วครู่ จากนั้นก็หลุบตาลง“ค่ะ ฉันรู้แล้ว”

ขยานีวางยาพิษเขามาโดยตลอด ซึ่งเธอก็ไม่ได้ส่งคนไปขัดขวาง

สุภัทรเป็นลมหมดสติ จึงเป็นเรื่องที่ต้องเกิดขึ้นในไม่ช้าก็เร็วไม่ใช่หรือ？และเธอก็เตรียมใจรอแล้วด้วย

แต่เมื่อได้ยินก็รู้สึกปวดใจเล็กน้อย

เพราะถึงอย่างไรก็เป็นพ่อบังเกิดเกล้าของเธอ

“ตอนนี้อาการเขาเป็นยังไงบ้าง？” นัทธีถามกับคู่สายสนทนา

มารุตส่ายหัวพร้อมกับตอบว่า“ไม่ดีเลยครับ สุภัทรเป็นลมกะทันหันตอนที่ไปตกปลากับคนอื่นครับ ตอนนี้ส่งเข้าโรงพยาบาลแล้วครับ แต่คุณหมอบอกว่า ถึงแม้จะช่วยชีวิตไว้ได้ แต่ก็ลุกขึ้นมาเดินไม่ได้เลยครับ ยังนอนติดเตียงอยู่เลยครับ”

“ผมรู้แล้ว” นัทธีพยักหน้าเล็กน้อย

จากนั้นเขาก็วางมือถือลง แล้วถามวารุณีว่า“คุณจะทำยังไง？”

“กลับประเทศไปดูเขาค่ะ” วารุณีนวดระหว่างคิ้ว

ไม่ว่าอย่างไร เมื่อสุภัทรเป็นลมหมดสติ เธอก็ควรกลับไปดูเสียหน่อย

นัทธีขานรับอืมหนึ่งเสียง“ได้ ผมจะจัดเครื่องบินให้”

“ฉันจะบอกศรัณย์ค่ะ”

กล่าวจบ วารุณีก็เดินออกจากห้องหนังสือ แล้วออกไปโทรศัพท์หาศรัณย์ด้านนอกห้อง

คืนนั้นวารุณีกับนัทธีพาลูกๆทั้งสองคนขื้นเครื่องบินกลับประเทศ

หลังลงจากเครื่องบิน มารุตก็ส่งข่าวมาอีกครั้ง บอกว่าสุภัทรพ้นขีดอันตรายแล้ว หมอยังตรวจเจอสารพิษในร่างกายสุภัทรด้วย แต่มารุตสั่งไม่ให้ทางโรงพยาบาลบอกเรื่องนี้กับสุภัทร

ดังนั้นตอนนี้สุภัทรยังไม่รู้ว่าตัวเองเป็นลมเพราะเหตุใด คิดว่าเกิดจากสาเหตุที่ตนอายุมากแล้ว

ขยานีอกสั่นขวัญแขวนหลังจากสุภัทรเข้าโรงพยาบาล เกรงว่าคุณหมอจะตรวจเจอยาพิษในร่างกายสุภัทร

วินาทีที่ตัดสินใจจะวางยาพิษกับสุภัทร เธอหวังเป็นอย่างยิ่งว่าสุภัทรจะตายในบ้าน จะได้ไม่ต้องส่งเข้าโรงพยาบาลและจะได้ไม่มีคนตรวจเจอสาเหตุการตายที่แท้จริงของสุภัทร หากเป็นอย่างนั้นเธอก็ไม่ต้องตกเป็นผู้ต้องสงสัย

ทว่าครั้งนี้เธอคิดไม่ถึงว่าสุภัทรจะเป็นลมด้านนอก แล้วมีคนส่งเข้าโรงพยาบาล

ได้ยินโรงพยาบาลโทรมาหา เธอก็ตกใจกลัวจนวิญญาณเกือบหลุดออกจากร่าง

ยังดีที่โรงพยาบาลไม่ได้บอกว่าสุภัทรโดนยาพิษ แจ้งแค่ว่า เมื่ออายุมากเข้า ภูมิคุ้นกันภายในร่างกายจึงลดน้อยลง เลยทำให้เป็นลมเป็นแล้งขึ้นมา

ทำให้ขยานีโล่งอก เวลาเดียวกันก็รู้สึกดูถูกโรงพยาบาลแห่งนี้

เธอคิดว่าหมอพวกนี้วิเศษวิโสมาก ที่แท้ก็มีปัญญาแค่นี้เอง

เมื่อโรงพยาบาลตรวจสารพิษในร่างกายสุภัทรไม่เจอ ถ้างั้นก็ปล่อยให้สุภัทรอยู่ในโรงพยาบาลต่อก็ได้ เธอจะได้ไม่ต้องรับสุภัทรกลับมาบ้าน สุภัทรก็ไม่ต้องตายเหม็นเน่าในคฤหาสน์ด้วย

อีกหน่อยคฤหาสน์แห่งนี้ก็จะเป็นของเธอกับปวิชและถวิต เป็นบ้านของครอบครัวพวกเธอ

ในขณะที่ขยานีกำลังจินตนาการอย่างสวยหรูอยู่นั้น พลางได้ยินเสียงเคาะประตูคนไข้

“ใคร？” ขยานีถามอย่างหงุดหงิด

สุภัทรก็ลืมตาขึ้น แต่ร่างกายยังไม่มีแรงพอ จึงพูดเสียงแผ่วเบาว่า “ไปเปิดประตูสิ”