พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 572

“นัทธี คุณไม่เป็นไรใช่ไหม？”วารุณีลุกขึ้น เดินอ้อมโซฟาไปหยุดอยู่ข้างหลังของนัทธี แล้วก็ช่วยนวดขมับให้กับเขา

นัทธีหลับตาลง “ไม่เป็นไรหรอก ก็แค่รู้สึกหงุดหงิดนิดหน่อยเท่านั้นเอง”

“ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวก็ต้องจับพวกเขาได้อย่างแน่นอน” วารุณีหลุบตาลง แล้วก็ปลอบด้วยเสียงเบา

ส่วนความจริงนั้นการที่จะจับพวกเขาได้หรือไม่ เธอไม่มีความมั่นใจเลยแม้แต่นิดเดียว

แต่ว่ามันจะเป็นต้องพูดแบบนี้

นัทธียกมือขึ้นมา ลูบหลังมือของเธอเบาๆ “ผมรู้ พอแล้วล่ะไม่ต้องนวดแล้ว คุณเองก็เหนื่อยมากแล้วไปพักผ่อนเถอะ”

วารุณีตอบรับ แล้วก็หยุดการกระทำของเธอแล้วก็กลับมาอยู่ข้างๆเขา

นัทธีจับศีรษะของเธอเบาๆ แล้วก็ดึงให้เธอมานอนดึกของเขา

วารุณีก็นอนลงไปบนตักเขาอยากเชื่อฟัง

ผู้หญิงท้องจะขี้เซา ผ่านไปไม่นานเธอก็หลับไปแล้ว

นัทธีก็ยังคงรูปผมสั้นของเธอเบาๆไปเรื่อยๆ

ใช่ ผมสั้น

เมื่อตอนตั้งท้องได้ 4 เดือน เธอก็ตัดผมยาวๆของเธอออกไปครึ่งหนึ่ง ตอนนี้ผมของเธอเลยสั้นประบ่า

เพราะว่าเส้นผมต้องการสารอาหาร เพื่อที่จะแน่ใจว่าเด็กในท้องจะได้รับสารอาหารที่เพียงพอ วารุณีก็เลยต้องตัดผมออก

อันที่จริงตอนที่เธอตั้งท้องอารัณกับไอริณ เธอก็ตัดผมเหมือนกัน ดังนั้นสำหรับการตัดผมแล้ว เธอไม่รู้สึกว่ามีอะไรที่ไม่สามารถรับได้หรอก แล้วอีกอย่างก็มีสไตลิสต์มืออาชีพที่สามารถตัดผมของเธอออกมาให้สวยงามได้

วารุณีในตอนนี้นั้น พอตัดผมยาวๆของเธอออก ความสวยหยาดเยิ้มก็ลดลง แต่ว่ากลับดูองอาจถึงทายมากขึ้น ทำให้เธอดูดีมากกว่าเดิม

ทันใดนั้นนัทธีก็เห็นว่าท้องของวารุณีเริ่มขยับ

มือของเขาที่ลูบหัวของเธอนั้นก็หยุดลง เดาว่าเด็กในท้องกำลังขยับอยู่ ก็เลยเอามือไปลูบเท้าของเธอ

แล้วก็เป็นอย่างที่คิดจริงๆ เด็กในท้องกำลังเตะมือของเขาอยู่ แรงเยอะเลยทีเดียว

นัทธีเอามือออก แล้วก็ยิ้มอย่างอ่อนโยนพร้อมกับพูดด้วยเสียงที่ทุ้มต่ำว่า “ลูกรัก หยุดขยับได้แล้ว หม่ามี๊กำลังนอนหลับอยู่ อย่าปลุกหม่ามี๊ เชื่อฟังหน่อย”

เหมือนกับว่าเด็กน้อยได้ยินในสิ่งที่เขาพูดยังไงอย่างนั้น เขาสงบลงในทันที

นัทธีล๔บไปที่ท้องอีกครั้ง เด็กน้อยก็ไม่ขยับอีกแล้ว แล้วเขาก็ตบตรงตำแหน่งที่เด็กน้อยพึ่งขยับเบาๆ “เป็นเด็กดีมาก”

สมแล้วที่เป็นลูกของเขา

หลังจากนั้นนัทธีก็อุ้มวารุณีขึ้นมาและเดินตรงไปที่บันได

ถึงแม้ว่าวารุณีจะตั้งท้อง แต่ว่าน้ำหนักของเธอไม่ได้ขึ้นมาเท่าไหร่นัก รูปร่างของเธอยังคงดูดีเหมือนเดิม มีเพียงแค่หน้าท้องที่นูนขึ้นเท่านั้นเอง

สิ่งนี้ทำให้นักออกแบบหญิงที่เคยมีลูกมาแล้วคนอื่นๆ รู้สึกอิจฉาตาร้อนเป็นอย่างมาก

ตอนที่พวกชายต้องท้องนั้น น้ำหนักของพวกเธอเกิน แล้วก็อ้วนขึ้นมาก

แต่ว่าวารุณี เธอยังคงผอมเพรียวและรูปร่างก็ยังคงดีอยู่

และก็เพราะแบบนี้ วารุณีก็มาขอโทษพวกเธอถามเกี่ยวกับการดูแลร่างกายของตัวเอง

ความจริงแล้วสำหรับเรื่องนี้นั้น วารุณีก็ไม่รู้ว่าควรจะตอบยังไง เพราะว่าเธอไม่เคยดูแลอะไรมาก่อนเลย ก็ปล่อยไปตามธรรมชาติ

ตอนที่ตั้งท้องอารัณกับไอริณ รูปร่างของเธอก็ไม่ได้เปลี่ยนไป และทั้งหมดนี้มันก็เป็นไปตามธรรมชาติ

“หม่ามี๊？” พอมาถึงชั้นสาม นัทธี กำลังจะเปิดประตู ก็ได้ยินเสียงเปิดประตูจากห้องด้านหลัง อารัณเดินออกมาจากด้านใน เพราะเห็นพ่อกับแม่ก็รีบเอ่ยปากเรียกทันที

นัทธีหยุดเดินแล้วก็หันหน้ามา “หม่ามี๊นอนอยู่ อย่าปลุกหม่ามี๊”

อารัณมองวารุณี แล้วก็รีบพยักหน้าในทันที